Οἱ βροχὲς τῶν δακρύων καὶ οἱ βροντὲς τῶν στεναγμῶν
Τὰ δάκρυά μας, ὅσα καὶ ὅταν μᾶς στείλει,
νὰ πλένουν σὰν μῦρα νοητὰ
τὶς παρειὲς τῆς ὕπαρξής μας καὶ τοῦ πλησίον μας.
Νὰ κλαῖμε πλένοντας,
ραίνοντας τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας,
τὸ Χριστό μας.
Δικά Του εἶναι.
Τὰ σὰ ἐκ τῶν σῶν.
Νὰ Τὸν ἑτοιμάσουμε πρὸς ἐνταφιασμὸ
καὶ νὰ μᾶς ἑτοιμάσει γιὰ τὴν Ἀνάσταση.
νὰ πλένουν σὰν μῦρα νοητὰ
τὶς παρειὲς τῆς ὕπαρξής μας καὶ τοῦ πλησίον μας.
Νὰ κλαῖμε πλένοντας,
ραίνοντας τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας,
τὸ Χριστό μας.
Δικά Του εἶναι.
Τὰ σὰ ἐκ τῶν σῶν.
Νὰ Τὸν ἑτοιμάσουμε πρὸς ἐνταφιασμὸ
καὶ νὰ μᾶς ἑτοιμάσει γιὰ τὴν Ἀνάσταση.
π. Ἐφραὶμ Τριανταφυλλόπουλος
Ἡ εἰκόνα ποὺ πλαισιώνει τὸ κείμενο εἶναι τοῡ Γ. Κόρδη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου