Παρασκευή 25 Ιουλίου 2025

* Η θαυματουργή εικόνα της Αγίας Άννας, προστάτιδας των άτεκνων ζευγαριών στα Σκούρτα Βοιωτίας...


Η πρωτότυπη εικόνα βρίσκεται στο Μοναστήρι αφιερωμένο στην Ανάληψη του Κυρίου στα Σκούρτα Βοιωτίας. Ένα από τα πιο σημαντικά κειμήλια της Μονής, εκτός από τμήμα λειψάνων του Αγίου Ιωάννη του Ρώσου και του Οσίου Δαβίδ, είναι η θαυματουργή εικόνα της Αγίας Άννης η οποία βρίσκεται στον Ι.Ναό - κατακόμβη του Τιμίου Προδρόμου, κάτω από την υπό κατασκευή εκκλησία της Αναλήψεως.

Η ιστορία της εικόνας είναι θαυμαστή. Το 1881 μία κάτοικος της Κρήνης (Τσεσμέ) Μικράς Ασίας ζήτησε από την αγία Άννα, μητέρα της Παναγίας μας, να της χαρίσει ένα τέκνο κι αυτή θα αφιέρωνε μια εικόνα στην χάρη της. Πράγματι η Αγία εισάκουσε το αίτημα της και η συγκεκριμένη πιστή ζήτησε από έναν αγιογράφο των Κυδωνιών (Αϊβαλί) να αγιογραφήσει την αγία, όπως και έγινε.

Η εικόνα έμεινε μνημειώδης για την ζωντάνια των προσώπων. Αυτό όμως, που την έκανε ξεχωριστή ήταν πως απεικονιζόταν η Αγία Άννα μαζί με την κόρη της, την Θεοτόκο σε ηλικία 12 ετών. Σπανιότατα απεικονίζεται η Παναγία μας ωσάν κοπέλα, πράγμα που την έκανε εξαρχής μοναδική την συγκεκριμένη αγιογραφία. Η εικόνα αμέσως δωρήθηκε στον περίλαμπρο ναό της Αγίας Φωτεινής στην Σμύρνη, και από την πρώτη στιγμή άρχισε την θαυματουργή της δράση.

Ο ίδιος ο άγιος Εθνομάρτυρας Χρυσόστομος Σμύρνης έστελνε τα άτεκνα ζευγάρια να παρακαλέσουν μπροστά στην εικόνα, ύστερα από 40 μέρες νηστείας, για να τους χαρίσει η αγία ένα τέκνο. Τα αιτήματα χιλιάδες, όπως και χιλιάδες τα θαύματα της τεκνοποίησης. Το 1922 έρχεται η ολέθρια καταστροφή της Μ. Ασίας. Στη Σμύρνη η βαρβαρότητα και οι ωμότητες των Τούρκων δεν σταματούν στις λεηλασίες, στους βιασμούς και στους σκοτωμούς. Εισβάλουν και στις εκκλησιές κλέβοντας ό,τι πολύτιμο βρίσκουν, καταστρέφοντας τα υπόλοιπα. Έτσι λοιπόν ανάβουν μία φωτιά έξω από τον Ι. Ναό και ρίχνουν στις φλόγες τις άγιες εικόνες της εκκλησίας της Αγίας Φωτεινής. Την δεδομένη στιγμή περνάει από την περιοχή η Γιασεμή η οποία, λόγω της συνοδείας υπαλλήλων της αγγλικής πρεσβείας (καθώς πήγε να πάρει την εξαδέλφη της που δούλευε στην αγγλική πρεσβεία), μπόρεσε και διέσχισε με σχετική ασφάλεια την περιοχή. Η πορεία της όμως πέφτει πάνω στην βάρβαρη πράξη του καψίματος των ιερών εικόνων. Βλέποντας το ανίερο και αποτροπιαστικό θέαμα, χωρίς να το σκεφθεί, φωνάζει ένα τουρκάκι που τους συνοδεύει, ονόματι Αλί, του δίνει ό,τι χρήματα είχε πάνω της και του ζητάει να πάει να δωροδοκήσει τους Τούρκους ένοπλους, που είχαν μαζευτεί γύρω από το σημείο της καύσης, ώστε να τον επιτρέψουν να περάσει και να πάρει όποια εικόνα προλάβει από την πυρά καθώς, όπως έλεγε,«θα μας κάψει ο Θεός που βλέπουμε να καίγεται η κληρονομιά μας».

Πράγματι ο Αλί καταφέρνει να περάσει και την πρώτη εικόνα που πιάνει την φέρνει στην Γιασεμή. Με μεγάλη συγκίνηση η Γιασεμή βλέπει πως η εικόνα που έσωσε ήταν αυτή της Αγίας Άννης την οποία δώρισε πριν από 40 χρόνια η μητέρα της στην Αγία Φωτεινή ως τάμα για το πρώτο της παιδί! Το γεγονός είναι κυριολεκτικά θαυμαστό! Η εικόνα κρατήθηκε ως οικογενειακό κειμήλιο το οποίο , καθ’ όλη την διάρκεια των χρόνων, πραγματοποιούσε θαύματα σε όσους την επικαλούνταν.

Τα χρόνια πέρασαν και το οικογενειακό κειμήλιο βρέθηκε στα χέρια των απογόνων της Γιασεμής και συγκεκριμένα στην οικογένεια Μαϊστράκη. Τελικά η οικογένεια Μαϊστράκη αποφασίζει να δωρίσει το οικογενειακό κειμήλιο στο μοναστήρι της Αναλήψεως Βοιωτίας ώστε να υπάρχει η δυνατότητα να ευεργετηθεί όσος περισσότερος κόσμος μπορεί από την θαυματουργή εικόνα. Από τότε τα αιτήματα χιλιάδες, το ίδιο και τα θαύματα της τεκνοποίησης. Οι μαρτυρίες άφθονες για άτεκνα ζευγάρια, πολλά με σοβαρά προβλήματα, τα οποία μετά από τάμα προς την Αγία κατάφεραν και τεκνοποίησαν.

Ας ευχηθούμε η χάρη της Αγίας να βοηθήσει όλα τα ζευγάρια που επιθυμούν να τεκνοποιήσουν να γίνει η επιθυμία τους πραγματική.

 Σχόλιο "αμΦ.":
Μιάμιση ωρίτσα μόνο από την Αθήνα, απίθανη εκδρομούλα!
Οι μοναχές θα σας σκλαβώσουν!
Και η αγία Άννα θα σας "αποζημιώσει"...

"πρωτοδημοσιεύσαμε στις 20 Δεκ 2024

Πέμπτη 24 Ιουλίου 2025

✔ Μη θλίβεσαι, μη λυπάσαι πιο πολύ από όσο πρέπει...

 



   ...γιατί έτσι δίνεις δικαιώματα στο πονηρό 

να σε χτυπάει με δύναμη…


Εσύ τώρα να προσπαθήσεις να πλησιάσεις το Θεό 

όσο πιο πολύ μπορείς 

με τη προσευχή και τη άσκηση. 


Τήρησε το κανόνα 

που σου έχει δώσει ο πνευματικός σου 

και προσπάθησε να αισθανθείς το Θεό.  


Κάνε οτιδήποτε για να Τον ζήσεις, 

να Τον βάλεις στη καρδιά σου. 


Να μαλακώσει η καρδούλα σου, παιδί μου, 

από το άγγιγμα της χάρης, 

κάθε στιγμή όταν σκέφτεσαι 

πόσο πολύ σε αγαπάει ο Θεός 

και πόσο σε προστάτεψε από το ψυχικό θάνατο, 

προστατεύοντας σε από τις βρωμιές 

που φέρνουν οι δαίμονες στο μυαλό των ανθρώπων...


   |Άγιος Λουκάς Κριμαίας, ο Ιατρός


   - Κι αν θες ν΄ακούσεις και κάτι σχετικό, 

για να στερεωθείς περισσότερο...



* "Κάθισε κάπου και διάβασε. Και να έχεις την αίσθηση ότι νοερώς σε παρακολουθεί ο Άγιος, του οποίου διαβάζεις..."

 Έχεις στενοχώρια;

Πάρε κι άνοιξε ένα βιβλίο πνευματικό.
Να βρεις εκείνο, που αρμόζει στην περίπτωσή σου και να διαβάσεις.
Λες πως δεν μπορείς να περιοριστείς στο σπίτι;
Πάρε τότε το βιβλίο και βγες έξω στο ύπαιθρο.
Κάθισε κάπου και διάβασε.


Και να έχεις την αίσθηση ότι νοερώς σε παρακολουθεί ο Άγιος, του οποίου διαβάζεις, είτε τον βίο, είτε τις διδαχές...

Γέροντας Γερμανός Σταυροβουνιώτης

πηγή: panagia-ierosolymitissa

* Σάρκα και χρήμα... |(αγία) Γερόντισσα Γαλακτία


    |Δεν είμαστε εμείς εκείνοι που θα πούμε πως 

"όλες αυτές οι φυσικές καταστροφές γίνονται, 

γιατί η ανθρωπότητα αμαρτάνει".

Ούτε κατά διάνοια.

Τέτοιες κουβέντες δεν λέγονται από ψυχές 

που δεν έχουν τα "πνευματικά κότσια" των αγίων,

ούτε τη φωλιά τους καθαρή.

Η δικιά μας αμαρτωλότητα μάς βάζει φρένο για οποιεσδήποτε κρίσεις.

Το μόνο που ξέρουμε είναι πως κάποια στιγμή 

για όλους μας λειτουργούν "οι πνευματικοί νόμοι", 

για τους οποίους θυμόμαστε καλά 

πως αναφερόταν συχνά ο Άγιος Παϊσιος.

Και το επόμενο που μας μένει είναι 

να εξασκούμαστε ν΄ακούμε με δέος 

τους "ψιθύρους" των αγίων 

που έζησαν στις μέρες μας

όπως ο άγιος Γέροντας Εφραίμ ο Φιλοθεϊτης και Αριζονίτης, 

αλλά και η αγία Γερόντισα Γαλακτία

που τους ψέλιζε χρόνια πριν ο Κύριος την πάρει μαζί Του...

    | με πόνο, "αμφ."


"Δύο είναι τα μεγάλα πάθη των ανθρώπων σήμερα.

Η σάρκα και το χρήμα.

Τα σαρκικά τους κατεβάζουν πιό χαμηλά από τα ζώα.
Τους κάνουν κόπρανα, λάσπη, βρωμιά, μαυρόπηλα με γλίτσα γεμάτη σκουλήκια,
πώς να το περιγράψω δεν ξέρω.

Το χρήμα όμως, τους κάνει σκληρούς σαν το ατσάλι.
Ένας έκφυλος είναι πιό εύκολο να μετανοήσει.
Νοιώθει κάποτε την βρώμα, την αηδία των πράξεών του, την παραμόρφωση, τις πληγές που βασανίζουν την ψυχή του και αποφασίζει και καθαρίζει το χοιροστάσιο.
Κάνει απολύμανση στο στάβλο της ζωής του. Πώς;
Με τον ποταμό των δακρύων της μετανοίας του.
Λίγο καυτό δάκρυ σκοτώνει όλα τα μικρόβια της αμαρτίας,
εξομολόγηση μετά και επουλώνει πλήρως η πληγή,
λίγος αγώνας έπειτα
και σβήνουν και οι κακές εικόνες από το νου!
Όλα γίνονται λαμπίκος!

Μη με παρεξηγήσετε που θα πω,
πως υπήρξαν πόρνες που και τι δεν είχαν κάνει πάνω στο κορμί τους.
Όμως μπροστά στον ανθρώπινο πόνο λύγιζαν.
Έδιδαν τα υλικά που κέρδιζαν
για να φάνε πεινασμένα παιδιά την κατοχή στην Αθήνα!
Ο Θεός τους το μέτρησε πολύ αυτό.
Κάποιες πήραν χάρη από αυτήν τους την γενναιοδωρία,
έκλαψαν και μετανόησαν.
Οι λεφτάδες όμως, δεν συγκινούνται
ακόμη και τον γείτονά τους να δουν πως χαροπαλεύει μπροστά τους!
Και τον συγγενή τους πολλές φορές.
Πόσο μάλλον τον ξένο.
Τον άγνωστο.

..........

Έτσι και κάθε φιλάργυρος γίνεται ολοένα και πιό σκληρός.
Ούτε τα χτυπήματα της ζωής τον συνετίζουν.
Όλα χρήμα τα βλέπει.
Μένει μόνος,
δεν χαίρεται τίποτα,
ζει την κόλαση από αυτή τη ζωή,
τα βάζει εύκολα και με τον ίδιο τον Θεό,
όταν στραβώσει κάτι και δεν πάνε καλά τα λεφτά του!
Πώς να ζήσει παράδεισο,
αφού ο παράδεισος είναι η πίστη
και αφοσίωση στο Θεό και η αγάπη,
ο καλός λογισμός για τους άλλους ανθρώπους,
η θυσία για τους άλλους;
Κόλαση είναι η αποτυχία της αγάπης!
Της πραγματικής αγάπης...

Πηγή: Στύλος Ορθοδοξίας, αρ. φύλλου 248, σελ. 10-11

☆ Τι σημαίνει γογγύζω, άγιε Γέροντα; ...

 




Τετάρτη 23 Ιουλίου 2025

♡ Θες κάτι, μέρα που΄ναι, που να σε γαληνέψει και να σου (μετα)δώσει Φως;

 


   Ναι, ξέρω.

Μέρα που είναι, η ματιά μας και η ψυχή μας είναι καρφωμένες στις 105 ψυχούλες που έφυγαν από το Μάτι προς τον Ουρανό, πριν 7 χρόνια σαν σήμερα.


Σκεπτόμενος όλα όσα οι αναμνήσεις εκείνης της τραγικής μέρας, έφεραν ξανά μπροστά μου, λίγο έλειψε να με πάρει απο κάτω.

Έψαξα επειγόντως κάτι να δω και να ακούσω που να με παρηγορήσει λίγο.

Κάτι όχι βαρύ, αλλά δυνατό που να μου πάρει λίγο τη θλίψη και να ηρεμήσει την καρδιά μου.

Κι έπεσα πάνω σε κάτι, που το έχω εγώ ο φαφλατάς αναρτήσει λίγες μέρες πριν.


               


Και διαπίστωσα πως μπροστά στο πλήθος όσων σας φορτώνω καθημερινά, ούτε εγώ, πιθανότατα ούτε και σεις, το έχουμε ακούσει ολόκληρο.


Σε λιγότερο από 8μιση λεπτά λοιπόν, κατάΦερε ο π.Μιχαήλ Σαντοριναίος να με γαληνέψει και να μου (μετα)δώσει Φως!

Δοκιμάστε το και σεις.

Αν θέλετε...

 


|Κι αν τα 8μιση πράγματι σε γλυκάνουν και θες και λίγο ακόμα,
πιθανότατα να πας όπως κι εγώ,
Καλή όρεξη!

(Κι ας μείνουμε εδώ.
Δεν θα έχουμε άλλη ανάρτηση σήμερα.
Γιατί, είναι ήδη πολλές.
Και δεν χρειαζόμαστε κάτι άλλο για σήμερα...)


                       |σ.Β.Γ.



☆ Πόσα «Κύριε ανάπαυσον» χωράνε απόψε στις προσευχές μας; |Μνημόνευε...

 


   Πόσα «Κύριε ανάπαυσον» χωράνε απόψε στις προσευχές μας;

Πόσοι κόμποι θα γλιστρήσουν ανάμεσα στα δάκτυλά μας;

Και πόσες ψυχές θα μνημονευτούν την Κυριακή πάνω στο άγιο δισκάριο;


 .........................................

  

  Σπυρίδων Ιερέας

Αταυτοποίητη σορός γυναίκας

Αβάπτιστο τέκνο

Αικατερίνη

Ζωή

Δημήτριος

Αιμιλία

Ευθύμιος

Dirk

Παναγιώτα

Μαρία

Βασίλειος

Σοφία

Αγγελική

Θέκλα

Μαργαρίτα

Παναγιώτης

Αργύριος

Χαράλαμπος

Ευστράτιος

Ιωάννης

Σπυρίδων

Μαρία

Μαριάνθη

Νικόλαος

Ιωάννης

Παρασκευή

Σμαράγδα

Γαρυφαλλιά

Αθηνά (Νέλλη)

Βασίλειος

Μάρκος

Πάρης

Κωνσταντίνος

Ιάκωβος

Ιωάννης

Μαρία

Γεώργιος

Δημήτριος

Παναγιώτης

Πιπίνα

Επαμεινώνδας

Beata-Teresa

Kacper-Nikolaj

Νικόλαος

Μαρία

Χρήστος

Μαριάνθη

Βασιλεία

Μιχαήλ

Στέλιος

Αγγελική

Άγγελος

Βασιλεία

Βίκτωρας

Ασπασία

Κατίνα

Νικολέτα

Brian

Κωστούλα

Μαρία

Βασιλική

Στυλιανός-Ιωάννης

Ιωάννης

Παναγιώτης

Φλώρα

Μοίρα

Ευαγγελία

Διονύσιος

Λεωνίδας

Ευγενία

Μιχαήλ

Ελένη

Ευαγγελία

Καλλιόπη

Ελένη

Ζαμπέτα

Δημήτριος

Κασσιανή

Χρύσα

Σπύρος

Θάλεια

Δημήτριος

Δημήτριος

Θεοδώρα

Παύλος

Βίκτωρ

Φίλιππος

Βασιλική

Σοφία

Σοφία

Ανδρέας

Γρηγόρης

Ευδοκία

Παναγιώτης

Ελισάβετ

Μαρία

Νικόλαος

Βασιλική

Ευπραξία

Μελίνα-Ευπραξία (Εβελίνα)

Ηλιάνα-Μαρία (Μαριλία)

Στέλλα


|Το νεότερο θύμα ήταν 6 μηνών και το γηραιότερο 93 χρονών...|


  • από τη Νίκη Κατσιάπη


✔ Δυστυχώς μερικοί μετρούν τον πόνο του άλλου με ζύγι τον δικό τους σταυρό... |Εμ, δεν είναι έτσι τα πράγματα. Δεν έχουν όλοι τις ίδιες πλάτες...

 





      Η πραγματική συμπόνια έχει εκλείψει ...


Σαν ορφανέψει, σαν αδειάσει

η αγκαλιά ενός ανθρώπου

θαρρείς κι ο κόσμος θέλει

το πένθος να τον καταπιεί...


 Δηλαδή εννοούν ότι:

👉 Τιμάς τον κεκοιμημένο

όσο παραιτήσαι από την ζωή

και όχι όσο κρατιέσαι

από την Όντως Ζωή (Χριστό)...


Εάν τολμήσει αυτός ο άνθρωπος 

να πάει σε κάποια ακολουθία της Εκκλησίας

τα βλέμματα είναι σαν ξυράφια....


‘’Τι κάνει αυτή εδώ τώρα;

Δεν πενθεί, χήρα γυναίκα;’’


Eίναι οι λογισμοί ‘’εν ταις καρδίαις αυτών’’...


Εννοείται για αυτούς 

απαγορεύεται να πάει εκείνος που πενθεί

σε μυστήρια Γάμου, Βάπτισης 

είναι λένε... ‘’κοινωνικά’’ Μυστήρια...


Βλέπεις! θεολογούν κιόλας οι ευλογημένοι,

αφού μας λένε ότι υπάρχουν Μυστήρια 

κοινωνικά και μη κοινωνικά...


Τι άλλο θα ακούσουμε Θεέ μου...


Ξέρεις, πίσω βρίσκεται ο διάβολος

που τους σκοτίζει και τους παραπλανά...


Ο πονηρός μας θέλει 

όχι απλά στεναχωρημένους

αλλά κατα- θλιμμένους...


Δίχως ελπίδα, ανάσα ζωής...


Μα ο άλλος που πονά, 

που αισθάνεται ότι ο θάνατος 

της έκλεψε τον άνθρωπο της, 

εάν δεν πάει στην Εκκλησία,

εάν δεν προστρέξει στην επίσης

χαροκαμένη Μάνα- Παναγιά που θα πάει;


Πόσο όμορφα και πόσο πατρικά

ο Άγιος Πορφύριος συμβούλευε μια χήρα

(που έβλεπε ότι το άδειο σπίτι την ‘’πλάκωνε’’)

να πηγαίνει κανά περίπατο έξω στην φύση...


Δυστυχώς μερικοί μετρούν τον πόνο του άλλου

με ζύγι τον δικό τους σταυρό...


Εμ, δεν είναι έτσι τα πράγματα...


Δεν έχουν όλοι τις ίδιες πλάτες...


Χώρια που ειλικρινά δεν ξέρουμε

στην καρδούλα του ο άλλος τι μάχες δίνει...


Ο θάνατος δεν αφήνει

τα ίδια μελανά στίγματα του

σε εκείνους που μένουν πίσω...


Με σύνεση, 

με κατανόηση λοιπόν 

να συμπεριφερόμαστε

στον άλλον που πονά...


Μ’ αγάπη να μιλάμε 

και μ΄αγάπη να σιωπούμε...



Όλα από το Θεό προέρχονται ή παραχωρούνται...

Θα το βάλουμε βαθιά 
μέσα στο μυαλουδάκι μας ποτέ;
[Μήπως να το εκτυπώσουμε 
και να το βάλουμε κάπου 
που να το βλέπουμε όλη την ώρα; 
Λέω μήπως...]
Σηκώνετε βαριές θλίψεις; 
Λυπάμαι γι’ αυτό και σας συμπονάω. 
Άλλη βοήθεια δεν υπάρχει,
παρά μόνο η υπομονή και η ελπίδα στο έλεος του Θεού. 
Όλα από το Θεό προέρχονται ή παραχωρούνται. 
Και για όλα πρέπει να Τον ευγνωμονούμε,
όχι μόνο για τα ευχάριστα, αλλά και για τα δυσάρεστα. 
Γιατί κι αυτά στην ωφέλειά μας αποσκοπούν:
στην κάθαρση, στην απόκτηση και στερέωση καλών έξεων,
στη μνήμη και επίκληση του Κυρίου.

Μη βαρυγγομάτε, λοιπόν.
Κάντε υπομονή στις σκοτεινές ημέρες.
Θα έρθουν και φωτεινές.

~ Οσίου Θεοφάνους του Εγκλείστου,
«Χειραγωγία στην πνευματική ζωή», 
Ι. Μ. Παρακλήτου

|πρωτοσημοσιεύσαμε στις 7/5/2020.

Τρίτη 22 Ιουλίου 2025

☆ Ὁ π. Νικόλαος Κουμεντάκης (+2021) “ἔβλεπε” ἔκθαμβος τίς ψυχές τῶν καμμένων ἀνθρώπων στο Μάτι νά φεύγουν ἀπ᾽ τήν ζωή συνοδευόμενοι ἀπό Ἁγίους Ἀγγέλους...

 


  Ὁ π. Νικόλαος Κουμεντάκης (+2021) λίγες ἡμέρες πρό τῆς φονικῆς φωτιᾶς τοῦ Ἰουλίου τοῦ 2018 [στό Μάτι Ἀττικῆς] ἔδωσε ἐντολή νά κοποῦν λίγα δένδρα πέριξ τοῦ ναοῦ και τοῦ κελλιοῦ του, ἰσχυριζόμενος ὅτι “ἔρχεται μεγάλη καταστροφή”. 


Τό πνεῦμα τοῦ Θεοῦ πληροφόρησε τό νοῦ τοῦ ἀγαθοῦ Γέροντος καί χάριν στήν ἐνέργειά του αὐτή γλίτωσε τό σπιτάκι τοῦ ἱερέως καί ὀ ναός ἀπ᾽ τήν καταστροφική μανία τῆς φωτιᾶς. 

Τήν ὥρα πού ξέσπασε ἡ φωτιά, τό ἀπόγευμα τῆς 23ης Ἰουλίου 2018, ὁ Γέροντας ἐξομολογοῦσε στό κελλάκι του πνευματικά του τέκνα πού εὐθύς ἀμέσως τόν φυγάδευσαν καί ἔτσι γλύτωσε ἡ ζωή του. 

Τό γέγονος αὐτό τόν ἔθλιψε ἀλλά δέν τόν κατέβαλε. 

Μέ τίς γεροντικές του δυνάμεις ἀγωνίστηκε γιά ἄλλη μιά φορά νά στηρίξη τό πληγωμένο του ποίμνιο. 

Συγκλονισμένος διηγήθηκε σέ πνευματικό του τέκνο μοναχή ὅτι “ἔβλεπε” ἔκθαμβος τίς ψυχές τῶν καμμένων ἀνθρώπων νά φεύγουν ἀπ᾽ τήν ζωή συνοδευόμενοι ἀπό Ἁγίους Ἀγγέλους.

 Μέσα στήν προσευχή του γιά τήν ἀνάπαυσι τῆς ψυχῆς τους, θεωροῦσε ὅτι ἐτελειώθησαν μαρτυρικῶς...


(Ἀρχιμ. Δημητρίου Καββαδία, Ὁ Γέροντας τῆς Καρδιᾶς μας - Πατήρ Νικόλαος Κουμεντάκης, ἐκδ. Ἱ. Μ. Ἁγ. Ἐφραίμ Ὄρους Ἀμώμων Ἀττικῆς, Ν. Μάκρη 2021, 42). 

πηγή


 ☆ Η φωτογραφία τραβηγμένη στον Ιερό Ναό Ανάληψης Διασταύρωσης Ραφήνας εκείνο το φονικό απόγευμα της 23ης Ιουλίου του 2018...



☆ Θυμάστε την Μαγδαληνή; Την αιμορροούσα; Τον Θωμά;

 


      Θυμάστε την Μαγδαληνή;

 Όταν κατάλαβε ότι μπροστά της είχε τον Χριστόν, «ραββουνί», διδάσκαλέ μου, του λέγει και πάει να ακουμπήση το ιμάτιόν του, το σώμα του. 


      Θυμάστε την αιμορροούσαν;

 Εκεί που τόσο πλήθος ανθρώπων συνέθλιβε τον Χριστόν, εκείνη επήγε να τον ακουμπήση με πίστη και με δέος.


       Θυμάστε τον Θωμά; 

Έβαλε τα χέρια του στις πληγές και φώναξε· 

«Ο Κύριός μου και ο Θεός μου».


 Αυτό κάνομε και εμείς την ώρα της λειτουργίας. 


Και ερωτάμε μετά που είναι ο Χριστός! 

Νάτος! 

Μπροστά μας είναι, μαζί μας είναι, πλάι μας είναι.

 «Ο διδάσκαλος πάρεστι και φωνεί σε», είχαν πει στην Μαρία που έκλαιγε για τον νεκρό Λάζαρο, τον αδελφό της.


Στην λειτουργία, ο Χριστός, είναι παρών και μας φωνάζει τον καθένα με το όνομά μας. 


Όσοι το νοιώθουν, πετούν σπίθες τα μάτια τους και ζουν την χαρά του Χριστού. 


Τα πάντα πεπλήρωται χαράς. 


Τα πάντα πεπλήρωται φωτός. 


Τα πάντα δοξολογούν τον Χριστόν...


  (άγιος) Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης


    |εμείς από τον π.Παντελεήμωνα Κρούσκο



✨ Σκίσε γης και κρύψε με...

Ξημέρωσε η μέρα της...

18 χρονών κοριτσάκι.
Όμορφο σαν τριαντάφυλλο κι αγνό σαν το χιόνι. 
Ορφανό από μανούλα.
Την έχασε σαν ήταν μικρή.
Μοναδική της θύμηση η αγάπη της κι οι συμβουλές της να μείνει για πάντα κοντά στο Χριστό. 

Απόμεινε μ' έναν σκληρό κι άκαρδο πατέρα. Ειδωλολάτρη.
Δεν ήταν ωστόσο, αυτό το χειρότερο.
Κόντεψε να σαλέψει ο νους της, σαν κατάλαβε πως ο πατέρας την έβλεπε μ' άλλο μάτι.
Σαν να μην ήταν κόρη του.
Σαν να ήταν μια ξένη κοπέλα, που την ήθελε μόνο για να κορέσει τ' ανομολόγητα πάθη του.
Σκιάχτηκε.

Έφυγε κρυφά από το πατρογονικό και ζήτησε καταφύγιο σε μια βάτο.
Για κακή της τύχη, ένας βοσκός την είδε και το 'πε στον πατέρα που, μανιακός έψαχνε να τη βρει.
Στη θωριά της ο νους του σαλεύει και το χέρι οπλίζεται.
Και της ρίχνει σαϊτιά.
Και τη λαβώνει.
Εκείνη τρέχει μ' όλες τις τίς δυνάμεις για να σωθεί.
Το αίμα βάφει πορφυρά τ' αχνάρια της.
Κι όταν λαβωμένη κι αποκαμωμένη λυγίζει και πέφτει, ανοίγει τα χέρια στον ουρανό και βγάζει κραυγή βοήθειας στον μοναδικό, τον αληθινό Πατέρα της.
"Μη μ' αφήσεις στα χέρια του! 

Σκίσε γης και κρύψε με!"

Και μονομιάς ο βράχος σκίστηκε και την έκρυψε ως τη μέση.
Βλέπει το παράξενο θέαμα ο πατέρας κι αντί να ρθει στα συγκαλά του και να καταλάβει το φοβερό που 'χε σχεδιάσει, σήκωσε το μαχαίρι κι απόκοψε τους νεανικούς μαστούς από τη ρίζα.
Τους πέταξε στο βουνό.
Αλλά ούτε και τότε μέρεψε.
Σήκωσε ξανά το μαχαίρι και κόβοντας το κεφάλι τού κοριτσιού, το έριξε στη θάλασσα.
Και πέταξε η αμόλυντη ψυχή του στα ουράνια ντυμένη "πορφύραν ἐξ αἵματος τὴν στολήν".


Αγία Μαρκέλλα μας, 
προστάτιδα της Βολισσού και της Χίου
με θέρμη σε παρακαλούμε για τα κορίτσια μας:
γλίτωσέ τα από κάθε λογής κινδύνους.
Συντρόφεψέ τα στη στράτα τους.
Κι αν χρειαστεί
σκίσε τα "βράχια" γύρω τους
και κρύψε τα
με τον τρόπο που μόνο εσύ ξέρεις ...


~ "συν αυτώ" ΥΓ:
Πάμε μια βόλτα να δούμε πως είναι σήμερα τα μέρη,
 που μαρτύρησε αυτό το 18χρονο κορίτσι 
στις 22 του Ιουλίου πριν 500 τόσα χρόνια;
Όπου το έδαφος, αλλά και η θάλασσα ακόμα,
 παίρνουν τη μέρα της γιορτής της 
- κι όχι μόνο...- 
ένα παράδοξο σκούρο κόκκινο χρώμα...
(δες εδώ κι εδώ...)


|πρωτοδημοσιεύσαμε στις 22 Ιουλίου 2020


✔ ...θα έρθει η ώρα που τα πάντα θα γίνουν Φανερά και θα πρέπει να βγούμε από την τρύπα μας...

Κείμενο: (ψευτο) Λαυρέντης

|πρώτη δημοσίευση 1 Αυγούστου 2019

Δευτέρα 21 Ιουλίου 2025

☆ Το άφθαρτο χέρι της Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής |Την γιορτάζουμε αύριο 22 Ιουλίου (κάποιο γνωστό μας ζευγάρι ιδιαιτέρως! Για 24η Φορά...)


 |ένας "δικός μας" παΠπούλης που την αγαπάει και την τιμάει ιδιαιτέρως, μας είπε:

"Πρώτη στο Σταυρό,

πρώτη στον τάφο,

πρώτη στην Ανάσταση...

Ο Χριστός πρωτοεμφανίστηκε σε άνθρωπο

και διάλεξε την Αγία...

Να μας σκεπάζει η πρωτιά της..."

Στην Ιερά Μονή της Σιμωνόπετρας φυλάσσεται και το λείψανο του αριστερού χεριού της Αγίας Μυροφόρου και Ισαποστόλου Μαρίας της Μαγδαληνής.
Απόγευμα στο αρχονταρίκι της μονής Σιμωνόπετρας, ο αρχοντάρης διηγείται περί του αγίου λειψάνου σε ομάδα προσκυνητών.

- Το χέρι είναι άφθαρτο, με όλο του το δέρμα και τους τένοντες. 
Διατηρείται σε φυσική θερμοκρασία ζωντανού σώματος και ευωδιάζει. 
Μάλιστα εξαιτίας των θαυμάτων της, η Αγία Μαρία η Μαγδαληνή θεωρείται και δεύτερος κτήτορας της Σιμωνόπετρας.

- Λένε, πάτερ, πως όσοι το ασπάζονται διαπιστώνουν ότι είναι θερμό.
- Ναι, είναι αλήθεια. Όσοι το ασπάζονται με ευλάβεια και πίστη διαπιστώνουν τη φυσική θερμότητα ζωντανού σώματος.

Χαμογελούμε λίγο αμήχανοι. 
«Και τι γίνεται, πάτερ, αν το ασπαστείς και δεν είναι θερμό», ρωτά κάποιος.
- Να σας πω... Κάποιος προσκυνητής το ασπάστηκε, αλλά δεν το ένοιωσε θερμό, ενώ όλοι οι φίλοι του το ένοιωθαν θερμό. Τότε αυτός έπεσε σε κατάθλιψη, ήταν σκεφτικός όλη την ώρα, και τελικά μάς το αποκάλυψε και ζήτησε τη βοήθειά μας. 
Ο γέροντας τού συνέστησε να εξομολογηθεί, να προσευχηθεί στην Αγία Μαρία τη Μαγδαληνή, και να ξαναπροσκυνήσει το ιερό της λείψανο την άλλη μέρα. 
Πράγμα που έγινε. 
Την άλλη μέρα, ο προσκυνητής, αφού εξομολογήθηκε, ασπάστηκε το χέρι της και ένοιωσε μεγάλη θερμότητα και ευωδία να εξέρχεται του λειψάνου. 
Ευχαριστούσε δε μετά δακρύων. 
Μετά δακρύων!

- Ποιά λέτε να ήταν η αιτία, πάτερ;
- Τι να σας πω! 
Η Αγία Μαρία η Μαγδαληνή απωθείται από τις σαρκικές αμαρτίες. 
Σαρκικοί άνθρωποι με πορνείες, μοιχείες και τα τέτοια, αναδίδουν πνευματική δυσωδία που η Αγία την αποστρέφεται. 
Ίσως ήθελε να δείξει τη δυσαρέσκειά της και την αποστροφή της.


«Πω, πω, πάτερ, να σ’ αποστρέφεται ακόμα και το λείψανο για τις σαρκικές σου αμαρτίες!» λέει κάποιος.

- Αύριο που θα προσκυνήσετε μετά τη θεία λειτουργία, παρατηρήστε μία μικρή πληγή στην πάνω πλευρά του χεριού. Σα να λείπει ένα μικρό κομμάτι. Οι ρώσοι μοναχοί στις αρχές του εικοστού αιώνα, που είχε πολλούς τότε το Άγιον Όρος, το είχαν σε μεγάλη ευλάβεια. Κάποιοι από αυτούς, όπως το ασπάζονταν, το δάγκαναν κρυφά και έκοβαν ένα μικρό κομματάκι, μια ακίδα, για ευλογία. Το έκρυβαν στο στόμα τους. Μέχρι να τους πάρουν είδηση οι μοναχοί τότε της μονής, είχε γίνει μια μικρή πληγή.

Την άλλη μέρα το πρωί τα ιερά λείψανα της μονής εκτίθενται προς προσκύνηση.
Ο φίλος μου που συνταξιδεύουμε είναι πρώτος. 
Το ασπάζεται και τινάζεται. 
Έρχομαι δεύτερος. 
Προσκυνώ. 
Ο φίλος μου με κοιτάζει με μεγάλα εκστατικά λαμπερά μάτια.
«Πω,πω,τι κάψιμο ήταν αυτό! Μ’ έκαψε τα χείλη! Τό’ νοιωσες; Καίει τα χείλη! Τό’ νοιωσες;» μού λέει με έξαψη.
|εμείς από εδώ