~ Άπειρες θύμησες από την γεμάτη καρδιά φιλοξενία του μακαριστού πλέον π.Ιωακείμ τις 9 μέρες του 2009 που μας φιλοξένησε στο αγιασμένο τόπο της Αναλήψεως του Χριστού στο Όρος των Ελαιών...
Λίγους μήνες πριν αναχωρήσει για να συναντήσει την Μάρτυρα Μητέρα του, για την οποία με τόση λαχτάρα και αγάπη μιλούσε.
Καθόλου τυχαίο πως κοιμήθηκε στα 59 του, στις 27 Μαϊου 2009, την παραμονή της Αναλήψεως, χωρίς να είναι άρρωστος (παρά τις πολλές δολοφονικές απόπειρες και προς τον ίδιο...) και αφού είχε τελέσει πανηγυρικά τις Ιερές ακολουθίες.
Ως άλλο μνημόσυνο από εμάς και προς τους δυο τους.
(Θερμές ευχαριστίες προς τον π.Γεώργιο Κονισπολιάτη για αυτήν του ανάρτηση και για τις άγνωστες σε μας, μοναχή Ιωάννα (Ροδνινά) και Αναστασία Νταβίντοβα!)
~ εκ των "συν αυτώ"
Θα σας μιλήσουμε για αυτό το έργο-ανδραγάθημα του πατέρα Ιωακείμ και της θαρραλέας μητέρας του Αναστασίας. Το 2020 συμπληρώνονται 25 χρόνια από την κοίμηση της μάρτυρος Αναστασίας και 11 χρόνια από την κοίμηση του πατέρα Ιωακείμ...
"... Μιαν άλλη φορά που συνόδευα περίπου εκατό προσκυνητές για να προσκυνήσουμε τον Πανάγιο Τάφο, με έπιασαν στο δρόμο φανατικοί Εβραίοι και με έφτυσαν στο πρόσωπο. Πριν προλάβω να συνέλθω, το είχαν βάλει στα πόδια. Τότε, αυτό μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση…
Εμένα, την ελληνική σημαία μού την έχουν τεμαχίσει με μαχαίρι 10 φορές. Σαν να μου έλεγαν ότι ‟κι εσύ θα έχεις την ίδια τύχη! Όσο μας κολλάς σημαίες μπροστά μας, με το σταυρό επάνω, θα έχεις να λογαριαστείς μαζί μας!”
Εγώ τους αγνοώ και συνεχίζω, φυσικά, να υψώνω την ελληνική σημαία και το σταυρό. Και αν κάποια μέρα λογαριαστώ μαζί τους, αυτό δε με φοβίζει».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου