"Ενας Αρεοπαγίτης, ο κ.Εμμανουήλ Εμμανουηλιδης, ο οποίος είχε πολλές εμπειρίες και από τους δύο Γέροντες ( π. Ιάκωβο και π. Κύριλλο), όταν κοιμήθηκε ο π. Ιάκωβος, εκεί που προσευχόταν, παραπονέθηκε και έλεγε:
~ Τι έγινε , τώρα μείναμε ορφανοί; Εφυγε ο π.Ιάκωβος, οποίος ήταν ο πιο προσιτός σ' εμάς - γιατί ήρχοντο και εξομολογούντο στο μοναστήρι- έφυγε και ο π. Παϊσιος και ο π.Πορφύριος, τί γίναμε τώρα, μείναμε ορφανοί;
ΚΑΙ ΒΛΕΠΕΙ ΟΛΟΖΩΝΤΑΝΟ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΙΑΚΩΒΟ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΕΕΙ:
- Αχ, κυρ Μανώλη μου, είσαι και Αρεοπαγίτης, είσαι λίγο κουτός. - Γιατί Γέροντα;
- Γιατί όταν ζούσα και ερχόσασταν στο μοναστήρι, μου λέγατε τα αιτήματά σας κι εγώ γονάτιζα και έβαζα άλλους μεσίτες για τα αιτήματά σας, τώρα ό,τι θέλετε, πηγαίνω και το καταθέτω στο Θρόνο του Δεσπότη Χριστού.
ΕΣΕΙΣ ΝΑ ΚΟΙΤΑΖΕΤΕ ΟΙ ΣΥΝΔΕΣΕΙΣ ΣΑΣ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΝ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΠΑΤΑΡΙΕΣ ΣΑΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΓΕΜΑΤΕΣ..."
(Απόσπασμα από ομιλία του Γέροντος Γαβριήλ στην Λάρισα την 6-4-2014).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου