Η εμπειρία της αγάπης μέσα στην σύγχρονη οικογένεια
Θυμάμαι μία μαμά να με πλησιάζει μετά από μια παιδική εκδήλωση και να μου μιλά…
« Είμαι μαμά… έχω δύο δίδυμα παιδάκια εφτά χρονών. Τα περιμέναμε πώς και πώς με τον σύζυγο! Από την στιγμή που γεννήθηκαν αρχίσαμε να τους ικανοποιούμε κάθε ανάγκη… ξέρετε την καλύτερη κούνια… τα καλύτερα ρουχαλάκια… στην συνέχεια τα ομορφότερα παιχνίδια! Να φανταστείτε… είναι στην Δευτέρα δημοτικού και μέχρι σήμερα ότι παιχνίδι δούνε στην τηλεόραση τους το αγοράζουμε… δεν θέλουμε να τους λείπει τίποτα… Με στενοχωρεί μόνο που έχουν μερικές ιδιοτροπίες… εμφάνισαν και κάποιες μαθησιακές δυσκολίες… σκέφτομαι μήπως φταίει που λείπω πολλές ώρες με τον μπαμπά τους από το σπίτι… μπορούν όμως να μην δουλεύουν οι γονείς στη σημερινή εποχή;… Όταν επιστρέφω κάθομαι μαζί τους αλλά αισθάνομαι βαθιά στην ψυχή μου ότι κάτι λείπει… μήπως δεν ξέρω να επικοινωνώ με τα παιδιά μου; Μήπως δεν ξέρω να παίζω με τα παιδιά μου; Μήπως να πήγαινα σε κάποιο ψυχολόγο;… Συγγνώμη, αλλά μπορείτε να βρείτε τι είναι αυτό που λείπει;»
Κάτι λείπει…
τι είναι αυτό που λείπει;
Η συνέχεια ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου