Μαρίνα Μαργέτη
Φαντάσου ότι βρίσκεσαι σε ένα σκοτεινό δωμάτιο με έναν μελλοθάνατο. Ουρλιάζει μερόνυχτα και στον ύπνο του παραμιλά. Οι τύψεις σαν δράκοντες του τρώνε την ψυχή. Αν ήξερες ποιο είναι το φάρμακο στον πόνο του, θα του το έδινες. Θα ήταν παρανοϊκό να αφήνεις μια πονεμένη ψυχή να αργοσβήνει, να βασανίζεται…
Μια παρόμοια κατάσταση βιώνουμε τους τελευταίους μήνες. Ο πόλεμος-θάνατος καταστρέφει χιλιάδες ζωές. Ο φόβος για την πιθανή εξάπλωσή του απειλεί την αρμονική καθημερινότητα του ανθρώπου ενώ λίγα χιλιόμετρα μακριά, οι βομβαρδισμοί και οι σειρήνες του θανάτου ηχούν ανελέητα μέσα στη νύχτα, γκρεμίζοντας τα όνειρα των μικρών παιδιών.
Οι δυνατοί της γης αναλαμβάνουν δράση. Ο φριχτός δικτάτορας θα υποστεί την τιμωρία που του αξίζει. Ο ρωσικός πολιτισμός και η έκφρασή του, με κάθε μορφή τέχνης, πρέπει να αποφεύγεται. Ο λαός που γέννησε τον παράλογο ηγέτη, δεν αξίζει να μένει στην μνήμη του ανθρώπου. Ως ένδειξη διαμαρτυρίας να απολυθεί ο Ρώσος μαέστρος γιατί τόλμησε να μην απαρνηθεί την πατρίδα του. Οι θίασοι των διασήμων χορευτών, ας μείνουν ξεχασμένοι σε παλιές φωτογραφίες των ένδοξων χρόνων τους, γιατί δεν έχουν θέση πια σε μια πολιτισμένη ευρωπαϊκή χώρα. Ίσως η επόμενη διακήρυξη να λέει : ΚΑΨΤΕ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΝΤΟΣΤΟΓΙΕΦΣΚΙ. ΗΤΑΝ ΡΩΣΟΣ.
Μα τί να γίνει; Θέλει θυσίες η διατήρηση ενός πολιτισμένου κόσμου.
Λοιπόν ναι, αυτή είναι μια παράνοια. Το μοναδικό αντίδοτο απέναντι στον πόλεμο είναι η τέχνη. Κι αυτό γιατί η τέχνη είναι ένας δίκαιος καθρέφτης που φέρνει τον άνθρωπο αντιμέτωπο με τη συνείδησή του. «Η Ομορφιά θα σώσει τον κόσμο», φωνάζει ο Ντοστογιέφσκι μέσα από τον πρίγκιπα Μίσκιν και η φράση αυτή δεν αποτελεί έναν ρομαντικό στοχασμό του, αλλά μια απτή αλήθεια.
“Σε έσχατο βάθος, η ηθική και η αισθητική συμπίπτουν”
-L. Wittgenstein
Η λύτρωση από τις φρικαλεότητες αυτού του πολέμου, αλλά και από την υποκρισία των σύγχρονων κοινωνιών μπορεί να επέλθει μόνο μέσω...
|δες τη συνέχεια του άρθρου της Μαρίνας μας (μαθήτρια Β΄ λυκείου...) εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου