Προσευχηθείτε, αδελφοί μου, σας θερμοπαρακαλώ, υπέρ του νεοφωτίστου Δημητρίου.
Και της μανούλας του, της ηρωίδας.
Έγινα κοινωνός ενός μικρού (;) θαύματος σωτηρίας, από εκείνα που καθημερινά η Θεία Πρόνοια τελεί δίπλα μας και δεν τα παίρνουμε είδηση. Θέλω λοιπόν να το μοιραστώ μαζί σας.
Η μικρή μας Παυλίνα που μετά τη μεταμόσχευση βρίσκεται (Δόξα τω Θεώ) σε πολύ καλό στάδιο ανάρρωσης (ένα άλλο θαύμα), παραμένει σε ένα από τα σπίτια της ΕΛΠΙΔΑΣ για να είναι κοντά στο νοσοκομείο της . Τη φροντίζει η μητέρα της.
Αυτή με πληροφόρησε για το εξής: Σε ένα από τα διπλανά σπιτάκια-διαμερισματάκια μένουν εδώ και πολύ καιρό ένας μικρός Αλβανός (13 ετών) γεννημένος στην Ελλάδα, ας πούμε κάπου στη Θεσσαλία, μαζί με τη μητέρα του που τον προσέχει. Πάσχει από καρκίνο. Υποβλήθηκε σε πολλές χημειοθεραπείες και ακτινοβολίες αλλά όλα δείχνουν ότι ανθρωπίνως «χάνει τη μάχη». Ήδη οι ιατροί αναγκάστηκαν να του κόψουν το ένα πόδι. Ο καρκίνος είναι πλέον διάσπαρτος στο σώμα του, προσβλήθηκαν και οι πνεύμονες. Αναπνέει δύσκολα. Στα κακά αυτά προστέθηκε και η αιφνίδια απώλεια του πατέρα του. Να μη ξεχάσουμε και τη φτώχεια. Φτώχεια πολλή.
Αυτός λοιπόν ο μικρός αγωνιστής της ζωής δεν έπεσε σε κατάθλιψη. Ζήτησε επίμονα να υιοθετηθεί από τον Αρχηγό της Ζωής, τον Κύριό μας και Θεό Ιησού Χριστό, και να γραφτεί μέλος της μεγάλης Του οικογένειας: Να βαπτιστεί ορθόδοξος χριστιανός.
Πάντοτε, όπως λέει η μανούλα του, το ζητούσε όσο ήταν υγιής, αλλά επειδή «η δύναμίς του εν τη ασθενεία τελειούται», το ζήτησε τώρα επιτακτικά.
Τα γραφειοκρατικά εμπόδια λόγω της καταγωγής του πολλά, αλλά ξεπεράστηκαν. Η νονά βρέθηκε αμέσως και είναι μία ευσεβής γυναίκα από γειτονικό Θεσσαλικό νομό.
Και εχθές έγινε στο Παρεκκλήσιο των κατοικιών από τον ορθόδοξο ιερέα του Νοσοκομείου η βάπτισή του με δόξα και τιμή. Μπήκε στην κολυμπήθρα με αναπνευστική υποστήριξη. Συμμετείχαν μετά κατανύξεως και δοξολογίας όλοι οι συγκάτοικοί του.
Έλαβε το όνομα του Αγίου Δημητρίου του Μυροβλήτη. Ήταν η επιθυμία του από μικρός.
Η χαρά από τη Χάρι του Μυστηρίου πλημμύρισε το οίκημα. Φωτίστηκε στην κυριολεξία το προσωπάκι του. «Είμαι πολύ χαρούμενος» λέει και ξαναλέει. Και ο πόνος της ασθένειας; (λέμε εμείς). Τον πήρε η Χάρις, απαντούν οι Μάρτυρες. Και αυτοί την ώρα του Μαρτυρίου δεν αισθάνονταν πόνο, μόνο Χριστό και Χαρά.
Προσευχηθείτε, αδελφοί μου, σας θερμοπαρακαλώ, υπέρ του νεοφωτίστου Δημητρίου. Και της μανούλας του, της ηρωίδας.
Στηρίξτε τους με τις προσευχές σας για τα επόμενα, δύσκολα βήματα.
Και αν καμία ψυχή βούλεται και δύναται να βοηθήσει και οικονομικά, άγια θα πράξει. Μπορεί να επικοινωνήσει περί αυτού με το blog μας.
Και της μανούλας του, της ηρωίδας.
Η μικρή μας Παυλίνα που μετά τη μεταμόσχευση βρίσκεται (Δόξα τω Θεώ) σε πολύ καλό στάδιο ανάρρωσης (ένα άλλο θαύμα), παραμένει σε ένα από τα σπίτια της ΕΛΠΙΔΑΣ για να είναι κοντά στο νοσοκομείο της . Τη φροντίζει η μητέρα της.
Αυτή με πληροφόρησε για το εξής: Σε ένα από τα διπλανά σπιτάκια-διαμερισματάκια μένουν εδώ και πολύ καιρό ένας μικρός Αλβανός (13 ετών) γεννημένος στην Ελλάδα, ας πούμε κάπου στη Θεσσαλία, μαζί με τη μητέρα του που τον προσέχει. Πάσχει από καρκίνο. Υποβλήθηκε σε πολλές χημειοθεραπείες και ακτινοβολίες αλλά όλα δείχνουν ότι ανθρωπίνως «χάνει τη μάχη». Ήδη οι ιατροί αναγκάστηκαν να του κόψουν το ένα πόδι. Ο καρκίνος είναι πλέον διάσπαρτος στο σώμα του, προσβλήθηκαν και οι πνεύμονες. Αναπνέει δύσκολα. Στα κακά αυτά προστέθηκε και η αιφνίδια απώλεια του πατέρα του. Να μη ξεχάσουμε και τη φτώχεια. Φτώχεια πολλή.
Αυτός λοιπόν ο μικρός αγωνιστής της ζωής δεν έπεσε σε κατάθλιψη. Ζήτησε επίμονα να υιοθετηθεί από τον Αρχηγό της Ζωής, τον Κύριό μας και Θεό Ιησού Χριστό, και να γραφτεί μέλος της μεγάλης Του οικογένειας: Να βαπτιστεί ορθόδοξος χριστιανός.
Πάντοτε, όπως λέει η μανούλα του, το ζητούσε όσο ήταν υγιής, αλλά επειδή «η δύναμίς του εν τη ασθενεία τελειούται», το ζήτησε τώρα επιτακτικά.
Τα γραφειοκρατικά εμπόδια λόγω της καταγωγής του πολλά, αλλά ξεπεράστηκαν. Η νονά βρέθηκε αμέσως και είναι μία ευσεβής γυναίκα από γειτονικό Θεσσαλικό νομό.
Και εχθές έγινε στο Παρεκκλήσιο των κατοικιών από τον ορθόδοξο ιερέα του Νοσοκομείου η βάπτισή του με δόξα και τιμή. Μπήκε στην κολυμπήθρα με αναπνευστική υποστήριξη. Συμμετείχαν μετά κατανύξεως και δοξολογίας όλοι οι συγκάτοικοί του.
Έλαβε το όνομα του Αγίου Δημητρίου του Μυροβλήτη. Ήταν η επιθυμία του από μικρός.
Προσευχηθείτε, αδελφοί μου, σας θερμοπαρακαλώ, υπέρ του νεοφωτίστου Δημητρίου. Και της μανούλας του, της ηρωίδας.
Στηρίξτε τους με τις προσευχές σας για τα επόμενα, δύσκολα βήματα.
Και αν καμία ψυχή βούλεται και δύναται να βοηθήσει και οικονομικά, άγια θα πράξει. Μπορεί να επικοινωνήσει περί αυτού με το blog μας.
Ο ΕΝΟΡΙΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου