"Μετά πάντων έχε αγάπην και από πάντων απέχου..."

Για το θέμα της αγάπης προς τον πλησίον είναι κάπου γραμμένο:
"Μετά πάντων έχε αγάπην και από πάντων απέχου".
Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι η αγάπη δεν ενεργείται μόνο με την εξωτερική της εκδήλωση. Η αγάπη ενεργείται κυρίως μέσα στην ψυχή του ανθρώπου. Αυτό σημαίνει να έχεις αγάπη για κείνον που σου θυμώνει, για κείνον που σε κατηγορεί, για κείνον που σε εξευτελίζει. Να πεις ότι αυτός είναι ο γιατρός μου. Και ναι μεν τα φάρμακα που μου δίνει είναι πολύ πικρά, αλλά εγώ μ' αυτά ωφελούμαι.
Αυτό εξάλλου είναι και η εφαρμογή των λόγων του Κυρίου: "Αγαπάτε τους εχθρούς υμών, καλώς ποιείτε τοις μισούσιν υμάς, ευλογείτε τους καταρωμένους υμίν, προσεύχεσθε υπέρ των επηρεαζόντων υμάς" (Λουκ. 6,27-28). Δεν είναι απαραίτητο να του ειπώ με λόγια πως τον αγαπώ. Εκείνο που έχει σημασία είναι να έχω μέσα μου την αγάπη γι' αυτόν, έστω κι αν φέρθηκε έτσι.
Και επειδή μπορεί να κολαστεί με τον άσχημό του τρόπο, γι' αυτό να παρακαλώ τον Θεό να τον ελεήσει, να τον φωτίσει, να τον συγχωρέσει για να μην κολασθεί.
Γιατί να έχω κάτι μαζί του; Αφού δεν με θέλει, θα απέχω.
Όμως κατ' ουδένα τρόπο δεν θα αφήσω μέσα μου τον λογισμό, τον πειρασμό να με πειράζει εναντίον του...