“Σήμερα είναι υπερβολικά μικρός ο αριθμός των ανθρώπων οι όποιοι σκέφτονται σοβαρά τή ζωή τους και τήν αιωνιότητα”... (Γέροντας Θαδδαίος)

Σήμερα είναι υπερβολικά μικρός ο αριθμός των ανθρώπων στη γη οι oποίοι σκέφτονται σοβαρά τη ζωή τους και την αιωνιότητα.

Ένώ γνωρίζουμε ότι είμαστε προσωρινοί εδώ στή γη καί ότι ή ζωή μας είναι πολύ σύντομη, δέν σκεφτό­μαστε συχνά γιά τό τέλος της ζωής μας. Συνήθως νο­μίζουμε ότι έχουμε πολύ καιρό, γιά νά μετανιώσουμε αργότερα καί γιά νά διορθώσουμε τά ελαττώματα μας.

Καί πώς νά διορθώσουμε τά ελαττώματα του χα­ρακτήρα μας, άφού δέν μπορέσαμε νά τό κάνουμε αυ­τό στά νιάτα μας, πού δέν ήταν βαθιά ριζωμένο τό κα­κό μέσα μας; 

(* Όποτε ό πιστός λαός ρωτούσε τόν πάτερ Θαδδαίο, πώς θά πολεμήσουμε τά πάθη μας και τίς κακές συνήθειες μας; καί ό γέροντας συνήθως απαντούσε:

«Είναι πιό εύκολο νά τά νικήσουμε αυτά στά νιάτα μας»).

Καί όπως, όταν κάνουμε κάτι καλό γιά πολύ και­ρό τότε αυτό ριζώνει μέσα μας, έτσι, άν κάποιες κακές συνήθειες τίς έχουμε γιά πολύ καιρό, τότε αυτές ριζώ­νουν μέσα μας καί είναι δύσκολο νά τίς ξεριζώσουμε. Αντίθετα, όταν προσπαθούμε νά καλλιεργούμε τήν αρετή καί τό καλό, τότε καί αυτό πιάνει βαθιές ρί­ζες μέσα μας καί μπορούμε, μέ πραότητα καί μέ ησυ­χία, νά περνάμε όλες τίς δυσκολίες καί τά βάσανα μας, πού συναντάμε στην ζωή μας.

Καί επειδή μας αρέσει νά μήν έχουμε δυσκολίες, νά είναι όλοι καλοί μαζί μας, νά μας χαϊδεύουν όλοι, νά μας βλέπουν όλοι μέ αγάπη, έτσι καί εμείς πρέπει νά κάνουμε καί στους άλλους.

Επίσης δέν πρέπει νά ξεχνάμε ότι κι εμείς είμα­στε μέρος του κόσμου καί ότι πρέπει νά βοηθήσουμε νά μεγαλώσει τό καλό στό κόσμο.

Καί επειδή θέλουμε όλοι οί άνθρωποι νά μας αγα­πούν, δέν είναι καλό εμείς νά απαντάμε μέ μίσος…

 

(Σέ αυτό τό σημείο είναι αξιοσημείωτο νά αναφέ­ρουμε τά χαρακτηριστικά λόγια πού έλεγε ένας επι­σκέπτης στό μοναστήρι Βιτόβνιτσα, γιά τήν αγάπη καί γιά τήν ησυχία πού είχε ό πάτερ Θαδδαίος: «Ό πάτερ Θαδδαίος είναι τόσο πολύ γεμάτος αγάπη, πού ούτε τόν διάβολο δέν μισεί!»).

Καί όσοι άνθρωποι είναι ήσυχοι ζουν γαλήνια, ενώ εμείς, όταν μισούμε ζούμε σέ μία πραγματική κόλα­ση.

Επειδή κόλαση είναι ή ψυχική κατάσταση, πού ξεκινάει από τίς κακές μας σκέψεις καί παράδεισος εί­ναι επίσης ή ψυχική κατάσταση πού πηγάζει από τίς αγαθές μας σκέψεις.

αμφ:

Για να καταλάβεις για τι είδους άνθρωπο μιλάμε,

δες εδώ:

https://www.youtube.com/watch?v=SRHVeI8ALTU

από το βιβλίο: Πνευματικές Συζητήσεις γέροντος Θαδδαίου Βιτόβνιτσας- εκδόσεις “Oρθόδοξος Κυψέλη”

φωτο από: neotita.gr

για την αντιγραφή: ιστολόγιο “Αντέχουμε…”