"Περάσαμε σαν έθνος τόσες μπόρες και δεν χαθήκαμε και θα φοβηθούμε τη θύελλα που θα ξεσπάσει; Ούτε τώρα θα χαθούμε. Ο Θεός μας αγαπά. Ο άνθρωπος έχει μέσα του κρυμμένη δύναμη, για ώρα ανάγκης. Θα είναι λίγα τα δύσκολα χρόνια. Μια μπόρα θα είναι..." Άγιος Παΐσιος - (αμφ: Μακράν, η "καλυτερότερη" ανάρτηση της συνεργάτιδά μας, Ευαγγελίας Δημ.)

«Οι νέοι σήμερα έχουν καλές και καινούργιες μηχανές, όμως έχουν παγωμένα λάδια και θέλει να βοηθήσουμε πολύ να ζεσταθούν. Όταν ζεσταθούν, τότε όλα θα πάνε καλά».                                                          Άγιος Παΐσιος

Το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής του 2016 ειδοποιήθηκε επειγόντως η Ασφάλεια Αττικής· περίπου 100 αναρχικοί, κρατώντας αναμμένες λαμπάδες, είχαν συγκεντρωθεί έξω από ένα ναό των Εξαρχείων και περίμεναν να βγει ο Επιτάφιος. Πολλοί φοβήθηκαν ότι θα γίνονταν επεισόδια, φωτιές κ.λπ., και κάλεσαν την αστυνομία. Πράγματι κατέφθασε επί τόπου ομάδα ΜΑΤ, για να περιφρουρήσει την πομπή. Αστυνομικοί που βρέθηκαν εκεί καταγράφουν τι ακολούθησε εντέλει…

Οι νεαροί και οι νεαρές, περίπου 100 άτομα, ακολούθησαν με τα αναμμένα κεριά τους την πορεία του Επιταφίου, μαζί με τον υπόλοιπο κόσμο, και κατά διαστήματα φώναζαν τα εξής συνθήματα:

·      Εμπρός πιστέ, μη σκύβεις το κεφάλι, ο μόνος δρόμος είναι Ανάσταση και πάλι.

·      Ρωμαίοι (=δυτικοί;), λέρες, ακόμα λίγες μέρες.

·      Ούτε στο Σταυρό, ούτε στις φυλακές, ο Ιησούς δε λύγισε ποτές.

·      Ιούδα (=προδότες;) κουφάλα, έρχεται κρεμάλα.

·      Η Σταύρωση δεν είναι εικόνα στις ειδήσεις, στο Γολγοθά γεννιούνται συνειδήσεις.

·      Δεν κάναμε ακόμη το τελευταίο ντου, αυτή η νύχτα είναι του Χριστού.

·      Η αλληλεγγύη κάνει τον κόσμο μας ωραίο, λευτεριά στο σύντροφο το Ναζωραίο.

Μετά την πομπή διαλύθηκαν ειρηνικά.

Και 1-2 άσχετα (αλλά σχετικά) σχόλια του Αγίου Παΐσιου:

«Τον ζαλίζουν σήμερα τον άνθρωπο με διάφορες θεωρίες, και ιδιαίτερα τα καημένα τα παιδιά. Ύστερα τα πιάνει φόβος και άγχος για τη ζωή και ξεσπάνε στη διασκέδαση και στα ναρκωτικά. Κι αυτή η κοσμική διασκέδαση προσθέτει περισσότερο φόβο και άγχος για τη ζωή».

 

«Αν και γίνεται τέτοιο βράσιμο, νιώθω μέσα μου μια παρηγοριά, μια σιγουριά. Μπορεί να ξεράθηκε η ελιά, αλλά θα πετάξει νέα βλαστάρια. Υπάρχει μια μερίδα Χριστιανών, στους οποίους αναπαύεται ο Θεός. Υπάρχουν ακόμη οι άνθρωποι του Θεού, οι άνθρωποι της προσευχής, και ο Καλός Θεός μάς ανέχεται, και πάλι θα οικονομήσει τα πράγματα. Αυτοί οι άνθρωποι της προσευχής μάς δίνουν ελπίδα. Μη φοβάστε. Περάσαμε σαν έθνος τόσες μπόρες και δεν χαθήκαμε και θα φοβηθούμε τη θύελλα που θα ξεσπάσει; Ούτε τώρα θα χαθούμε. Ο Θεός μας αγαπά. Ο άνθρωπος έχει μέσα του κρυμμένη δύναμη, για ώρα ανάγκης. 

Θα είναι λίγα τα δύσκολα χρόνια. Μια μπόρα θα είναι».

Χριστός ανέστη! Αληθώς ανέστη!

Ευαγγελία Δημακάκου.-