Θαρρείς πως αναστήθηκε

Παραπεταμένη τήν βρῆκα,
ἀραχνιασμένη
μέ σπασμένο τό κοντάρι
δίχως σταυρό.
Τήν ἄγγιξα μέ δέος
θαρρεῖς κι ἤτανε σέ σεντούκι
χίλιους χρόνους διπλωμένη
κι ἔλεγαν τά σώψυχα μου·
ὡς σμύρνα καί στάχτη καί κασσία
ἀπό τῶν ἱματίων σου,
ἀπό βαρέων ἐλεφαντίνων,
έξ ὧν εὔφρανάς με.
Βρῆκα σταυρό,
μερεμέτησα τό κοντάρι,
μιά παλιά μοδίστρα ἔκλεισε τίς τρῦπες.
Θαρρεῖς πώς ἀναστήθηκε.
Λές νά γίνει τό θαῦμα Χριστέ μου; 

  Ἰωάννης Φρουδαράκης 

Μας το έστειλε η Σοφία Χατζή
την οποία από καρδιάς ευχαριστούμε