Ο Γέροντας είχε πάντοτε πρόγραμμα να κάνει ειδική προσευχή στις 10:30 κάθε βράδυ.
Μια φορά που ήμουν μαζί του αυτή την ώρα, με φώναξε κοντά του, ένωσε τα τρία του δάχτυλα, τα έβαλε στο μέτωπο μου και άρχισε σιωπηλά, χωρίς εγώ να ακούω τίποτε, επί πέντε λεπτά περίπου να προσεύχεται.
Όταν τελείωσε μου λέει:
Κάθε βράδυ στις 10:30 προσεύχομαι, καθώς και άλλα πνευματικά μου παιδιά.
Θα προσεύχεσαι και εσύ την ίδια ώρα για να ενώνουμε όλοι την ίδια ώρα τις δεήσεις μας στον Κύριο μας.
Του το υποσχέθηκα, αλλά τον ρώτησα τι θα λέγω στην προσευχή μου.
Ο Γέροντας μου απάντησε:
«Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με», τίποτε άλλο. Και ξέρει ο Χριστός μας τι θέλουμε εμείς.
Πράγματι εγώ άρχισα να προσεύχομαι καθώς μου είπε ο Γέροντας.
Ένα βράδυ όμως δεν μπορούσα, εξαιτίας μιας αμαρτίας μου, να προσευχηθώ.
Το πρωί με παίρνει τηλέφωνο ο Γέροντας και μου λέει:
Δεν ξέρεις ότι η προσευχή είναι συνομιλία με τον Κύριο και δεν πρέπει να την ξεχνάμε;
~ Άγιος Πορφύριος
* από το βιβλίο: «Όσα είδα και άκουσα από τον Γέροντα Πορφύριο»
Ναι. Για πόση ώρα;.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια όση ώρα ο καθένας κρίνει και αντέχει.
ΔιαγραφήΚαι τα 5΄ευπρόσδεκτα...