Κακώς μας φοβίζει ο θάνατος.
Μη μας φοβίζει ο χωρισμός της ψυχής από το σώμα λόγω της φθοράς.
Ο θάνατος για τον Χριστιανό είναι η ώρα της μεγάλης συνάντησης με τον Αγαπημένο, η ώρα της καλής απολογίας.
Εξάλλου η ψυχή με το σώμα θα ενωθούν και πάλι όταν ηχήσουν οι σάλπιγγες της αποκαλύψεως.
Να φοβόμαστε αν χωριστούμε από τον Χριστό.
Αυτός είναι ο χειρότερος θάνατος και η χειρότερη κόλαση.
Για αυτό οι Άγιοι προτιμούσαν να τους κόψουν τα μέλη του σώματός τους παρά να χωριστούν από μέλη του σώματος του Χριστού.
Η μεγαλύτερη κόλαση είναι να αποστρέφεις το πρόσωπό σου από τη δική Του αγκαλιά επειδή δεν Τον θέλεις.
Σβήνεις το Φως , και πλημμυρίζει σκοτάδι.
Αυτός είναι ο χειρότερος θάνατος.
Αν είναι να Τον συναντήσεις και είσαι έτοιμος , μην φοβάσαι.
Και αν ακούσεις ότι κάποιος «έφυγε» από τη ζωή,
η φράση «Και στα δικά μου», δεν είναι κατάρα.
Είναι γαμήλια ευχή.
π.Σπυρίδων Σκουτής
- euxh.gr - Ιερά Μητρόπολη Λήμνου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου