|(Θεό)τρελα πράγματα!
Σε όσους όμως ευλογημένους έχουν γνωρίζει έστω και λίγο τον κ.Μανώλη, δεν κάνουν τόσο μεγάλη εντύπωση...|
Ο Εμμανουήλ Καπετανάκης (πρ. Διευθ. Δημοτικής Εκπαιδεύσεως) αφηγείται προσωπικές εμπειρίες του κοντά στην μακαριστή Γερόντισσα Μακρίνα, Ηγουμένη της Ι. Μ. Παναγίας Οδηγήτριας Πορταριάς Βόλου.
Η (αγία) Γερόντισσα Μακρίνα εκοιμήθη 4 Ιουνίου 1995...
«Η Γερόντισσα είχε πάρα πολύ δυνατή προσευχή!
Δηλαδή η προσευχή της Γερόντισσας τρυπούσε τον ουρανό, τρυπούσε πέτρες!
Μια μέρα με φωνάζει και μου λέει:
“θέλω μία χάρη από σένα”.
Εγώ λέω
“Γερόντισσα ότι θέλετε ευχαρίστως.
Τι χάρη θέλετε;”
Μου λέει:
“έχω μία πάρα πολύ μεγάλη ευλάβεια στον Άγιο Εφραίμ της Νέας Μάκρης.
Θα ήθελα να σας παρακαλέσω
(μου μιλούσε στον πληθυντικό),
θέλω ένα τεμάχιο Αγίου Λειψάνου”.
Λέω:
“είναι πάρα πολύ δύσκολο.
Έχω την μητέρα μου τόσα χρόνια
από το ‘84 μέχρι το ‘92,
που έγινε αυτή η ιστορία (αρρώστησε η μητέρα του)
8 χρόνια στο σπίτι,
όπως την ξέρετε,
δεν έχω πάει 8 χρόνια στη Γερόντισσα.
Συνδέομαι με τη Γερόντισσα Μακαρία της Νέας Μάκρης
και μετά από 8 χρόνια να πάω να της πω
«ένα τεμάχιο λειψάνων να το πάω στην Πορταριά;».
Και μου λέει:
“σας παρακαλώ πάρα πολύ”.
Λέω:
“εντάξει Γερόντισσα ευχαρίστως.
Κάντε ευχούλα
κι εγώ θα το βρω το λείψανο να σας το φέρω.
Δι’ ευχών σας, όχι με τις πλάτες τις δικές μου”.
Μου λέει:
“θέλω και κάτι άλλο”.
Λέω “κι άλλο;”
“Βέβαια” μου λέει.
“Το άλλο που θέλετε, τί είναι;”
Λέει:
“ευλαβούμαι πάρα πολύ τον Άγιο Νικόλαο το Πλανά.
Θα ήθελα, μου λέει,
κι άλλο ένα τεμάχιο του Αγίου Νικολάου του Πλανά
και να τα φέρετε για τα δύο μαζί”.
Λέω:
“Γερόντισσα είναι πάρα πολύ δύσκολο
διότι η λάρνακα από πληροφορίες που έχω,
είναι κλειδωμένη με 9 κλειδιά με επιτροπή.
Οπότε πού να τους βρω τους εννιά
να τους παρακαλέσω να ανοίξουμε τη λάρνακα,
να πάρουμε το λείψανο και να σας το φέρω;”.
Μου λέει
“σας παρακαλώ πάρα πολύ, κάντε αγάπη”.
Λέω
“εγώ κάνω αγάπη και εσείς κάντε ευχή”.
Και λέω από μέσα μου
“άμα τα βρείτε εσείς, θα είναι ένα πολύ μεγάλο θαύμα”.
Κατεβαίνω στην Αθήνα την εποχή εκείνη
και μία Τρίτη απόγευμα με παίρνουν τηλέφωνο και μου λένε
“ο κύριος Καπετανάκης;”.
Λέω “ο ίδιος”.
Μου λέει “είστε πολύ τυχερός”.
Λέω “γιατί;”.
“Ελάτε να σας δώσουμε το λείψανο του Αγίου Εφραίμ”.
Χωρίς να έχω καμία επικοινωνία με τη Γερόντισσα (Μακαρία).
Μου δίνει τη διεύθυνση που το είχανε φέρει σ’ ένα σπίτι.
Πήγα στο σπίτι,
πήρα το λείψανο,
το φέρνω εδώ,
το βάζω μέσα,
λαμπάδα, λιβάνι...
Μου λέει η Μαρία
“τι έγινε;”.
Λέω:
“το δι’ ευχών Μαρία, νάτο.
“Κάναμε πολύ κόπο για να έρθει το λείψανο;”
Λέει: “όχι”.
Λέω:
“η Γερόντισσα Μακρίνα!”.
Αυτό έγινε ημέρα Τρίτη.
Την Πέμπτη δέχομαι άλλο ένα τηλέφωνο.
“Ο κύριος Καπετανάκης;”
Λέω “βέβαια”.
Μου λέει
“στο τάδε σημείο, στο τάδε σπίτι
σας έχουμε φέρει λείψανο του Αγίου Νικολάου του Πλανά.
Ελάτε να το πάρετε”.
Τα έχασα...
Πηγαίνω φέρνω το λείψανο,
τα βάλαμε δίπλα δίπλα και παίρνω τηλέφωνο τον Παπαδημητρίου.
Τον Ευάγγελο, ανιψιό του εκδότη Αλεξάνδρου Παπαδημητρίου
και του λέω, το και το.
Και μου λέει
“άκουσε να δεις, εφόσον ήρθαν οι Άγιοι,
θα πάμε δι’ ευχών και πανηγυρικά”.
Παίρνει τη γυναίκα του,
παίρνει και μία Γεωργία,
η οποία ήταν πολύ γνωστή στην Πορταριά
και πήγαμε οι τέσσερις μας πανηγυρικά.
Μας περίμεναν με εξαπτέρυγα,
με θυμιάματα και και…
Η χαρά δε της Γερόντισσας Μακρίνας ήταν απερίγραπτη.
Διότι τα ήθελε
με όλη της την καρδιά αυτά τα λείψανα.
Και οι Άγιοι ήρθανε
χωρίς να κάνω καμία ενέργεια
και χωρίς να κάνω κανένα κόπο.
Το λυπηρό είναι
ότι όταν έγινε η εκφορά του λειψάνου της στην κηδεία,
είχαν αφήσει ανοιχτή την πόρτα του κελιού
και της τα κλέψανε.
Και λέω,
τόσο πολύ είναι το χριστιανικό συναίσθημα
σε ορισμένους ανθρώπους που θέλουν
και αυτή τη στιγμή να εκμεταλλευτούν;»
|Youtube: Η Γερόντισσα Μακρίνα της Ι. Μονής Παναγίας Οδηγήτριας Πορταριάς-Βόλου! (dromokirix)
|εμείς από τη Φιλιππία Βενετσάνου
[δείτε αν θέλετε κι αυτό...
.jpg)
