Panos Skiadas
Θα σας πω ένα παραμυθι..που μοιαζει
με αληθινη ιστορια…ή και το αντιθετο…
τι σημασια εχει,
αν είναι να γλυκανει την καρδια…
Ξαναγυριζοντας στα παιδικα μου χρονια,
θυμάμαι πόσο αρεσε στη μαμά μου να μαγειρεύει
για μένα και τον μπαμπά μου.
Ένα βράδυ, που η μητέρα μου γύρισε στο σπίτι
μετά από μια κουραστική μέρα στη δουλειά,
την ώρα του δείπνου εβαλε μπροστά στον μπαμπά μου
μια φέτα ψωμί που φρυγανισε πανω στη σομπα
(που όμως ειχε σχεδον καει)..με μαρμελάδα από συκο..
Οταν το ειδα..περίμενα πως ο μπαμπάς μου
θα της κάνει παρατήρηση ότι εκαψε το ψωμι…
Εκείνος όμως το πήρε στα χέρια του
και τρώγοντας το, με ρώτησε ..
πώς πηγε η μέρα μου στο σχολείο.
Δεν θυμάμαι τι του απάντησα,
αλλά θυμάμαι ότι άκουσα τη μαμά μου
να ζητά συγγνώμη από τον μπαμπά μου
για το φρυγανισμενο ψωμι..
Αυτό που δεν θα ξεχάσω ποτέ όμως,
ήταν η απάντηση του:
Κι ομως, μου αρέσει πολύ το ψωμι όταν είναι καμμένο.
Αργότερα εκείνο το βράδυ,
όταν πήγα να τον φιλήσω, για καληνύχτα,
και τον ρώτησα αν πράγματι εννοουσε
αυτό που ειπε για το ψωμι…
Μ αγκαλιασε και μου είπε:
Η μαμά σου πέρασε μια πολύ δύσκολη μέρα
στη δουλειά σήμερα και ήταν πολύ κουρασμένη.
Και εκτός αυτού, μια φετα ψωμι..
εστω και καμμενη..ποτέ δεν έβλαψε κανέναν.
Τα σκληρά λόγια όμως ..πίκραναν πολλούς.
Η ζωή μας είναι γεμάτη από ατελή πράγματα
Και άλλο τοσο ατελείς ανθρώπους.
Δεν είμαι ο καλύτερος σε τίποτα και
ξεχνώ τα γενέθλια και τις επετείους
ακριβώς όπως κάνουν όλοι οι άλλοι.
Αυτό που έχω μάθει όλα αυτά τα χρόνια, είναι
να αποδέχομαι τα λάθη των άλλων και
να γιορτάζω την διαφορετικότητα τους.
Είναι ένα από τα πιο σημαντικά κλειδιά για
τη δημιουργία μιας υγιούς, αναπτυσσόμενης
και μεγάλης διάρκειας σχέσης.
Η ζωή είναι πολύ σύντομη
για να ξυπνάμε… μετανιωμένοι.
Αγαπήστε τους ανθρώπους
που σας αντιμετωπίζουν σωστά και
δείξτε ευσπλαχνία σε αυτούς που δεν το κάνουν.
Απολαυστε Τη Ζωή Σας τώρα.
Ειπαμε..
Έχει ημερομηνία λήξης. Χαιρετε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου