Αποκάλυψη Αγίου Ιακώβου …
Πρέπει να περπατάτε ! Οπουδήποτε ! Τουλάχιστον μια ώρα καθημερινά ! Σαν να πηγαίνετε κάπου βιαστικός !
Του Γιατρού η προτροπή, που αρχικά τον προβλημάτισε έγινε σιγά-σιγά τρόπος ζωής και συνήθεια αγαπημένη !
Εκείνη την ώρα του απογεύματος, με κάθε καιρό σε κάθε εποχή την καρτερούσε πλέον να αποτοξινώσει σώμα και ψυχή …
Ήταν και η πόλη τούτη που βοηθούσε , αφού κάθε της γωνιά του γεννούσε μνήμες και πρόσωπα.
Έτσι ήταν πολύ ευχάριστος αυτός ο περίπατος έστω και με βήμα ταχύ …
Η διαδρομή που προτιμούσε, ένας κύκλος ιερών προσκυνημάτων .
Εκκλησάκια ολοένα να μαρτυρούν την ευλάβεια των παλαιών , να του θυμίζουν όμορφα ορθρινά και σημαιοστόλιστα εσπερινά συναπαντήματα του παρελθόντος …Αγιοι Πέτρος και Παύλος , Άγιοι Ανάργυροι , Αγία Σοφία ,
Παναγίτσα , Αη Γιάννης Θεολόγος , Αγία Τριάδα , Άγιοι Πάντες , Άγιος Αλέξανδρος στο Νοσοκομείο…
Το Απόδειπνο με τους Χαιρετισμούς στα χείλη και σταυροκόπημα συνεχές και …παράξενο, να τον εφοδιάζει με δύναμη και αντοχή και να κάνει τους…. πολλούς να αναρωτιούνται και να ψάχνουν αφορμές της άνυδρης λογικής μόλις τον αντίκριζαν …
Το μεγάλο κοιμητήρι με τους Ταξιάρχες, η τελευταία στάση πριν την τελική ευθεία τη επιστροφής . Μετά των Αγίων Ανάπαυσον Χριστέ …Πόσοι δεν περιμένουν εδώ μέσα λίγο φως και ένα δάκρυ…
Εκείνο το απόγευμα στα στερνά του Νοέμβρη ήταν σκοτεινό .
Όλη μέρα έβρεξε πολύ !
Έκανε ένα μάτι ο καιρός εκεί γύρω στις 4 …
Ευκαιρία σκέφτηκε να μην χάσω σήμερα τον περίπατο ! Έχω μια ώρα ως τις πέντε που θα πάρω το παιδί απ το ωδείο . Έτσι έγινε ! Πέντε παρά κάτι λίγο, ήταν έξω από την πόρτα του μαθήματος και περίμενε ! Αλλά πάλι , σκέφτηκε , λίγος χρόνος έμεινε …ας κάνω το χατίρι του γιατρού να κάνω λίγα μέτρα ακόμα , να συμπληρώσω και ολόκληρη την ώρα του …
Ας πάω μέχρι εκεί που ξεκινά το πάρκο και επιστρέφω !
Ακριβώς ως εκεί που τελειώνει το πεζοδρόμιο ! Ούτε βήμα παραπάνω , μην περιμένει και το παιδί!
Με βήμα ταχύ έφτασε ακριβώς ως εκεί που έβαλε το τέρμα . Περίπου 300 μέτρα και αναστροφή .
Το τελευταίο προγραμματισμένο του βήμα στάθηκε δίπλα σε ένα μικρό κομμάτι λευκού χαρτονιού !
Λασπωμένο ήταν, μα κάτι τον οδήγησε να σκύψει και να το σηκώσει . Κατάλαβε αμέσως γιατί έπρεπε να γίνουν εκείνα τα τελευταία μέτρα του σημερινού του περιπάτου . Ένα μικρό χάρτινο εικόνισμα φανερώθηκε μόλις το γύρισε ανάποδα. Πάνω του μια φωτογραφία! Εκείνου που συνεχώς έλεγε :
Παιδιά μου με συγχωρείτε !
Ο αγαπημένος του Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης !
Τον πήρε στα χέρια και καθάρισε αμέσως το χώμα από πάνω του ! Γέροντά μου, ψέλλισε !
Δεν επέτρεψε ο Κύριος ακόμα και αυτό το ταπεινό κομμάτι χαρτιού να παραμένει σε λερά και να πατιέται !
Ξεκίνησε να επιστρέφει !
Απόγευμα 26ης Νοεμβρίου 2017 !
Συγκινημένος στο σπίτι μίλησε στην γυναίκα του για αυτόν του τον περίπατο …
Την εικόνα την έβαλε αμέσως στο αμάξι , να θυμάται αυτήν την ανακάλυψη που έμοιαζε τόσο με αποκάλυψη !
Δεν είπε σε κανέναν άλλον τίποτα !
Το επόμενο απόγευμα την ώρα που ξεκινούσε την γνώριμή του θεραπεία …χτύπησε το κινητό του !
Ήταν η Μαρία απ το γραφείο !
–Έμαθες τα χαρμόσυνα ; Την ευχή του Αγίου να έχουμε !
–Ποιου Αγίου αδελφή μου ;
-Πριν λίγο το έμαθα και σε πήρα να χαρείς ! Αγιοκατατάχθηκε ο Γέροντας Ιάκωβος στην Εύβοια !
Δάκρυσε από χαρά !
Πέρασε ξανά από το πάρκο, στάθηκε για λίγο ακριβώς στο σημείο που μόλις χθες έστειλε μήνυμα ο Ουρανός και συμμαρτυρία για έναν αληθινά ταπεινό Άγιο του Θεού .
Για εκείνον που ανέσυρε από τον βούρκο και την λάσπη των παθών χιλιάδες ψυχές, που κάθε χρόνο πλέον στην επαύριον της Εισόδου της Παναγίας μας στα Άγια των Αγίων , στο πανηγυρικό προοίμιο της Ευδοκίας του Θεού στον κόσμο Του , θα τον μνημονεύουν και θα ζητούν τις ακαταγώνιστες μεσιτείες του.
Απόσπασμα από εκπομπή με τίτλο : Δυο χρυσαφένιοι κρίκοι .
Οπτικοποιημένη από την αδελφή μας και συνεργάτιδα Στεφανία Στ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου