Τα αναρίθμητα κακά έργα σου δεν θέλεις σε κανένα να τα κοινοποίησης.
Κι ένα μικρό καλό σ' όλους το λες, για να θρέψης με τους επαίνους
που θ' ακούσης τη ματαιοδοξία σου.
Δεν σου είναι αρκετό που το καλό αυτό έργο είναι γνωστό
και ευπρόσδεκτο στον Θεό;
Άλλοι έκαναν πλήθος αγαθοεργιών:
Σκόρπισαν την περιουσία τους στους φτωχούς, φώτισαν τον κόσμο,
έσωσαν πολλές ψυχές. Και όμως δεν καυχήθηκαν για όλ' αυτά.
Κι εσύ που δεν έκανες κάτι σπουδαίο,
κομπάζεις ασυλλόγιστα με το τίποτα;
Γιατί ζητάς να σ' επαινέσουν οι άλλοι για ένα καλό σου έργο;
Το καλό παραμένει πάντα καλό έστω κι αν κανείς δεν το επαινή.
Το κακό παραμένει κακό έστω κι αν κανείς δεν το κατηγορή.
Αν όλοι οι άνθρωποι σε επαινούν, τίποτε δεν θ' αποκτήσης.
Αν κανείς δεν σε επαινέση, τίποτε δεν θα στερηθής.
Δεν κάνεις το καλό για τους ανθρώπους, μα για τον Θεό.
Σου αρκεί λοιπόν του Θεού η αμοιβή.
Όταν είσαι ευτυχισμένος και τιμημένος από τους ανθρώπους,
μην ενθουσιάζεσαι.
Και όταν είσαι δυστυχισμένος και περιφρονημένος, μην απελπίζεσαι.
Και στην πρώτη και στη δεύτερη περίστασι δείξε μετριοπάθεια και σύνεσι.
Γιατί στην παρούσα ζωή όλα είναι μεταβλητά.
Για όλα λοιπόν να δοξάζης τον Θεό και όλα να τα αποδέχεσαι
ως προερχόμενα απ' Αυτόν και το άγιο θέλημά Του.
Πηγή: Αγίου Δημητρίου Ροστώφ,
"Πνευματικό Αλφάβητο".
Εκδ.: Ι. Μ. Παρακλήτου
Για περισσότερα σχετικά, εδώ...
και εδώ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου