Είναι εύκολο να είσαι καλός χριστιανός..
και πιστός....και εξαιρετικός
οταν όλα είναι καλά..
Είναι πιο εύκολο να αφήνεσαι στο θέλημά Του ..
όταν είσαι καλά στην υγεία σου..
όταν αντέχεις σωματικά και ψυχικά...
Ναι δυσκολεύεσαι αλλά
γιατί να μην δεχτείς άλλο ένα παιδί...
άλλωστε είναι ευλογία...
Γιατί να μην προσεύχεσαι με τις ώρες..
να κάνεις μετάνοιες..
να πηγαίνεις σε ολονυχτίες...
αφού αντέχεις...
...σκέψου όμως να ήσουν άρρωστος..αδύναμος...
τότε θα ήσουν ο ίδιος άνθρωπος???
Είναι πιο εύκολο να αφεθείς στο θέλημά Του
όταν όλα τα παιδιά που σου
έχει εμπιστευτεί είναι υγιή....
σωματικά και ψυχικά...
Άλλωστε παράλληλα με τις δυσκολίες
της καθημερινότητας
έχεις και μια κρυφή υπερηφάνεια ...
παρόλο που ξέρεις πως ''είναι του Θεού ''
και όχι δικά σου ...
απλά στα εμπιστεύτηκε..
...σκέψου όμως..
να είχες παιδί άρρωστο..
ανάπηρο..με ειδικές ανάγκες...
και αν δεν είχες μόνο ένα τέτοιο παιδί
αλλά περισσότερα...
που ''τρώγαν'' πολύ από το χρόνο σου..
τότε θα υποδεχόσουν με την ίδια ευχαρίστηση
κάθε νέα ευλογία...
τότε θα ήσουν ο ίδιος άνθρωπος???
Είναι πιο εύκολο να αφεθείς στο θέλημά Του...
όταν τα οικονομικά σου δεν σε έχουν προδώσει ως τώρα....σίγουρα είμαστε εν μέσω κρίσης ..
αλλά δεν έχεις πεινάσει ακόμη....
όλο και κάτι βρίσκεται...
και αν και μιλάμε για ευλογίες Του....
ξέρεις πως δεν έχεις πραγματικά βρεθεί
στην μεγάλη ανάγκη...
(και ελπίζεις πως δεν θα βρεθείς ποτέ)...
άλλωστε ακολουθείς το θέλημά Του..
.Γιατί να σε ''αφήσει''?
...σκέψου όμως ...
σκέψου
να μην είχες να ταΐσεις τα παιδιά σου...
να μην είχες ούτε ένα καρβέλι ψωμί...
ούτε δουλειά..ούτε ένα αβγουλάκι....
ένα κοτοπουλάκι...
αν η εκπλήρωση των βασικών σου
αναγκών ήταν κάθε μέρα στην πρόνοια Του...
τότε θα ήσουν ο ίδιος άνθρωπος???
Είναι πιο εύκολο να αφεθείς στο θέλημά Του..
όταν έχεις γεννήσει μόνο φυσιολογικά...
εύκολα να υπερασπίζεσαι το φυσικό
και φυσιολογικό τοκετό ....
εύκολα να υπερασπίζεσαι το φυσικό
και φυσιολογικό τοκετό ....
όταν δεν έχεις περάσει από καισαρική...
και εύκολο να λες ''θα έκανα και άλλα δέκα..''
...σκέψου όμως ..
να είχες κάνει 3-4 -5 -6 καισαρικές...
όχι φυσικά από επιλογή...
σκέψου να είχες επιπλοκές..σκέψου τότε..
.δεν θα είχες άγχος σε κάθε νέα εγκυμοσύνη..?
θα υποδεχόσουν με την ίδια ανεμελιά
κάθε νέα ευλογία.??
τότε θα ήσουν ο ίδιος άνθρωπος???
Είναι πιο εύκολο να αφεθείς στο θέλημά Του..
όταν έχεις θηλάσει χωρίς δυσκολίες ...
όταν δε σε έχει προδώσει ο οργανισμός σου...
εύκολα κρίνεις τους άλλους που δεν αντέχουν..
εύκολα αισθάνεσαι κρυφή υπερηφάνεια
που εσύ τα καταφέρνεις ...
σκέψου όμως...
να αδυνάτιζε ο οργανισμός σου...
να σου έπεφτε ο σίδηρος...οι αντοχές γενικά...
θα έκρινες με την ίδια ευκολία
αυτούς που δεν άντεξαν..?
τότε θα ήσουν ο ίδιος άνθρωπος???
Είναι πιο εύκολο να αφεθείς στο θέλημά Του..
όταν έχεις μια έστω υποτυπώδη βοήθεια..
και ας μην λογίζεσαι σε αυτούς που έχουν ....
και ας σε καμαρώνουν όλοι ότι μόνος σου
μεγαλώνεις τόσα παιδιά...
σκέψου όμως...
να μην είχες κανέναν συγγενή
κοντά.. ή φίλο καρδιακό ..
να σου κρατήσει τα παιδιά
σε μια ανάγκη...
σε κάτι έκτακτο..
να τρέξεις ένα άλλο παιδί στο
νοσοκομείο για παράδειγμα..
τότε θα ήσουν ο ίδιος άνθρωπος???
Είναι πιο εύκολο να αφεθείς στο θέλημά Του..
όταν όλα είναι κατά βάθος καλά...
εύκολο και να κάνεις κήρυγμα...
και να γράφεις.
.και να λες ..και να πράττεις..
και να είσαι παράδειγμα..
και να κρίνεις ακόμη...
σκέψου όμως...
σκέψου στις δύσκολες στιγμές..
τις πραγματικά όμως δύσκολες...
τις πραγματικά όμως δύσκολες...
θα μπορούσες να γράψεις?
θα μπορούσες να κάνεις κήρυγμα..
όχι με την κακή έννοια..
αλλά σαν μαρτυρία...θα μπορούσες?
τότε θα ήσουν ο ίδιος άνθρωπος???
...πάρτο τώρα από την ανάποδη....
Μην νομίζεις ότι δεν γυρίζει
για όλους μας κάποτε..
Τότε να σε δω ...
...να με δω..
..να μας δω όλους μας...
τότε!!
γιατί έρχεται για όλους μας αυτή η στιγμή...
οι στιγμές..οι μήνες... τα χρόνια...
Μα θα μου πείτε..
άμα ακολουθείς το θέλημά Του..
.Γιατί να σε ''αφήσει''?
Δεν σε αφήνει..
ΣΕ ΔΟΚΙΜΑΖΕΙ....
ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ...
ΣΕ ΕΞΕΤΆΖΕΙ...
Γιατί στα προγραμματισμένα διαγωνίσματα
ήμασταν πάντα όλοι καλύτεροι..
Στα Απροειδοποίητα?
τότε θα είσαι ο ίδιος άνθρωπος???
τροφή για σκέψη..
από : ''Όταν ο Θεός στέλνει ένα παιδί..."
Αναρτήθηκε από otan stelnei ena paidi
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου