Ακούστε σ' ένα βίντεο 14' μόλις λεπτών, μια εξαιρετική προσέγγιση Ανατροπής κατά του Συστήματος, ίσως και τελειότερη, για σκεφθείτε το! «Η Εκκλησία φτιάχνει τρομοκράτες»!
Η Αλήθεια του Χριστού είναι αενάως εν δυνάμει επικίνδυνη.
Απόσπασμα ομιλίας του π. Κων/νου Στρατηγόπουλου με θέμα το συναξάρι του αγίου τσάρου Αλεξάνδρου του Α' ο οποίος αρνήθηκε τη δόξα και τα πλούτη για να ζήσει άγνωστος μεταξύ αγνώστων. Αγίασε και είναι γνωστός σαν άγιος Θεόδωρος Κουζμίτς.
Η μνήμη του τιμάται στις 20 Ιανουαρίου. Οι αταίριαστοι στο σύστημα κάνουν την ανατρεπτική διάφορα. Οι άλλοι όσοι έξυπνοι και αν είναι, απλώς συντηρούν το κατεστημένο ή το πολύ να το κάνουν κάπως καλύτερο αλλά παροδικά. Οι λίγοι, οι αταίριαστοι και οι αενάως κυνηγημένοι τραβούν την ανθρωπότητα μπροστά, ποτέ οι πολλοί. Κάπου σε κοινά μετερίζια συνοριογραμμών, συναντιώνται οι λίγοι.
Το 1836 η αστυνομία στην Σιβηρία συνέλαβε έναν άνθρωπο σαν ύποπτο μιάς τρομοκρατικής ενέργειας. Ήταν ντυμένος με τριμμένα ρούχα, αλλά με ένα ευγενές, αριστοκρατικό παρουσιαστικό και χωρίς κανένα έγγραφο που να αποδεικνύει την ταυτότητά του. Το μόνο που είπε στους αστυνομικούς ήταν το όνομά του. Θεόδωρος.
Τον έστειλαν λοιπόν σε ένα χωριό της Σιβηρίας όπου ζούσε σε ένα κελί που του έφτιαξαν οι χωριανοί σε απόλυτη ένδεια προσευχόμενος διαρκώς και διακονώντας τους κατοίκους. H απόλυτη αποδοχή των συνανθρώπων του, η αμέριστη συμπαράσταση του σε κάθε πάσχοντα, η ήρεμη και γαλήνια στάση του και η βαθειά αγάπη για όλους, επηρέασε σιγά σιγά την ζωή των κατοίκων. Μια γενική μεταστροφή όλων άρχισε να συντελείται κι οι άνθρωποι να επιζητούν το βαθύτερο νόημα της ζωής τους, αδιαφορώντας για κοινωνικοπολιτικές καταστάσεις που τους απασχολούσαν παλιότερα. Έτσι γίνεται για άλλη μια φορά ο άγιος άνθρωπος στόχος, πρώτα της εκκλησίας και μετά των κρατικών παραγόντων.
Κάποια στιγμή αρρωσταίνει βαριά και λίγο πριν πεθάνει, αποκαλύπτει στον άνθρωπο που του συμπαραστεκόταν την ταυτότητα του! Ήταν ο τσάρος Αλέξανδρος ο Α' !!! Ήταν αυτός ο περίεργος τσάρος, ο εσωτεριστής, ο μυστικιστής, ο «τελείως τρελός» για τον Μέτερνιχ, ο «εκνευριστικός» για τον Ναπολέοντα [με παρόμοια επίθετα τον στόλιζαν κι όλες οι γνωστές προσωπικότητες της εποχής του]!
Κανείς δεν είχε καταλάβει το όραμα που είχε για την Ρωσία και τον κόσμο, ίσως ούτε κι ο ίδιος δεν το είχε ξεκάθαρο στον νού του! Τον θάνατο του Αλέξανδρου (υποτίθεται πώς πέθανε σε μάχη στην Κριμαία) ούτως η άλλως κάλυπτε κάποιο μυστήριο. Οι άνθρωποι πάντως τον αγάπησαν σαν Θεόδωρο και ανακηρύχτηκε Άγιος της Ορθοδοξίας.
Λέγεται πώς όταν έψαξαν το κελί του, βρήκαν αλληλογραφία με το παλάτι και με κάποιους κυβερνητικούς παράγοντες. Άρα κάποιοι γνώριζαν κι ο ίδιος ποτέ δεν έπαψε να νοιάζεται για το μέλλον της πατρίδας του. Λέγεται επίσης, πώς ο πνευματικός καθοδηγητής του ήταν ο ίδιος ο Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ (1759 - 1833).
Η Αλήθεια του Χριστού είναι αενάως εν δυνάμει επικίνδυνη.
Απόσπασμα ομιλίας του π. Κων/νου Στρατηγόπουλου με θέμα το συναξάρι του αγίου τσάρου Αλεξάνδρου του Α' ο οποίος αρνήθηκε τη δόξα και τα πλούτη για να ζήσει άγνωστος μεταξύ αγνώστων. Αγίασε και είναι γνωστός σαν άγιος Θεόδωρος Κουζμίτς.
Η μνήμη του τιμάται στις 20 Ιανουαρίου. Οι αταίριαστοι στο σύστημα κάνουν την ανατρεπτική διάφορα. Οι άλλοι όσοι έξυπνοι και αν είναι, απλώς συντηρούν το κατεστημένο ή το πολύ να το κάνουν κάπως καλύτερο αλλά παροδικά. Οι λίγοι, οι αταίριαστοι και οι αενάως κυνηγημένοι τραβούν την ανθρωπότητα μπροστά, ποτέ οι πολλοί. Κάπου σε κοινά μετερίζια συνοριογραμμών, συναντιώνται οι λίγοι.
Ο Άγιος Τρομοκράτης Θεόδωρος του Κούζμιτς
Ο βίος ενός μυστηριώδους αγίου
Ο βίος ενός μυστηριώδους αγίου
Το 1836 η αστυνομία στην Σιβηρία συνέλαβε έναν άνθρωπο σαν ύποπτο μιάς τρομοκρατικής ενέργειας. Ήταν ντυμένος με τριμμένα ρούχα, αλλά με ένα ευγενές, αριστοκρατικό παρουσιαστικό και χωρίς κανένα έγγραφο που να αποδεικνύει την ταυτότητά του. Το μόνο που είπε στους αστυνομικούς ήταν το όνομά του. Θεόδωρος.
Τον έστειλαν λοιπόν σε ένα χωριό της Σιβηρίας όπου ζούσε σε ένα κελί που του έφτιαξαν οι χωριανοί σε απόλυτη ένδεια προσευχόμενος διαρκώς και διακονώντας τους κατοίκους. H απόλυτη αποδοχή των συνανθρώπων του, η αμέριστη συμπαράσταση του σε κάθε πάσχοντα, η ήρεμη και γαλήνια στάση του και η βαθειά αγάπη για όλους, επηρέασε σιγά σιγά την ζωή των κατοίκων. Μια γενική μεταστροφή όλων άρχισε να συντελείται κι οι άνθρωποι να επιζητούν το βαθύτερο νόημα της ζωής τους, αδιαφορώντας για κοινωνικοπολιτικές καταστάσεις που τους απασχολούσαν παλιότερα. Έτσι γίνεται για άλλη μια φορά ο άγιος άνθρωπος στόχος, πρώτα της εκκλησίας και μετά των κρατικών παραγόντων.
Κάποια στιγμή αρρωσταίνει βαριά και λίγο πριν πεθάνει, αποκαλύπτει στον άνθρωπο που του συμπαραστεκόταν την ταυτότητα του! Ήταν ο τσάρος Αλέξανδρος ο Α' !!! Ήταν αυτός ο περίεργος τσάρος, ο εσωτεριστής, ο μυστικιστής, ο «τελείως τρελός» για τον Μέτερνιχ, ο «εκνευριστικός» για τον Ναπολέοντα [με παρόμοια επίθετα τον στόλιζαν κι όλες οι γνωστές προσωπικότητες της εποχής του]!
Κανείς δεν είχε καταλάβει το όραμα που είχε για την Ρωσία και τον κόσμο, ίσως ούτε κι ο ίδιος δεν το είχε ξεκάθαρο στον νού του! Τον θάνατο του Αλέξανδρου (υποτίθεται πώς πέθανε σε μάχη στην Κριμαία) ούτως η άλλως κάλυπτε κάποιο μυστήριο. Οι άνθρωποι πάντως τον αγάπησαν σαν Θεόδωρο και ανακηρύχτηκε Άγιος της Ορθοδοξίας.
Λέγεται πώς όταν έψαξαν το κελί του, βρήκαν αλληλογραφία με το παλάτι και με κάποιους κυβερνητικούς παράγοντες. Άρα κάποιοι γνώριζαν κι ο ίδιος ποτέ δεν έπαψε να νοιάζεται για το μέλλον της πατρίδας του. Λέγεται επίσης, πώς ο πνευματικός καθοδηγητής του ήταν ο ίδιος ο Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ (1759 - 1833).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου