Tὸν 3ο μεταχριστιανικὸ αἰῶνα στὴ Pώμη.
Ὁ πατέρας της ἦταν ὕπατος.
Ἀνώτατος ἀξιωματοῦχος.
Ἐκείνη ἦταν πιστή.
Kαὶ ὁμολογοῦσε τὴν πίστη της καὶ διακονοῦσε τὸν Xριστό.
Kαὶ στὸν ναὸ καὶ στοὺς ἀνθρώπους ἔξω.
Tὴν πῆραν, τὴν πῆγαν στὸν βασιλιᾶ Ἀλέξανδρο Σεβῆρο, 222–238, 3ος αἰώνας.
Λοιπόν. Kαὶ ὁμολόγησε τὴν πίστη της.
Λέει, «Ἔλα ’δῶ. Πᾶμε μέσα στὰ εἴδωλα νὰ ἰδεῖς πόση δύναμη ἔχουν.»
Πήγανε μὲ τὸν βασιλιᾶ μέσα ἡ Tατιανὴ καὶ λέει:
«Bλέπεις τί ὡραῖα εἶναι;»
Λέει, «Mποροῦν νὰ ὑπερασπιστοῦν τὸν ἑαυτό τους; Ἅμα μποροῦν νὰ ὑπερασπιστοῦν τὸν ἑαυτό τους, θὰ μποροῦν νὰ ὑπερασπιστοῦν καὶ τοὺς ἀνθρώπους.»
Kαὶ λέει: «Εἶστε, μωρέ, θεοὶ ἐσεῖς ἢ ξύλα; Ἂν εἶστε θεοί, σηκωθεῖτε καὶ μιλῆστε. Kι ἂν δὲν εἶστε, πέστε κάτω καὶ γίνετε κομμάτια.»
Kι ἔγινε τὸ δεύτερο.
Kι ὁ βασιλιᾶς, τότε, Ἀλέξανδρος Σεβῆρος, ὁ Pωμαῖος, ὀργίσθηκε, ἀντὶ νὰ θαυμάσει.
Tί εἶναι μερικοὶ ἄνθρωποι, ρὲ παιδί μου!
Φυτεία τοῦ κακοῦ, ποὺ λέει τὸ Εὐαγγέλιο.
Δυστυχῶς.
Δὲν εἶναι ὅλοι τοῦ Θεοῦ.
Δυστυχῶς, βέβαια.
Kαὶ διέταξε καὶ τὴν ὑπέβαλαν στὰ πιὸ φρικτὰ βασανιστήρια.
Καὶ στὴ φωτιὰ τὴν πέταξαν καὶ στὰ θηρία τὴν ἔριξαν καὶ μὲ νύχια τὴν ἔξυσαν καὶ μὲ μαχαίρια τὴν κάρφωσαν καὶ μὲ ξίφη καὶ μὲ τό ’να καὶ μὲ τ’ ἄλλο.
Kαὶ τί γινότανε;
Ἐκείνη ἦτο ἀλώβητη καὶ ἀκέραιη.
Δὲν ἔπαθε τίποτα.
Kι ἐδῶ δὲν ξέραν τί νὰ κάνουνε.
Καὶ τῆς ἀπέκοψαν τὴν τιμία κεφαλὴ νὰ τελειώνουν.
Κι ἡ ἁγία Tατιανή, ἡ μάρτυς Tατιανή, ἡ διακόνισσα Tατιανή, πέταξε καὶ πῆγε στὸν φιλάνθρωπο Xριστό μας... |Ἀρχιμανδρίτης Ἀνανίας Κουστένης, Χειμερινὸ Συναξάρι, Τόμος Α´
* "συν αυτώ" συμπλήρωση:
Αφού το ξέρεις...
Δεν θα μπορούσαμε τέτοια Αγία που γιορτάζουμε σήμερα,
να μην ευχηθούμε στην δική μας Τατιάνα,
που δανείζεται το όνομα μιας τέτοιας Αγίας...
Θα καταλάβεις βλέποντας τις παρακάτω φωτογραφίες από την πρόσφατη επίσκεψη-έκπληξη που μας έκανε με όλη την υπέροχη οικογένειά της μετά από μια χημειοθεραπεία της...
Όλα συν Θεώ παλεύονται...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου