* Ο μεγάλος λαβωμένος της χθεσινής συγκέντρωσης

 Με μάτια υγρά από τα δακρυγόνα, 

με το λαιμό να καίει από τα ληγμένα χημικά

έκατσα εκεί παράμερα να χαζεύω τους διασώστες 

που επιμελημένα τοποθετούσαν τον τραυματία στο φορείο.

 Όπλισα -μηχανικά σχεδόν- την Nikon την επαγγελματική

για να σώσω το συμβάν,

να προλάβω να το στείλω με το viber
στην εφημερίδα που συνεργάζομαι

και να έχω την αποκλειστικότητα του τεκμηρίου ...

Ολοκληρώνοντας πλέον τη διαδικασία,

πλησίασα τη μισάνοιχτη πόρτα του ασθενοφόρου

για να ακούσω το εναγώνιο βογγητό του λαβωμένου.

Και είδα τον στρατηλάτη...

λαβωμένο, αιμόφυρτο, αλλά αγέρωχο

Ήταν εκεί,

ωραίος ως Έλλην,

γενναίος ως Μακεδών

Εσαεί ... 

Υπ.