~ "...σας γράφω για δύο διαφορετικές περιπτώσεις, μα με κοινή αρρώστια, αυτή που έχει γεμίσει τον παράδεισο..."

Καλησπέρα,

σας γράφω για δύο διαφορετικές περιπτώσεις, 

μα με κοινή αρρώστια, 

αυτή που έχει γεμίσει τον παράδεισο...

Ο Γιώργος και η Αναστασία 

(η δεύτερη παλεύει μεταξύ δύο κόσμων). 

Η Αναστασία, η δασκάλα μας. 

Και ο Γιώργος, ο πιο πονεμένος πατέρας του κόσμου...

Και το χειρότερο πως και οι δύο αυτές ψυχές πριν έρθουν αντιμέτωπες με καρκίνο, ήρθαν αντιμέτωπες με θανάτους και "θανάτους". Είδαν να διαλύονται οι οικογένειές τους 

και να χάνουν τα παιδιά τους. 

Και η αρρώστια ήταν η χαριστική βολή.

Είναι δύο περιπτώσεις, 

που η λογική μας δεν τις χωρά. 

Δεν μπορώ να σας πω λεπτομέρειες 

(οι οποίες είναι ακόμα πιο σκληρές), 

μα θέλω να παρακαλέσω όλους για προσευχή...

Συγγνώμη,που σας μαύρισα την ψυχή αλλά κάντε προσευχή, έστω ένα κύριε ελέησον να ηρεμήσουν οι ψυχές τους.

Χίλια ευχαριστώ!!!

Ερ.

~ Αγαπητή, Ερ...
Μη στεναχωριέστε.

Δε μας μαυρίζετε τίποτα.

Έχουμε συνηθίσει...

Ίσα-ίσα, σας ευχαριστούμε που το μοιραστήκατε μαζί μας...

"Ένα Κύριε ελέησον", λοιπόν, για να ηρεμήσουν οι ψυχούλες τους...

ο "αμφ." & οι συν αυτώ.

(στους "συν αυτώ", άλλωστε, εδώ & καιρό, είστε και σεις μέσα...)