ΧΑΡΑΜΑΤΑ.....ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΘΑΥΜΑΤΑ...
5:00 η ώρα τα χαράματα,
μας ξύπνησαν επίμονοι χτύποι
στην πόρτα του σπιτιού.
Πεταχτήκαμε από το κρεβάτι
φοβισμένοι-μουδιασμένοι,
για το πιθανόν άσχημο του πράγματος.
Ανοίξαμε γρήγορα
και βρεθήκαμε μπροστά
στα χαμογελαστά πρόσωπα
ενός ζευγαριού της Ενορίας μας,
του οποίο τον Γάμο
είχα τελέσει πριν 16 χρόνια.
Είχαν βγεί να διασκεδάσουν
για την επέτειο τους
και επιστρέφοντας ξημερώματα
στο σπίτι τους,
θέλησαν να με ανταμώσουν,
εις ανάμνησιν εκείνης,
της προ 16 ετών ημέρας.
Ήπιαμε καφέ,
είπαμε τα αστεία μας,
μετά τα σοβαρά μας
και τέλος
επρόσφερα ένα δαχτυλίδι της συζύγου μου
στην κοπέλα
και ένα κομπολόι μου στον άνδρα.
Αυτές λοιπόν οι μικρές στιγμές της παπαδικής,
που δεν αυξάνουν την περιουσία μου,
αυξάνουν όμως την ποιότητα
της εν τω κόσμω τούτω παρουσίας μου...
π. Χαράλαμπος Κοπανάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου