Δεν είναι δική μου η φράση, γι’ αυτό και μπήκαν τα εισαγωγικά. Ποιος την ξεστόμισε τότε; Μα, δεν είναι ένας, είναι πολλοί. Πολλοί και επώνυμοι. Για την ακρίβεια είναι 80. Ογδόντα διανοούμενοι -στη συντριπτική τους πλειονότητα Γάλλοι- υπέγραψαν στις 23 Μαΐου 1977 στην αριστερής απόχρωσης εφημερίδα Λε Μοντ μια ανακοίνωση/διαμαρτυρία στην οποία ούτε λίγο ούτε πολύ ζητούσαν να αποποινικοποιηθεί η σεξουαλική σχέση μεταξύ ενηλίκων και ανηλίκων κάτω των 15 ετών. Λίγους μήνες πριν οι περισσότεροι εξ αυτών υπερασπίζονταν τρεις άντρες που είχαν φυλακιστεί επειδή κακοποίησαν σεξουαλικά δυο αγόρια 13 και 14 ετών. Ανάμεσα σε αυτούς που υπέγραψαν ήταν:
Ο Ζαν Πωλ Σαρτρ, φιλόσοφος, λογοτέχνης, κριτικός και πολιτικός ακτιβιστής, ο κυριότερος εκπρόσωπος του φιλοσοφικού υπαρξισμού.
Ο Μισέλ Φουκώ, ο «βασιλιάς των φιλοσόφων», συγγραφέας, με θεματικές τη φυλακή, την τιμωρία, τη φροντίδα των πνευματικά ασθενών κ.ά.
Η Σιμόν ντε Μπωβουάρ, συγγραφέας, φιλόσοφος, από τις πιο επιδραστικές διανοούμενες του 20ου αιώνα, ακτιβίστρια και φεμινίστρια, συγγραφέας του βιβλίου «Το δεύτερο φύλο» μια χάρτα του φεμινισμού [1].
Ο Ζακ Ντεριντά, φιλόσοφος, γνωστός και ως θεμελιωτής της αποδόμησης με βαθιά επίδραση στο πεδίο της λογοτεχνικής θεωρίας και την φιλοσοφία.
Ο Λουί Αραγκόν, ποιητής, μυθιστοριογράφος και δημοσιογράφος και για πολλά χρόνια μέλος του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος. Πήρε μέρος στο κίνημα του ντανταϊσμού ενώ αργότερα αποτέλεσε μαζί με τον Αντρέ Μπρετόν πρωτεργάτη του υπερρεαλισμού.
Ο Ντανιέλ κον Μπεντίτ, ο «πρωτομάστορας» του Μάη του ’68 και μετέπειτα πολιτικός με ευαισθητοποίηση στα περιβαλλοντικά θέματα και τον πυρηνικό αφοπλισμό, δεν είχε υπογράψει. Φημολογείται ωστόσο, έντονα ότι αυτός ήταν ο συντάκτης της διαμαρτυρίας. Ο ίδιος είχε περιγράψει το 1975 στο βιβλίο του «Το Μεγάλο Παζάρι» ερωτικές σχέσεις με παιδιά την εποχή που ήταν εκπαιδευτικός σε ένα αντι-αυταρχικό νηπιαγωγείο στη Φραγκφούρτη.
Λίγες μέρες πριν η ίδια εφημερίδα είχε ανακοινώσει τη δημιουργία ενός «Μετώπου για την Απελευθέρωση της παιδεραστών» (FLIP) που αγωνιζόταν για την απελευθέρωση των σχέσεων και του λόγου. Η εφημερίδα ανέφερε περιπτώσεις ενηλίκων που είχαν σεξουαλικές σχέσεις με ανήλικους και άδικα τιμωρήθηκαν από την κοινωνία.
.png)
Δύο χρόνια μετά, τη σκυτάλη παίρνει η επίσης αριστερή εφημερίδα Λιμπερασιόν. Δημοσιεύει ανοιχτή επιστολή του συγγραφέα και ενός από τους λεγόμενους «νέους φιλοσόφους» Πασκάλ Μπρυκνέρ, του ελληνικής καταγωγής συνθέτη Ζορζ Μουστακί και άλλων στην οποία υπερασπίζονται παιδόφιλο που ζει με κοριτσάκια ηλικίας 6 έως 12 χρονών, με το επιχείρημα ότι στο «πρόσωπο των παιδιών καθρεπτίζεται η ευτυχία που τους φέρνει η σχέση μαζί του».
Μερικά χρόνια αργότερα ο πολυβραβευμένος συγγραφέας Γκαμπριέλ Ματζνέφ επέκρινε τη «σιωπή των διανοουμένων» σε ό,τι αφορά την απελευθέρωση των σχέσεων με παιδιά.
Η εποχή αυτή πλέον πέρασε, ο Μαρξ πλέον γίνεται καλύτερα κατανοητός μ’ ένα ποτήρι Coca Cola, «ό,τι ήταν κόκκινο στο παρελθόν είναι πλέον πράσινο» ομολογεί ο κον Μπεντίτ για την πολιτική στροφή του, και η ανεκτικότητα στις παιδοφιλικές απόψεις είναι πια παρελθόν. Οι νόμοι γίνονται ολοένα και πιο αυστηροί.
Έτσι είναι ή έτσι νομίζουμε; Η κοινωνία, που με αβάσταχτη ελαφρότητα και συλλογική τύφλωση τούς αποδέχθηκε τότε, άλλαξε; Το 2017 στη Γαλλία διαπράχθηκαν 8.700 βιασμοί ανηλίκων. Σχεδόν 24 βιασμοί κάθε μέρα! Ένας κάθε ώρα!
Είναι η ίδια (αυστηρή!) κοινωνία που ανέδειξε τον Ντανιέλ κον Μπεντίτ σε ηγετική φυσιογνωμία του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος και τον έχρισε Πρόεδρο της ομάδας των Πρασίνων-Ευρωπαϊκής Ελεύθερης Συμμαχίας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, την περίοδο 2004 – 2014. Είναι η ακαδημαϊκή -φευ!- ελληνική κοινότητα που τον ανακήρυξε επίτιμο διδάκτορα της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών!
Κι όχι τίποτα άλλο! Ο καθ’ ομολογίαν δράστης του βιασμού της 12χρονης θα γελάει με τους αφορισμούς μας στο facebook «Κρεμάστε τον!» όταν τον βλέπουμε να φιγουράρει αγκαλιά με μια εικόνα ή με ένα σταυρό, στην προσπάθειά του να χτίσει σοβαρό προφίλ. Την ίδια ώρα που οι μεσημεριανές εκπομπές και τα δελτία ειδήσεων μεταδίδουν ανατριχιαστικές λεπτομέρειες στο φιλοθεάμον κοινό που τρέφεται με τα περιττώματα της οθόνης.
«Εικόνα σου είμαι, κοινωνία και σου μοιάζω» [2]
Υπ.
________________________________
[1] Από τα μέσα της δεκαετίας του 1930 μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1940 η Σιμόν ντε Μποβουάρ είχε σχέσεις με πολύ νεότερές της γυναίκες, οι οποίες ήταν παλιότερα μαθήτριές της. Σε κάποιες από αυτές τις περιπτώσεις ο σύντροφός της Ζαν Πωλ Σαρτρ φλέρταρε τις ίδιες γυναίκες, το ίδιο διάστημα και μάλιστα με επιτυχία και εν γνώσει της συντρόφου του.
[2] Γαλάτεια Αλεξίου - Καζαντζάκη, Αμαρτωλό.
Πηγές
[-], 1977-2017 : comment notre morale sexuelle a basculé sur la pédophilie, Le Monde, 1/7/2017.
Ambroise-Rendu Anne-Claude, «Un siècle de pédophilie dans la presse (1880-2000) : accusation, plaidoirie, condamnation», Le Temps des médias, (2003), Cairninfo, 1/12/2007.
Andraca Robin, Matzneff : les signataires d'une pétition pro-pédophilie de 1977 ont-ils émis des regrets ?, Liberation, 2/1/2020.
Campbell Matthew, French philosopher Michel Foucault ‘abused boys in Tunisia’, The Times, 28/3/2021.
Chemin Anne, Les années 1970-1980, âge d’or de l’apologie de la pédophilie en France Le rôle pro-pédophilie du journal Libération, Espace collaboratif contre la Pédocriminalité, Le Monde, 28/2/2020.
Moghaddam Fiona, Quand des intellectuels français défendaient la pédophilie, radiofrance.fr, 3/1/2020.
Verdrager Pierre, «La pédophilie à l’épreuve des années 1970-1980», L'enfant interdit, (2021), Cairninfo, 25/5/2022.
Αδέσποτος, Σαν σήμερα δημοσιεύτηκε το Μανιφέστο των διανοουμένων αντιφασιστών, Lefterianews.gr, 1/5/2016.
Αναγνωτόπουλος Κώστας, Παιδοφιλία: ο Μάης του ’68 στο εδώλιο, Protagon.gr, 11/5/2018.
Γκαβέας Δημοσθένης, Όταν ο Ντανιέλ Κον Μπεντίτ περιέγραφε σεξουαλικές συνευρέσεις με παιδιά, huffingtonpost.gr, 26/2/2021.
Δελησταμάτης Τριαντάφυλλος, Ελευθεριακoί και απολογία της παιδεραστίας, athensvoice.gr, 27/2/2021.
Κουλουμβάκης Γιώργος, Ψωμί – Παιδεία – Παιδεραστία, e-grammes.gr, 4/2/2008.
Λούπα Χριστιάννα, Daniel Cohn Bendit (Ντανιέλ Κον Μπεντίτ): Η πολυτάραχη ιστορία ενός σύγχρονου Φιλέλληνα!, tvxs.gr, 14/5/2010.
Μπακουνάκης Νίκος, Σιμόν ντε Μποβουάρ: Να τελειώνουμε με την Grande Sartreuse, Ligo.gr, 30/10/2021.
Νιάνιος Ε. Δ., Παιδεραστεία: το όνειδος των προοδευτικών διανοουμένων, anixneuseis.gr, 5/1/2020.
Παπαθανασίου Μαρίλια, «Σιμόν ντε Μποβουάρ : Οι άγνωστες πτυχές μιας συναρπαστικής ζωής», εφ. Το Βήμα, 22/11/2019.
Παπαματθαίου Μάρνυ, «Επίτιμος διδάκτορας της Νομικής ο Ντανιέλ Κον Μπεντίντ», εφ. Το Βήμα, 9/2/2012.
χ.ό., «Γκαμπριέλ` Ματζνέφ: Σοκ με τις δηλώσεις του διάσημου συγγραφέα για τις παιδοφιλικές του πρακτικές στην Ασία!», (πηγή ΑΠΕ-ΜΠΕ), εφ. Πρώτο Θέμα, 29/1/2020.
χ.ό., Η διανοούμενη και «θεία» Σιμόν ντε Μποβουάρ, Εφημερίδα των Συντακτών, 10/8/2020.
χ.ό., Όταν ο Σαρτρ, ο Φουκώ και άλλοι διανοητές ήταν υπέρ της παιδοφιλίας, andro.gr, 4/3/2021.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου