~ "- Μπαμπά,είδα τον παππούλη. Τον Νικόλαο. - Ποιόν Νικόλαο;"

"Στην πρώτη κιόλας μέρα χημειοθεραπείας η μικρή σηκώθηκε από το κρεβατάκι της και άρχισε να λέει:
-Μπαμπά είδα τον παππούλη. -
 Ποιόν παππούλη; (Της απάντησα.) 
-Είδα τον παππούλη. Τον Νικόλαο. 
-Ποιόν Νικόλαο; (ρώτησα γεμάτος απορία). 
-Τον Άγιο Νικόλαο. Φορούσε μαύρα ρούχα και μου είπε μπαμπά, να πας στο Μοναστήρι να μου φέρεις ένα εικονάκι του Αγίου Ραφαήλ να το βάλω στο κεφάλι μου κάτω από την εικόνα του Χριστούλη να με κάνει καλά, 
(κι εκείνη την στιγμή σηκώνει τα χεράκια της και μας δείχνει την εικόνα του Χριστούλη που ήταν καρφωμένη στον τοίχο πάνω από το προσκέφαλο της)... 

το εικονάκι των Αγίων που μου ζήτησε και της πήγα...

Γράφει ο Ζουπίδης Π., κάτοικος Αλεξ/πόλης

(η υπόλοιπη εξιστόρηση του λυτρωτικού θαύματος,εδώ...)