"Το παιδί μου 1 κινητή ζαλάδα..." - ΠΑΙΔΙ & ΔΕΠ-Υ...

Παλιά λέγαμε πως υπάρχουν κακοί και καλοί μαθητές, σήμερα λέμε πως υπάρχουν παιδιά που συγκεντρώνονται εύκολα, παιδιά που αρπάζουν τις γνώσεις εύκολα, άλλα που θέλουν τον χρόνο τους, άλλα που σε θέλουν από πάνω τους, άλλα δεν συγκεντρώνονται σε μία δραστηριότητα.

Οι κοινές εκφράσεις που ακούγονται από τις μαμάδες και τις δασκάλες του τύπου:
"Το παιδί μου, δεν κάθεται ποτέ ήσυχο, και στο σχολείο μου κάνουν παράπονα ότι είναι μια "κινητή ζαλάδα" και ενοχλεί όλα τα παιδιά"
"Η κόρη μου, όταν της μιλάμε, δυσκολεύεται να μας προσέξει...χαζεύει όλη την ώρα"
"Το παιδί μου, δυσκολεύεται να συγκεντρωθεί στο διάβασμα, και κάνει πολύ ώρα να τελειώσει τα μαθήματά του, μια εργασία των 10 λεπτών μπορεί να μας πάρει και μία ώρα" μας δείχνουν παραδείγματα τέτοιων παιδιών.

Υπάρχουν αρκετοί παράγοντες που συμβάλλουν στην μαθησιακή αλλά και γενική συμπεριφορά του παιδιού. Ο πιο σημαντικός παράγοντας είναι η λεγόμενη ΔΕΠ-Υ.

Η ΔΕΠ-Υ ή αλλιώς Διάσπαση προσοχής - υπερκινητικότητα, είναι μια παρορμητική συμπεριφορά ενός παιδιού που δεν δείχνει την απαιτούμενη προσοχή σε μία δραστηριότητα, και  βρίσκεται σε υπερδιέγερση και σε συνεχή κίνηση.

via

Το απρόσεχτο παιδί είναι το παιδί που δείχνει αδιάφορο, αποτραβηγμένο, συνεχώς κουρασμένο, απαθές, απορροφημένο και αργό. Η προσοχή του, μπορεί εύκολα να διασπαστεί από εξωτερικά ερεθίσματα. Η Συμπεριφορά του είναι πιο εμφανή στις δραστηριότητες υποχρέωσης που το παιδί τις βρίσκει βαρετές ή δύσκολες, ενώ όταν κάτι το ενδιαφέρει, τότε η απροσεξία μπορεί να μην είναι καθόλου εμφανής.

Το υπερκινητικό παιδί, είναι πολύ ενεργητικό παιδί, μόνιμα ενασχολούμενο, σε συνεχή κίνηση. 

Πολύ συχνά:στριφογυρίζει ή σηκώνεται από την θέση του στην τάξη ή στο σπίτι, τρέχει τριγύρω ή σκαρφαλώνει.

Η Υπερκινητικότητα είναι πολύ ενοχλητικό σύμπτωμα και γι’ αυτόν τον λόγο είναι πιο γνωστή ως πρόβλημα και φέρνει πολύ συχνότερα τα παιδιά στον ειδικό απ’ ό,τι η Απροσεξία από μόνη της.

Το παρορμητικό παιδί μοιάζει αρκετά και με το απρόσεχτο και με το υπερδιεγερμένο παιδί. Πολύ συχνά: απαντά απερίσκεπτα προτού ολοκληρωθεί η ερώτηση, δυσκολεύεται να περιμένει τη σειρά του και διακόπτει τους άλλους.

Οι συμπεριφορές αυτές του παιδιού, είναι εμφανείς από την πρώιμη σχολική ηλικία, δηλαδή πριν πάει στο δημοτικό σχολείο. Και καλό είναι, οι δασκάλες στο νηπιαγωγείο, αν συναντούν "τέτοια" παιδιά, να ενημερώνουν τους γονείς, ώστε να γίνει άμεσα παρέμβαση στο "πρόβλημά" τους.

Κρίνεται ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ η συμβουλευτική της οικογενείας και των εκπαιδευτικών του παιδιού. Πρέπει και οι δύο πλευρές  να εκπαιδευτούν για τα δεδομένα της δυσκολίας, να σεβαστούν τις ιδιαιτερότητες του παιδιού με ΔΕΠ-Υ και να χτίσουν από κοινού με τους ειδικούς, τους μηχανισμούς διευκόλυνσης του παιδιού.

Οι βασικές ειδικότητες που θα βοηθήσουν το παιδί με ΔΕΠ-Υ είναι ο Ψυχοπαιδαγωγός, ο Εργοθεραπευτής και η Ψυχολόγος Συμβουλευτικής.

αμφ:

Πηγή του κειμένου:

http://www.familives.gr/2015/04/blog-post.html