«Το τι μπορείς και τι δεν μπορείς να κάνεις το αποφασίζεις εσύ. Κανένας άλλος.»
Αν περιμένεις να διαβάσεις δακρύβρεχτες μελούρες για τη δύναμη της θέλησης, τότε μάλλον θα απογοητευτείς. Ο Θανάσης είναι ένας απόλυτα κανονικός άνθρωπος όπως εσύ που απλώς είχε μια ατυχία στη ζωή του. Επειδή τον ξέρω από όταν γεννήθηκε, πρέπει να σου πω ότι αν κάτι σιχαίνεται είναι να τον λυπούνται και να του λένε πως  δεν μπορεί να κάνει κάτι. Αυτός ήταν κι ο λόγος που, ενώ οι γιατροί είχαν ξεγραμμένη την υπόθεσή του κι έλεγαν πως δεν θα ξαναπερπατήσει ποτέ, εκείνος σήμερα στα 21 του, όχι μόνο περπατάει, αλλά κατακτά και μετάλλια στο άθλημα της κολύμβησης. Θα μεταφέρω αυτούσια τη συζήτηση που κάναμε λίγες ημέρες πριν και, πίστεψέ με, αξίζει να τη διαβάσεις.
thanos 01
– Ποιο ακριβώς ήταν το πρόβλημά σου και πώς ξεκίνησε;
Είχα εγκεφαλική παράλυση. Γεννήθηκα με αυτό και μέχρι τα 6 μου περίπου ήμουνα σε καροτσάκι. Κάποια στιγμή πήγαμε σε έναν γιατρό, ο οποίος απέκλεισε στους γονείς μου κάθε πιθανότητα να περπατήσω. Τότε ήταν το σημείο που αποφάσισα ότι θα τον διαψεύσω και θα περπατήσω και του το είπα κιόλας. Μετά από αυτό ξεκίνησαν πολλά χειρουργεία και φυσικοθεραπείες.
– Ο κόσμος γύρω σου πώς σε αντιμετώπισε τότε;
Με κορόιδευαν. Ο κουτσός, ο ανάπηρος κλπ αλλά μετά από λίγο καιρό έπαψε να με ενοχλεί. Έτσι ήταν η κατάσταση και δεν είχε νόημα να στεναχωριέμαι. Να σου πω κάτι; Μπορεί να ακουστεί, χαζό αλλά αν δεν είχα τους γονείς μου δεν νομίζω να την πάλευα. Είναι πολύ σημαντική η βοήθειά τους και τους χρωστάω τα πάντα.
-Και κάπως έτσι μπήκε στη ζωή σου ο αθλητισμός;   
Ναι. Ξεκίνησα αρχικά την κολύμβηση για θεραπευτικούς λόγους, όμως σιγά- σιγά περνούσα όλο και περισσότερες ώρες της ημέρας μου στην πισίνα, μαζί με τον προπονητή μου το Γιώργο που για μένα είναι σαν δεύτερος πατέρας μου. Εκείνος βλέποντάς με στην προπόνηση, μου πρότεινε να κατέβουμε σε ανεπίσημους αγώνες για ΑμεΑ 50 μέτρα ελεύθερο. Βγήκα τρίτος και φαντάσου ότι ενώ το συγκεκριμένο στυλ κολύμβησης δεν είναι το δικό μου κι αυτό στο οποίο έχω συνηθίσει, η εμπειρία στους αγώνες με είχε ενθουσιάσει τόσο, που ανυπομονούσα για τούς επόμενους. Μετά το ένα έφερε το άλλο και χωρίς να το συνειδητοποιήσω καλά, καλά φτάσαμε στο 2012 και την πρώτη μου συμμετοχή σε βαλκανικό πρωτάθλημα στο οποίο βγήκα πρώτος, αν και στην αρχή κινδύνεψα να αποκλειστώ, γιατί το σώμα μου δεν είχε σωστή θέση πριν πέσω στο νερό.
thanos 02
Είσαι σε κάποια ομάδα;
Αυτή τη στιγμή είμαι στον Ιωνά και παλιότερα ήμουν στους Πρωτοπόρους.
Πόσα μετάλλια έχεις;
Πολλά, αλλά αυτό που θυμάμαι εντονότερα, είναι το βαλκανικό κυρίως γιατί κινδύνεψα να μην το πάρω.
Εκτός από την κολύμβηση, κάνεις κάτι άλλο;
Είμαι στα ΤΕΙ Αθήνας, στο τμήμα Κοινωνικής Εργασίας. Το είχα παρατήσει για λίγο, όμως τώρα ξεκίνησα πάλι.
thanos 04
Τι σχέδια έχεις για το μέλλον;
Θα ήθελα μια επίσημη συμμετοχή σε αγώνες με την εθνική ομάδα κι ένα πανελλήνιο ρεκόρ. Από εκεί και πέρα, ό,τι άλλο έρθει είναι ευπρόσδεκτο. Πάνω από όλα όμως θέλω να έχω την υγειά μου για να μπορώ να βάζω στόχους και να αγωνίζομαι.
Μετά την κολύμβηση τι;
Όνειρό μου είναι να ασχοληθώ με την προπονητική και το σκάουτινγκ.
Ένα μήνυμα για όσους διαβάζουν αυτή τη συνέντευξη;
Το τι μπορείς και τι δεν μπορείς να κάνεις το αποφασίζεις εσύ. Κανένας άλλος.
Του Μίλτου Τσιμπούκη
http://rise.gr/