Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2018

~ 28 Οκτωβρίου 2018...Και η ΕΛΛΑΔΑ σήμερα άρχισε ξανά να βγάζει ήρωες...

κατσιφας.jpg

Στην Αλβανία, όπως και στην Ελλάδα, υπάρχουν πολλών λογιών άνθρωποι. Υπάρχουν εργατικοί συνεπείς άνθρωποι που σέβονται τους γύρω τους, αλλά και θρασύδειλοι εγκληματίες. Το πρόβλημα -- στην Ελλάδα όπως και στην Αλβανία -- είναι ποιοι είναι από πάνω και δίνουν τον τόνο. Μερικές φορές αυτό, το ποιοι κυβερνούν, είναι θέμα τύχης. 
Συχνά όμως υπάρχουν και συστημικοί παράγοντες που προδιαθέτουν το ποιοι θα είναι στα πράγματα και ποιοι θα είναι στην απέξω.

Η Αλβανία ας πούμε, έχει στα χαρτιά σαν εθνικό ήρωα τον Σκεντέρμπεη και σημαία το δικέφαλο αετό. 
Βέβαια, σκεντέρμπεη τον έλεγαν οι Τούρκοι -- το πραγματικό του όνομα ήταν Γεώργιος Καστριώτης, ήταν ελληνόφωνος χριστιανός, που με σημαία του το δικέφαλο αετό (φυσικά!) λιάνισε για 4 δεκαετίες τους τζιχαντιστές του Μωάμεθ Β'. Μετά το θάνατό του, οι Οθωμανοί σαν εκδίκηση για το θανατικό και τον εξευτελισμό που τους προκάλεσε ο "Σκεντέρμπεης", προέβησαν σε καταστροφικές τακτικές καμμένης γης προσπαθώντας να καταστρέψουν τον λαό (σε αντίθεση με μια πολιτική μεγιστοποίησης της φορολογικών εκμετάλλευσης που ακολούθησαν αλλού). Ένα αποτέλεσμα της απόγνωσης και της εξαθλίωσης που ακολούθησε ήταν και μαζικοί εξισλαμισμοί.

Έτσι φτάσαμε σε ένα "πολυπολιτισμικό" κράτος, με σημαία το δικέφαλο αετό, εθνικό ήρωα τον Καστριώτη, και "πνευματικό πατέρα" την ισλαμιστική Τουρκία. 
Αυτά, το ότι πρόκειται για ένα κράτος-σφετεριστή, τα ξέρουν και οι Αλβανοί φυσικά. Οι μουσουλμάνοι Αλβανοί ξέρουν ότι πατάνε τη γη των χριστιανών προγόνων τους. Ξέρουν ότι οι "Βορειοηπειρώτες" είναι αυτοί που άντεξαν, και η ανθρώπινη μικρότητα αυτό δεν το συγχωρεί. 
Tο Αλβανικό κράτος θεμελιώθηκε από τους Ιταλούς και τους Αυστριακούς το '12 ακριβώς για να κρατήσει τους τουρκαλβανούς από πάνω. Και γιατί να έχει το Σκεντέρμπεη και το δικέφαλο αετό η Αλβανία των τουρκαλβανών ρωτάτε; 
Μα ακριβώς για να μπορεί να λέει ότι δεν είναι απολειφάδι του Οθωμανικού Ισλαμικού Κράτους, αλλά ένα ανεξάρτητο "έθνος". 
Ακριβώς για να μπορεί να δηλώνει όποτε θέλει ότι οι Βορειοηπειρώτες της "ανήκουν" και δεν είναι Έλληνες -- και φυσικά όποτε θέλει δε διστάζει να τους πει "μπάσταρδους Έλληνες"
(Τα ίδια κάνουν με μας: αν μας πουν γιουνανιστάν με σημαία σφυροδρέπανο και ημισέληνο, παραείναι εύκολο να καταλάβουμε και να εξηγήσουμε σε κάθε τρίτο ότι κάτι δεν πάει καλά. Προτιμάνε από τη μια να βρίζουν την Ελλάδα και κάθε τι Ελληνικό, από την άλλη να δηλώνουν ότι έχουν την εξουσία και τη νομιμοποίηση να ορίζουν τι είναι Ελληνικό και τι όχι.)

Όμως, λέμε τόση ώρα για την Αλβανία. 
Αλλά και η Ελλάδα, το νέο ελλαδικό κράτος, μπορεί να ξεκίνησε με άλλους όρους αλλά πηγαίνει ακριβώς στον ίδιο ιστορικό προορισμό:

Ένα κράτος-σφετεριστή της Ιστορίας του λαού του, 
με σημαία το σταυρό και εθνικό ήρωα τον Κολοκοτρώνη, αλλά σήμερα πια "πολυπολιτισμικό", 
που χρησιμοποιεί τον κρατικό μηχανισμό ακριβώς για να κρατάει τους χριστιανούς Έλληνες κάτω, 
ενώ παίρνει πρόθυμα μέρος στους πολέμους του ΝΑΤΟ....

Αυτό ήταν το μεγάλο στοίχημα του Ανατολικού ζητήματος: το ελλαδικό κράτος να γίνει το κουτάκι μέσα στο οποίο θα κλειδωθεί και θα εξουδετερωθεί ο μείζων Ελληνισμός, και όχι το εφαλτήριο από το οποίο θα ανοργανωθεί πολιτικά. 
Ο μόνος πολιτικός που είχε την πλήρη ιστορική, εκκλησιαστική και πολιτική αντίληψη του θέματος, καθώς και την διπλωματική τεχνογνωσία να το προωθήσει ήταν ο Καποδίστριας. Μετά τη δολοφονία του, το αποτέλεσμα ήταν (σχεδόν) προδιαγεγραμμένο.

Και πράγματι, παρά τις θυσίες και τους στόχους των αγωνιστών του '21, εκ του αποτελέσματος παρατηρούμε ότι επί ελλαδικού κράτους ο Ελληνισμός συρρικνώθηκε γεωπολιτικά όσο ποτέ μετά τον Τρωικό πόλεμο. 
Οι ακμάζουσες κοινότητες της Αιγύπτου και των Αγίων Τόπων δεν υπάρχουν. 
Ο Ελληνισμός της Μικρασίας και της Πόλης, σώθηκε εν μέρει στην προσφυγιά, αφήνοντας πίσω πολλούς νεκρούς αλλά και τεχνογνωσία και τον πλούτο του. Ο Ελληνισμός της Μαύρης Θάλασσας φτωχοποιημένος και διασκορπισμένος. 
Αυτά δεν είναι μόνο πληθυσμιακά και γεωγραφικά μεγέθη, είναι πρωτίστως οικονομικά
Η βιομηχανία, η ναυτιλία, το εμπόριο, οι επενδύσεις ήταν προνομιακοί τομείς δράσης όλων των Ελληνικών κοινοτήτων. Και σήμερα ο Αττίλας στην Κύπρο, και οι Έλληνες του Μοναστηριού και της Ηπείρου υπό διοικητική εθνοκάθαρση. 
Δε λέω ότι το ελλαδικό κράτος τα έκανε αυτά, λέω όμως ότι το ελλαδικό κράτος τα αποδέχτηκε και τα νομιμοποίησε -- αυτά που οι ραγιάδες ποτέ δε νομιμοποίησαν και δεν αποδέχτηκαν -- αρχικά απρόθυμα, επειδή ήταν "αναγκαίο" για να υπάρξει με καλούς όρους στη "διεθνή κοινότητα". Σήμερα πια από πεποίθηση και με ενθουσιασμό. Όμως η μόνη δυνατή απόληξη αυτής της ιστορίας είναι μία: και στην Ελλάδα ο Ελληνισμός βαδίζει προς ιστορική εξουδετέρωση...

Αν ξεμπέρδεψαν με τους Μικρασιάτες και όλους τους Πόντιους και Ανατολίτες Έλληνες, σειρά παίρνει η Κύπρος, η Μακεδονία, η Αθήνα. 
Δηλαδή γιατί νομίζουμε ότι θα "σεβαστούν" την ελλαδική επικράτεια αυτοί που δε σέβονται τους Ορθόδοξους λαούς (και δη τους Έλληνες!) παραδίπλα
Πριν λίγους μήνες θα μπορούσε ίσως κανείς να αμφισβητήσει τα παραπάνω, αλλά η συζήτηση για την "καταπιεσμένη μακεδονική μειονότητα" και την "γενοκτονία της" έχει ήδη αρχίσει, με γαλλο-γερμανική στήριξη... 
Και με το ελλαδικό κράτος να παρέχει τη νομιμοποίηση...

Θυμάμαι στο βιβλίο της Ιστορίας που διδάχτηκε η γενιά μου μια αναφορά ότι "στο πρώτο μισό του 20ου αιώνα η Ελλάδα ολοκλήρωσε έναν κύκλο εθνικών στόχων και εστιάστηκε σε κοινωνικούς στόχους". 
Τι ωραία! Λύσαμε όλα μας τα εθνικά θέματα, και το μόνο που έχει απομείνει είναι να βγάλουμε λεφτά! Πέρα από την πλάκα, θέλω να εξετάσω αυτό το συλλογισμό με προσοχή. Είναι το αφήγημα με το οποίο μεγάλωσε η γενιά μου, και έχει σημασία να το μελετήσουμε και να το καταλάβουμε. Όλοι τα έχουμε ακούσει:
"σιγά ρε κορόϊδα που θα πληρώνω εγώ φόρο 75% για να πάρουμε την Πόλη."
"και τι ήθελε δηλαδή κι αυτός να πάει να μπλέξει, μόνος του το'φαγε το κεφάλι του".
"ο ελληνικός εθνικισμός είναι το πραγματικό πρόβλημα, αυτός προκαλεί τους εθνικισμούς των άλλων λαών σαν αντίδραση".
"αυτά τα κλαψιάρικα με τον Ξανθόπουλο τελειώσανε, δεν είμαστε φτωχοί αγρότες πια". κλπ κλπ κλπ

Ας δεχτούμε λοιπόν ότι υπάρχει και μια τέτοια θεώρηση: άστα αυτά στην άκρη (τα εθνικά, τις γενοκτονίες, την Κύπρο, την Β. Ήπειρο, το Αιγαίο, τη Μακεδονία, όλα), άστα στην άκρη, και κοίτα να ζήσεις σαν Ευρωπαίος και να ευχαριστηθείς μια ποιότητα ζωής που οι παππούδες μας δεν μπορούσαν ούτε να φανταστούν. Είμαστε ελεύθεροι άνθρωποι, όποιος θέλει να σκέφτεται έτσι, δικαίωμά του.

Έχω μόνο μια ερώτηση.

Αφού τα άφησες "όλα αυτά" (και άλλα τόσα) στην άκρη, κι από αδούλωτος Έλληνας έγινες wannabe greek next top καταναλωτής...

Πώς πάει η "ποιότητα ζωής" λοιπόν; Όλα καλά; 
Οι "διαφωτισμένοι" ευρωπαίοι, τι σου δώσανε σε αντάλλαγμα για όλα αυτά που πέταξες στα σκουπίδια;
Όλοι είναι ευτυχισμένοι και χαρούμενοι και προοδεύουν επαγγελματικά και επιστημονικά σε εύπορες υγιείς οικογένειες;

Ή μήπως όχι;

Για να μη μακρηγορώ... Τα ελικόπτερα που μας έταξαν, που θα μας πάρουν από τα φτωχά θρησκόληπτα βαλκάνια και θα μας πάνε για μακροχρόνιες πληρωμένες διακοπές στην Ευρώπη ήταν ψέμματα.

"Ναι μεν όλα μου τα επιχειρήματα διαψεύστηκαν στην πράξη, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι ήταν λάθος τα επιχειρήματα, είναι συνέπεια απίθανων συμπτώσεων και μεμονομένων κακόβουλων ατόμων". Η Σοβιετική Ένωση έπεσε. Ο Τσαουσέσκου έπεσε. Ξεκολλάτε. 
Το ευρωπαϊκό όνειρο (αριστερών και δεξιών! για να μην ξεχνιόμαστε) ήταν φόλα. 
Αυτό δεν είναι θέμα προς διερεύνηση, είναι γεγονός, είναι καθημερινότητα. 
Μην είμαστε τόσο κορόιδα. 
Μας έχουν λιώσει κι εμείς ακόμα αγχωνόμαστε "πότε θα γίνουμε Ευρώπη". 
Δεν είμαστε "ευρώπη" και δε μας χρειάζεται να γίνουμε. Αυτό που μας χρειάζεται είναι να πάρουμε στα σοβαρά τον εαυτό μας, τα παιδιά μας, τις γειτονιές μας. 

Όπως σκοτώσανε τον Κωνσταντίνο και τον Αριστοτέλη στα σπίτια τους, έτσι αύριο θα κάνουν τα ίδια (και έχουν ήδη κάνει σε πολλά σπίτια) και εντός ελλαδικής επικράτειας. Όταν αυτά γίνονται μαζικά γύρω-γύρω μας (Σερβία, Συρία, Β. Ήπειρος, Κύπρος) εμείς σφυρίζουμε αδιάφορα, λέμε "αυτά δε γίνονται σήμερα, στην Ευρωπαϊκή Ένωση". Αύριο όμως δε θα μας φταίει κανείς -- δε θα έχουμε καμιά δικαιολογία. (Και δε θα μπορούμε να ζητήσουμε το λόγο ούτε από την ΕΕ, που μπορεί να υπάρχει ή να μην υπάρχει.)

Τον Γιωργάκη μπορεί να τον περιμάζεψαν στο Χάρβαρντ όταν τελείωσε η πορεία του στην Ελλάδα, αλλά αν δεν έχουμε τέτοια καβάτζα έτοιμη και για τον εαυτό μας και για τους δικούς μας μας, καλό θα ήταν να καταλάβουμε ότι ζούμε και πεθαίνουμε με την Ελλάδα, είτε μας αρέσει είτε όχι
Καλό θα ήταν να το καταλάβουμε, έστω και σαν τακτική αυτοσυντήρησης, και να ζήσουμε σε ειρήνη με τον εαυτό μας, με τον τόπο μας, με τους προγόνους μας και με τα παιδιά μας.


Οι πρωτινοί άνθρωποι έζησαν, μεγάλωσαν (πολλά) παιδιά και στάθηκαν όρθιοι παλικαρίσια, με πολύ λιγότερα εφόδια σε πολύ χειρότερες συνθήκες. 
Η σύγκριση δείχνει χτυπητά το ότι, απ'όταν "εστιαστήκαμε σε κοινωνικούς στόχους" (=μεταλλαχθήκαμε σε δυτικού τύπου υλιστές με κόμπλεξ κατωτερότητας), είμαστε σε πορεία εκφυλισμού στα όρια της αυτοκτονίας, όχι σε πορεία προόδου. Τα επιχειρήματα τύπου "αυτά ήταν τότε, τώρα είναι 21ος αιώνας, δεν συγκρίνονται", είναι μια κενή περιεχομένου προσπάθεια να μη σκεφτούμε, να μη συγκρίνουμε, να μην τολμήσουμε να ονειρευτούμε κάτι καλό για το αύριο. 
Αν υπήρχε πρόοδος με τους αιώνες, γιατί να μην συγκρίνω; 
Αν υπήρχε πρόοδος με τους αιώνες, θα ήθελα κάτι καλύτερο -- ψυχολογικά, κοινωνικά, πνευματικά καλύτερο. 
Μια ζωή που να με κάνει πιο χαρούμενο, πιο περήφανο, πιο υγιή, πιο ολοκληρωμένο άνθρωπο, σε καλύτερη σχέση με τους γύρω μου. Όχι κατάθλιψη, μιζέρια και φόβο με smartphone -- αυτό είναι το αποκορύφωμα της ανοησίας, δεν είναι πρόοδος.

Τα θετικά και σωστά τα έχουν πει άλλοι και δε χρειάζεται να προθέσω κάτι σ'αυτά. 
Εδώ ήθελα να περιγράψω λίγο τα μικρά και αρνητικά που προκύπτουν από την δική μας πραγματικότητα και έλλειψη.

Χαιρετισμούς σε όλους,

Αγησίλαος.-

(ένας εκ των "συν αυτώ"...)


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου