Ἀπὸ τὸ περιοδικό: «Ἅγιον Ὅρος»,
διαχρονικὴ μαρτυρία στοὺς ἀγῶνες
ὑπὲρ τῆς Πίστεως
Παπικοί, Προτεστάνται, Χιλιασταί, Μασῶνοι,
Ἑνωτικοί,
Οἰκουμενισταί, καὶ κάθε ἄλλη «ρίζα πικρίας»,
ὅλοι αὐτοὶ «μίαν γνώμην ἔχουσι, καὶ τὴν δύναμιν
καὶ τὴν ἐξουσίαν αὐτῶν τῷ Θηρίῳ διδόασιν.
Οὗτοι μετὰ τοῦ Ἀρνίου πολεμήσουσι,
καὶ τὸ Ἀρνίον νικήσει αὐτούς, ὅτι
Κύριος κυρίων ἐστι
καὶ Βασιλεὺς βασιλέων, καὶ οἱ μετ' αὐτοῦ κλητοὶ
καὶ ἐκλεκτοὶ καὶ πιστοὶ» (Ἀποκ. 17, 13).
Φρονοῦμεν ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία δὲν ἔχει καμμία θέση
ἀνάμεσα σ' αὐτὸ τὸ συνονθύλευμα τῶν πλανῶν
καὶ τῶν αἱρέσεων.
Αὐτὸ τὸ δόλιο «οἰκουμενικὸ» κατασκεύασμα
δὲν ἀποσκοπεῖ στὴν ἀναζήτηση τῆς ἀληθείας,
ἀλλὰ κατὰ τὸν π. Χαράλαμπον Βασιλόπουλον
«εἶναι ἕνα ἀνακάτεμα ἀφανισμοῦ τῆς Ἀλήθειας.
Εἶναι μία προσπάθεια ὄχι νὰ βροῦν τὴν ἀλήθεια
οἱ πλανεμένοι, ἀλλὰ νὰ τὴν χάσουν καὶ ἐκεῖνοι
ποὺ τὴν ἔχουν,
ἐκεῖνοι δηλαδὴ ποὺ πιστεύουν στὴν
Μία, Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου