«Έχομε μια μικρή ταράτσα, που εκεί πάνω τα βράδια γίνεται ο εσπερινός και το απόδειπνο, και μαζί με τας αδελφάς (μοναχές) συμψάλλουν τα πεύκα και η θάλασσα, ο δε γκιώνης με την μελαγχολική του φωνή νομίζεις ότι λέγει το “Κύριε ελέησον” και έτσι τα πάντα εδώ μιλάνε, και δοξολογούν τον Πλάστη».
AΓΙΟΣ ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΝΗΣΟΥ ΠΑΤΜΟΥ
{από την Έλενα}
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου