Χριστός Ανέστη!!!
Έτσι που ανεμίζει το ρούχο Σου, λευκό σαν την ψυχή μου πριν την λερώσω, έτσι που σηκώνεις τα παιδιά Σου, έτσι που δεν έφυγες μόνος από τα βάθη της γης, έτσι που Σε κοιτούν και τους κοιτάζεις με κάνεις να πονώ που δεν είμαι δική Σου και να ελπίζω, γιατί είπες ότι μπορώ να γίνω…..
Έτσι που είσαι όμορφος και σπλαχνικός, πώς να κατανοήσω το πού είπες πως Σε ομορφαίνουν οι αμαρτίες που θ΄αφήσω στα πόδια Σου;
Έτσι που έχεις το κάλλος της Ανάστασης πόσο πολύ θέλω να συρθώ στα πόδια με τις μνήμες των ήλων και να μείνω εκεί να Σε βλέπω να χαμογελάς νίκες στον κόσμο…..
Έτσι που έχεις το κάλλος της Ανάστασης πόσο πολύ θέλω να συρθώ στα πόδια με τις μνήμες των ήλων και να μείνω εκεί να Σε βλέπω να χαμογελάς νίκες στον κόσμο…..
Να Σε βλέπω μέχρι…
Να Σε βλέπω χωρίς «μέχρι»….
Μόνο να Σε βλέπω.
«Αν με φιλείς, πάρε τα κρίματά σου και έλα» έχεις ήδη πει.
«Να πάρω και ένα «Χριστός Ανέστη»;» ρωτώ αμήχανα.
«Αυτό είναι ολονών»
νομίζω πως Σε ακούω ν΄αποκρίνεσαι...
«Εγώ θέλω κάτι καταδικό σου και από τις αμαρτίες πιο δικό σου δεν έχεις, παιδί μου. Έλα λοιπόν.»
Δεν απαντώ αλλά θέλω τόσο πολύ να πάω! Ίσως απόψε στις 12, ίσως κάποια άλλη στιγμή.
Το σίγουρο είναι πως Αυτός θα είναι πάντα εκεί, όπου ο Σταυρός, η Ανάσταση και η Αγάπη Τον «υποχρεώνουν» να μας περιμένει!
Μόνο να Σε βλέπω.
«Αν με φιλείς, πάρε τα κρίματά σου και έλα» έχεις ήδη πει.
«Να πάρω και ένα «Χριστός Ανέστη»;» ρωτώ αμήχανα.
«Αυτό είναι ολονών»
νομίζω πως Σε ακούω ν΄αποκρίνεσαι...
«Εγώ θέλω κάτι καταδικό σου και από τις αμαρτίες πιο δικό σου δεν έχεις, παιδί μου. Έλα λοιπόν.»
Δεν απαντώ αλλά θέλω τόσο πολύ να πάω! Ίσως απόψε στις 12, ίσως κάποια άλλη στιγμή.
Το σίγουρο είναι πως Αυτός θα είναι πάντα εκεί, όπου ο Σταυρός, η Ανάσταση και η Αγάπη Τον «υποχρεώνουν» να μας περιμένει!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου