Το φίδι που έτρωγε την καρδιά σου
και σου 'δινε σκάλες στον ουρανό ν' ανεβείς
το φίδι, η αγκίδα η πικρή
που μες το σκοτάδι
σ' όλες τις επάλξεις σε τίναζε
στα υπόγεια δώματα τώρα
σου γυρεύει να κατεβείς.
Άλλη μια φορά στη γη
με την κοιλιά να συρθείς
των πραγμάτων να κερδίσεις το φέγγος.
Μέσ' από της διχάλας την τρύπα
μέσ' ἀπό του σταυρού τα καρφιά
τους ανθρώπους πάλι να σπλαχνιστείς
την ψυχή σου να δεις.
Πάνω στου σταυρού τα μπράτσα
η ευτυχία χαρίζεται.
|Όλγα Βότση, Γυμνά πέλματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου