"Εκεί απάνω σε βρίσκει η ποίηση..."

~ Περιμένοντας να βγουν τα παιδιά μας,
κάποιος σχολίασε:
"- Λες και ήταν από τον "αμφοτεροδέξιο" 
το θέμα αυτό που έτυχε στα παιδιά μας,
Και μη σου πω πως έχει κάτι από "μπάρμπα"...
Άκου "εκεί απάνω";"
Σήμερα στην 1η μέρα της δοκιμασίας τους για την εισαγωγή τους στα "Ανώτατα Ιδρύματα της Χώρας"...
Δες:

Εκεί πού αναρωτιέσαι για πράγματα που πρώτη φορά αντικρίζεις  
για πράγματα χιλιοειπωμένα που έχουνε πια περάσει   για πράγματα που ξαφνιάζουν κι ας γίνονται κάθε μέρα  για πράγματα που έλεγες δεν θα συμβούν ποτέ  και τώρα συμβαίνουν μπρος στα μάτια σου  γι’ άλλα που επαναλαμβάνονται μ’ ελάχιστες παραλλαγές  για πράγματα που πουλιούνται μόλις πιάσουν κατάλληλη τιμή  για πράγματα που σάπισαν με το πέρασμα του καιρού  ή που ήσαν σάπια απ’ την αρχή και δεν το έβλεπες  εκεί που απορείς για πράγματα που μπόρεσες να κάνεις   για πράγματα σοβαρά ή ανόητα που ρίσκαρες τη ζωή σου  για πράγματα σημαντικά που τα κατάλαβες αργότερα  για πράγματα που τα φοβήθηκες κι απέφυγες ν’ αναλάβεις  για πράγματα που τα προγραμμάτισες και δεν σου βγήκαν  γι’ άλλα που τα σχεδίασαν άλλοι και βγήκαν διαφορετικά  για πράγματα που σου έτυχαν χωρίς να τα περιμένεις  για πράγματα που μόνο τα ονειρεύτηκες  και κάποτε, μία στις χίλιες, πραγματώθηκαν… 

Εκεί απάνω σε βρίσκει η ποίηση. 

Τίτος Πατρίκιος, 
ποίημα από τη συλλογή «Σε βρίσκει η ποίηση» (2012).