Παραπονεμένα λόγια...- Από την Έλενα.-

Υπάρχουν κάποιοι -που παριστάνουν και τους επισήμους στις παρελάσεις- ο οποίοι  ξινίζονται όταν ακούν τραγούδια για την Μακεδονία, για την Πόλη και για όλους τους καημούς που έκαναν την πατρίδα να αντιστέκεται δίχως ντροπή, χρόνια τώρα…

Τους ξένισαν και τους ξίνισαν τα τραγούδια που τραγούδησαν στην παρέλαση οι άντρες των ΟΥΚ και οι Ευέλπιδες.

Είναι, λένε, εθνικιστικά.

Εθνικισμός είναι η παρέκκλιση από το αρχικό και ορθό. Κάτι σαν μόρφωμα δηλαδή.

Δεν είναι λοιπόν εθνικιστικά τα τραγούδια αλλά εθνικά και το ξέρουν και –κακά τα ψέματα- το εθνικό είναι που ενοχλεί, διότι έτσι αρνούμαστε την λήθη.

Π.χ. δεν ζητούμε να…κινήσουμε για την Πόλη, αλλά ποιος θα μας εμποδίσει να κλάψουμε την αλήθεια της σκλαβιάς της;

Το προσπαθούν εκείνοι που δεν αντέχουν το βάρος του ονόματος, το υπέροχον της ιστορίας, την αλήθεια της καταγωγής, την διαχρονικότητα του ελληνισμού.

Δεν μισούμε κανέναν αλλά και δεν ξεπουλάμε την πατρίδα.

Νιώθουμε ίσοι αλλά δεν θα διαγράψουμε την αλήθεια της ετερότητας κάθε λαού, άρα και την δική μας, ούτε θα ισοπεδώσουμε τις ιδιαίτερες στιγμές μας για να μην ενοχλούν ίσως επειδή …προεξέχουν από το μέτριο ή το τωρινό παγκόσμιο….

Στις δημόσιες σχέσεις με τις Ευρώπες ή στα κομματικά εντελλόμενα κάποιων ή απλώς στα κόμπλεξ τους δεν θα ξανασφάξουμε τους σφαγμένους της ιστορίας μας, ούτε θα σιωπήσουμε για τα βάσανα που υπέφεραν προκειμένου σήμερα νάχουμε λεύτερο τόπο να στεκόμαστε και να κοκορευόμαστε, εμείς οι παγίως άκαπνοι.

Όσοι δεν θέλουν, ας κλειστούν σπίτι τους για να μην βλέπουν τις σημαίες και να μην ακούνε τις μουσικές των Ελλήνων.

Οι παρελάσεις προς τιμήν των ηρώων που λευτέρωσαν την πατρίδα που ξεπουλάτε, είναι όντως επικίνδυνες για σας, καθώς εκεί ακούγεται η περηφάνια της χώρας στο Μεσολόγγι των τρελών Ελλήνων που δίχως… Plan b, τα τίναξαν όλα στον αέρα για την τιμή τους, ακούγονται οι φίλοι σας οι Τούρκοι που σφάζουν τους πατριώτες στην Χίο,

ακούγονται και τα ποδοβολητά των αλόγων που πάνε στις μάχες, σαν σε πανηγύρι!

Δείτε και την πατρίδα που ξέστηθη σας φωνάζει «χτυπήστε γελοίοι…θα γεννήσω κι” άλλους ήρωες, θα φτιάξω Έλληνες πάλι».

Χτυπήστε την!

Δεν σας είναι τίποτε. Ξένη για σας.

Ποτέ δεν είχατε άλλη πατρίδα από την αλαζονεία και το κέρδος.

Χτυπήστε την!

Έτσι κι αλλιώς, αυτό κάνετε.

Χτυπήστε την και το βράδυ θα βγούμε, όσοι απομείναμε, να την αναζητήσουμε με οιμωγές «δος μοι τούτη την ξένην»….

Και μετά θα αλείψουμε λάδι τις πληγές, μύρο τους θανάτους της και θα μείνουμε να καρτερούμε την Ανάσταση για να δούμε και της πατρίδας τα εντάφια σπάργανα να ντροπιάζουν εκείνους που την έθαψαν, εσάς δηλαδή.

Και όσο θα περιμένουμε την Ανάσταση θα τραγουδάμε τα τραγούδια της, της ξενούλας μας της πατρίδας, της παραπονεμένης, της πληγωμένης, της προδομένης.

Με έναν λυγμό, να κρατάει το μέτρο και τον ρυθμό ανάμεσα σε δυο ματωμένους στίχους……