Ο Nicole Duggan αποφάσισε φέτος να μοιραστεί την εμπειρία της σαν μητέρα ενός αγοριού με ειδικές ανάγκες. Στη σελίδα της στο facebook με τίτλο My Boy Blue (Το γαλάζιο αγόρι μου) πρωταγωνιστής είναι ο μικρός γιος της, ο Riley, που πάσχει από αυτισμό.
Η μητέρα από την Ιρλανδία αποφάσισε να μιλήσει από εκεί για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι με ειδικές ανάγκες: την κριτική.
Ο Riley είναι 3 ετών και δεν μπορεί να μιλήσει. Η Nicole πρόσεξε ότι οι υπόλοιποι γονείς δεν επιτρέπουν στα παιδιά τους να πλησιάζουν το μικρό αγόρι. Παρατήρησε επίσης ότι οι φίλοι τους σταμάτησαν να τους επισκέπτονται και να κάνουν παρέα μαζί τους.
Η Nicole πιστεύει πως δεν είναι δυνατόν τα μικρά παιδιά να έχουν την κριτική ικανότητα που απαιτείται για μια τέτοια συμπεριφορά, οπότε πολύ σωστά υποθέτει ότι πρέπει να είναι οι γονείς που επιβάλλουν αυτούς τους τρόπους.
Σε μια δημοσίευση στο facebook που έκανε το γύρο του κόσμου, η Nicole έγραψε ένα γράμμα απευθυνόμενη σε όλους εκείνους τους γονείς που αρνούνται να αφήσουν το παιδί τους να κάνει παρέα με το δικό της, αλλά και σε εκείνους που βιάζονται να βγάλουν συμπεράσματα για τον γιο της.
Αυτό ήταν το φοβερό μήνυμά της σε όλους…
‘Το μικρό μου αγόρι είναι ακριβώς σαν το δικό σας παιδί, του αρέσει να χορεύει, του αρέσει να τον αγκαλιάζουν, κλαίει όταν πέφτει και λατρεύει τον Mickey Mouse. Όμως, είναι διαφορετικά “καλωδιωμένος”.
“Τα μικρά πράγματα που θεωρούμε δεδομένα κάθε μέρα είναι τα πιο δύσκολα πράγματα που έχει εκείνος να διαχειριστεί. Διαφορετικά φώτα, ήχοι, μυρωδιές ή και η εμφάνιση των πραγμάτων μπορεί να του προκαλέσουν τέτοια υπερφόρτωση που ακόμα και για έναν ενήλικα θα ήταν δύσκολη να διαχειριστεί, πόσο μάλλον για το μικρό μου αγόρι.”
“Για τους ανθρώπους που τον κοιτάζουν επίμονα επειδή σιγοτραγουδάει ένα τραγούδι, τραγουδήστε κι εσείς μαζί του, γιατί στα μάτια του είναι το πιο όμορφο τραγούδι στον κόσμο.”
“Για τις μητέρες που απομάκρυναν τα παιδιά τους από αυτόν, έχω να πω ότι δημιουργείτε τους μικρούς νταήδες του μέλλοντος. Τα παιδιά δεν συνειδητοποιούν τις διαφορές. Θέλουν απλά να παίξουν. Αφήστε τα.”
“Για εκείνη τη γυναίκα που του μίλησε άσχημα στο σούπερ μάρκετ, προσπαθήστε να δείτε λίγο τα πράγματα από τη δική του οπτική. Μια υπερφόρτωση χρωμάτων και ήχων.”
“Άνθρωποι που περνάνε από μπροστά του και κάνουν θόρυβο. Κι εσείς θα κλαίγατε αν δεν μπορούσατε να πείτε πουθενά πώς νιώθετε όταν γίνεται τόσο έντονο.”
“Για τους φίλους που εξαφανίστηκαν, εύχομαι να μην σας συμβεί ποτέ. Δεν θα άλλαζα τον μικρό μου άντρα για τίποτα στον κόσμο και αν δεν μπορούσατε να τον καταλάβετε και να δείτε πώς λειτουργεί, τότε δεν αξίζετε να είστε μέρος της ζωής του.”
“Τα παιδιά με ειδικές ανάγκες είναι τα πιο γενναία και τα πιο απίθανα πλάσματα στον κόσμο. Δίνουν μάχες που κανείς δεν γνωρίζει και σας το εγγυώμαι ότι ούτε ένας ενήλικας δεν θα κατάφερνε να περάσει ούτε τα μισά από τα εμπόδια που καταφέρνουν να νικήσουν αυτά.”
“Γι’αυτό, αυτή τη χρονιά σας ζητάω να σκεφτείτε πριν κρίνετε, να ζήσετε μια μέρα σαν να ήσασταν στη θέση του γιου μου και να καταλάβετε τί υπερήρωας είναι πραγματικά.”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου