Ο Λιβανέζος ιερομόναχος π. Παρθένιος, εφημέριος στο γυναικείο μοναστήρι των Εισοδίων της Θεοτόκου, μιλά το θαυμαστό γεγονός που συνέβη στον Ι.Ν. Αγ. Δημητρίου και την κατάσταση στην χειμαζόμενη Βηρυτό
Μετά την έκρηξη των χημικών στις αποθήκες της Βηρυτού την 4η Αυγούστου, που ήταν η πιο ισχυρή που έχει σημειωθεί ποτέ εκεί, η κατάσταση παραμένει σε αναβρασμό. Η Βηρυτός είναι μια πόλη που έχει έντονες τις οδυνηρές μνήμες του εμφυλίου πολέμου πριν από τρεις δεκαετίες και έχει κλονιστεί από μια βαθιά οικονομική κρίση. Λαϊκές εξεγέρσεις, πολιτικά θανατηφόρα λάθη, αδελφός εναντίον αδελφού, η βία δεν λύνει το πρόβλημα, προσπαθεί να το καταργήσει, και αυτό ξαναδημιουργείται παραμένοντας άλυτο. Σε αυτό τον όλεθρο, η Εκκλησία διατηρεί μια αξιοπρεπή ισορροπία. Επανερμηνεύει σε κάθε βασανισμένο την αγάπη της. Τραυματισμένη, βοηθά. Είδαμε εικόνες των ναών του αγίου Γεωργίου και αγίου Δημητρίου να είναι μισογκρεμισμένοι από την έκρηξη, οι χριστιανοί και οι μουσουλμάνοι ενώνονται μαζί με τους διασώστες και βοηθούν να βρεθούν οι επιζώντες. Θάβουν τους νεκρούς και σκουπίζουν τα δάκρυα. Μιλήσαμε τηλεφωνικά με τον Λιβανέζο ιερομόναχο π. Παρθένιο τις ημέρες που ακολούθησαν την έκρηξη. Ο π. Παρθένιος είναι εφημέριος στο γυναικείο μοναστήρι των Εισοδίων της Θεοτόκου στον Β. Λίβανο.
«Η έκρηξη αυτή μάς έδωσε πολύ πόνο. Εμείς ως Ορθόδοξοι, έχουμε περάσει τόσες δοκιμασίες, πολέμους, διωγμούς και γενικότερα από το 1975 που ξεκίνησε ο εμφύλιος μέχρι και σήμερα ο λαός μας πάσχει και πονά. Η έκρηξη δημιούργησε πολλά προβλήματα για τον λαό μας, την πρωτεύουσά μας, την εκκλησία μας. Στην περιοχή που έγινε το δυστύχημα, οι περισσότεροι κάτοικοι είναι χριστιανοί ορθόδοξοι και εκεί βρίσκεται και η έδρα της Μητρόπολης. Εκεί είναι και το ορθόδοξο νοσοκομείο του αγίου Γεωργίου που βοήθησε πολύ με τους τραυματίες. Ωστόσο μέσα στο νοσοκομείο κατέρρευσαν επικίνδυνα τοίχοι και τραυματίστηκαν γιατροί και νοσηλευτές. Όλοι οι γιατροί ήταν επί ποδός και έτρεχαν στα συντρίμμια να σώσουν όσο περισσότερους γινόταν. Πολλοί άνθρωποι έχασαν ψυχές αγαπημένες, άλλοι δεν γνωρίζουν καν πού είναι οι δικοί τους, θαμμένοι στα ερείπια. Γκρεμίστηκαν τα σπίτια πάρα πολλών πολιτών. Αλλά δεν χάθηκαν όλα, εμείς έχουμε την ορθόδοξη πίστη και παράδοση που μας δίνει άλλους θησαυρούς και εύχομαι ο Θεός να μας δώσει μετάνοια μετά από τόσες δοκιμασίες που έχουμε περάσει.
Τον ρωτήσαμε αν κινδύνευσε εκείνος και οι μοναχές της μονής των Εισοδίων της Θεοτόκου και μας απάντησε:
Η έκρηξη απείχε από το μοναστήρι μας 80 χιλιόμετρα, καθώς είμαστε στο Βόρειο Λίβανο και η πρωτεύουσα, η Βηρυτός, είναι στο κέντρο του Λιβάνου. Όσα τραγικά συνέβησαν, νιώθω ότι θα τα ξεπεράσουμε με τις ευχές όλων των Ορθοδόξων του κόσμου, μοναχών, διακόνων και λαϊκών. Έχουμε την ελπίδα ότι θα προσευχηθούν όλοι αυτοί και θα περάσουν όλα. Έχουμε το Χριστός Ανέστη. Θέλουμε να γνωρίζετε ότι έχουμε μεγάλη αγάπη για την Ελλάδα, ανθρώπινη βέβαια, αλλά αληθινή αγάπη και νιώθουμε ότι η Ελλάδα είναι η δεύτερη πατρίδα μας, το δεύτερο σπίτι για εμάς. Οι ορθόδοξοι Έλληνες δεν είναι μόνο φίλοι αλλά και αδελφοί και είμαστε όλοι μια οικογένεια του Χριστού, της εκκλησίας και ο πατέρας μας είναι ο Χριστός.
Ο π. Παρθένιος είναι πνευματικό παιδί του μητροπολίτου στον Λίβανο, Τριπόλεως και Χώρας κ. Εφραίμ. Ο κ. Εφραίμ ήταν πνευματικό τέκνο του αειμνήστου γέροντα Ισαάκ του αγίου Όρους. Τον γέροντα Ισαάκ οι περισσότεροι τον γνωρίζουμε από τη σχέση του με τον Άγιο Παΐσιο. Η συζήτηση με τον π. Παρθένιο στράφηκε γύρω από τη δική του πορεία στην Ορθόδοξη πίστη, όπως και την αρκετά καλή του γνώση της Ελληνικής γλώσσας που έμαθε στο Άγιο Όρος:
Κατάγομαι από το χωριό των Αρχαγγέλων που απέχει από τη Βηρυτό περίπου 40 λεπτά και εκεί μεγάλωσα. Εγώ προσωπικά από μικρός είμαι Ορθόδοξος και εμείς οι Ορθόδοξοι του Λιβάνου ανήκουμε στο πατριαρχείο Αντιοχείας και πάσης Ανατολής, η έδρα του πατριαρχείου μας είναι στη Δαμασκό και ο πατριάρχης μας τώρα είναι ο κ. Ιωάννης.
Το πατριαρχείο μας είναι ιστορικό όπως ξέρετε από τις πράξεις των αποστόλων. Σήμερα ως ορθόδοξοι της Μέσης Ανατολής, σε αυτή την περιοχή μιλάμε αραβικά, είμαστε ο λαός που τους κήρυξαν τον χριστιανισμό οι απόστολοι Πέτρος, Παύλος και άλλοι. Εδώ στην Αντιόχεια κήρυξε ο απόστολος Παύλος. Η ίδρυση της Εκκλησίας της Βηρυτού ανάγεται στους εβδομήκοντα αποστόλους και σύμφωνα με την παράδοση, ο απόστολος Πέτρος ίδρυσε την Εκκλησία εδώ στην Τρίπολη. Εν τω μεταξύ από την Τρίπολη καταγόταν ο Λεόντιος, ο οποίος είναι από τους πρώτους μάρτυρες κατά τους διωγμούς των πρώτων αιώνων και η γιορτή του είναι γραμμένη στο συναξάρι στις 18 Ιουνίου. Όσο για την ελληνική γλώσσα, που ρωτήσατε, τη μελετούσα καιρό και ήξερα να την μιλώ μέτρια, αλλά όταν πήγα στο Άγιο Όρος και μιλούσα με τους πατέρες καθημερινά την έμαθα καλύτερα.
Οι διωγμοί δεν σταμάτησαν στα πρωτοχριστιανικά χρόνια και συγκινημένος από το βάρος της ιστορίας του λαού του, ο π. Παρθένιος μας μιλά με ραγισμένη φωνή: Βρισκόμαστε σε διωγμό εδώ και πολλούς αιώνες, από τους μουσουλμάνους αλλά και από τους Φράγκους και ζούμε πολλές δοκιμασίες μέχρι σήμερα, όπως ο εμφύλιος πόλεμος και πριν λίγα χρόνια ο πόλεμος στη Συρία. Λένε ότι τελείωσε ο εμφύλιος το 1990, ωστόσο έχουμε πολλές δοκιμασίες ακόμα. Εγώ προσωπικά γνώρισα την εκκλησία από τους γονείς μου αλλά δεν ήμουν μέσα στην εκκλησία, ήμουν σαν τα σημερινά παιδιά. Ήμασταν μεν ορθόδοξοι αλλά όχι τόσο πιστοί και αληθινοί. Μετά όταν ήμουν 20 χρονών γνώρισα έναν Ηγούμενο ο οποίος τώρα είναι ο νυν Μητροπολίτης Εφραίμ. Ήταν Ηγούμενος σε ένα ανδρικό μοναστήρι στο χωριό μου και από τότε άρχισα να ασχολούμαι πιο πολύ με την εκκλησία. Μπήκα στο μοναστήρι και μετά σπούδασα στην Μπελεμέντειο θεολογική σχολή “Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός” του Λιβάνου από το 2001 έως το 2005 και αργότερα πήγα στο Άγιο Όρος και γνώρισα πολλούς γέροντες. Τέλος γύρισα στον Λίβανο στο μοναστήρι. Όταν έγινε η κουρά μου ως μοναχού πήρα το όνομα Παρθένιος το 2008. Έγινα διάκος το 2013, το 2016 ιερέας και το 2018 αρχιμανδρίτης. Τώρα είμαι εφημέριος στο γυναικείο μοναστήρι τα Εισόδια της Παναγίας που βρίσκεται 10 λεπτά από τη Μητρόπολη στην Τρίπολη, σε ένα παραθαλάσσιο χωριό που το λένε Αμφίπολη και μοιάζει σαν ελληνικό νησί με τα λευκά του σπίτια.
Η ψυχική φόρτιση του πατρός Παρθενίου από την ένταση των τελευταίων θλιβερών συμβάντων της έκρηξης και των δοκιμασιών σταδιακά υποχωρεί. Η ενθύμηση του άφθαρτου τον παρηγορεί, όπως όλους όσοι σηκώνουν την ευθύνη για τους συνανθρώπους τους, και τώρα εκφράζεται με ενθουσιασμό και αραβικό ταμπεραμέντο για την ιστορία του μοναστηριού, αλλά και μια παγκόσμια πρώτη, τον πρώτο ιερό ναό προς τιμή του αγίου Πορφυρίου στον Λίβανο πριν 25 χρόνια: Το μοναστήρι αυτό είναι χτισμένο τον 6ο αιώνα και λόγω των διωγμών και των πολέμων κατέφευγαν όπως και σε άλλα μοναστήρια εδώ στη περιοχή μας κάποιοι ιερομόναχοι και μοναχοί. Ωστόσο πολλοί αναγκάστηκαν να τα εγκαταλείψουν γιατί κινδύνευαν ιδιαίτερα στον εμφύλιο πόλεμο του 1975. Το μοναστήρι γιορτάζει στις 21 Νοεμβρίου κάθε χρόνο. Τα τελευταία 40 χρόνια έζησε μια καλόγρια που ονομάστηκε Κατερίνα, η οποία παρέμεινε σαν μοναχή μέσα στο μοναστήρι για περίπου 46 χρόνια. Όταν εκοιμήθη, ο γέροντας να προσκάλεσε 2 μοναχές και εμένα ως εφημέριο ν΄ αναβιώσουμε τη μονή. Το μοναστήρι λειτουργεί όπως όλα τα Ορθόδοξα μοναστήρια με αγρυπνίες, ακολουθίες και λειτουργίες. Έτσι, ξεκίνησαν οι προσκυνητές να έρχονται στο μοναστήρι, το οποίο δεν έχει κάποια μακρά παράδοση, αλλά χαιρόμαστε που γίνεται τώρα μια νέα αρχή να παρηγορείται ο πληγωμένος λαός μας.
Επίσης δεν πρέπει να παραλείψω να σας πληροφορήσω ότι εδώ χτίστηκε ο πρώτος ιερός ναός στον κόσμο προς τιμήν και στο όνομα του αγίου Πορφυρίου.
Ο Μητροπολίτης κ. Ηλίας της Βηρυτού, που γνώρισε τον άγιο όταν ζούσε, και εξομολογιόταν πάντα όταν ερχόταν στην Ελλάδα, αποφάσισε να φτιάξει έναν ναό στο όνομα του πολυαγαπημένου του γέροντα. Ήταν ο μόνος άνθρωπος που έχτισε ναό στο όνομα του αγίου Πορφυρίου στον κόσμο πριν από 25 χρόνια προς τιμή του γέροντά του. Πλήθος Ορθοδόξων Λιβανέζων προσκυνούν και προσεύχονται στον άγιο Πορφύριο. Τελειώνοντας κάνω μια παράκληση:
Αδέλφια μας Έλληνες παρακαλούμε μην ξεχνάτε στις προσευχές σας τον πονεμένο λαό μας.
Στον ιερό ναό του αγίου Δημητρίου στην Βηρυτό, πολύ κοντά στην περιοχή της έκρηξης ο Ορθόδοξος εφημέριος πατήρ Youil Nassif περιγράφει σε δημοσιογράφο του BBS news ένα θαυμαστό γεγονός που έδωσε κουράγιο όχι μόνο στους Ορθοδόξους του Λιβάνου, αλλά και στους χριστιανούς σε όλο τον κόσμο. Η έκρηξη κατέστρεψε εικόνες, στασίδια και άλλα αντικείμενα, αλλά οι κάμερες μέσα στο ιερό κατέγραψαν το τρομακτικό εκτόπισμα του αέρα, δείχνοντας ασάλευτα το αναμμένο καντήλι, το οποίο παρέμεινε αναμμένο πάνω στην αγία τράπεζα, τα άγια λείψανα, το ευαγγέλιο και το ιερό δισκοπότηρο, που στεκόταν χωρίς καμιά λογική όρθιο.
Ρωτώντας τον π. Παρθένιο για το θαύμα στην αγία τράπεζα στον ναό του αγίου Δημητρίου της Βηρυτού απάντησε με σεμνότητα:
Μέσα στην Εκκλησία δεν είμαστε άγιοι, είμαστε πιστοί, είμαστε αμαρτωλοί, αλλά ο Χριστός είναι μέσα στην Εκκλησία Του, δίνει μήνυμα για όλο τον κόσμο κι όχι μόνο για την Βηρυτό, γιατί αφήσαμε τον Χριστό και τρέχουμε μόνο για τα γήινα. Έχουμε 700 νεκρούς και 7.000 τραυματίες. Όμως πιστέψτε με η έκρηξη ήταν τεράστιου μεγέθους και η ζημιά που θα μπορούσε να γίνει θα ήταν πολύ μεγαλύτερη. Αυτό σημαίνει πως ο Χριστός φύλαξε την πόλη, τις εκκλησίες, τον λαό. Η αγία τράπεζα στην Εκκλησία είναι ο τάφος του Χριστού. Και ο τάφος είναι πάντα στο φως κι όχι στο σκοτάδι, γι’ αυτό το καντήλι έμεινε αναμμένο κι όλα έμειναν ανέπαφα στο ιερό μετά την έκρηξη. Μας στέλνει μήνυμα ο Χριστός ότι το φως θα νικήσει το σκοτάδι.
Απ’ όλο το πόνο που περάσαμε, καταλαβαίνουμε πως το μήνυμα που μας στέλνει είναι ότι η Ανάσταση είναι πιο δυνατή. Μην έχουμε φόβο, να δίνουμε την καρδιά μας στο Χριστό, να την κυβερνά. Κάτι από μέσα μου δεν με αφήνει να μην σας τα πω όλα αυτά.
__________
Σοφία Χατζή
δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα
ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΛΗΘΕΙΑ, 19.08.2020
Δείτε φωτογραφικό υλικό που δεν δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Ο.Α."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου