Ἐπειδὴ μοῦ στέλνουν διάφοροι
σήμερα, μὲ ἀφορμὴ τὴν ἑορτή του, κείμενα μὲ λόγια τοῦ ἁγίου Παϊσίου,
σκέφθηκα νὰ καταθέσω καὶ ἐγὼ κάτι ἀπὸ τὴν ἐμπειρία μου μὲ τὸν Ἅγιο.
Κατόπιν πῆγα κάποιες φορὲς τὴ δεκαετία
τοῦ ᾿80 στὸ νέο κελλάκι του, τὴ γνωστὴ Παναγούδα τῆς Ἱερᾶς Μονῆς
Κουτλουμουσίου. Σὲ μία ἀπὸ αὐτὲς τὶς ἐπισκέψεις, ἐνῶ εἴμαστε 4-5 καὶ
συζητούσαμε μαζί του στὸ λεγόμενο Ὑπαίθριο Ἀρχονταρίκι, ἔφθασε καὶ μιὰ
συντροφιὰ 7-8 προσκυνητῶν ἀπὸ τὴν Πάτρα.
Αὐτοὶ
ἦταν ὅλοι σχεδὸν οἰκογενειάρχες καὶ μὲ τὸ ποὺ κάθισαν καὶ κεράστηκαν τὸ
καθιερωμένο λουκουμάκι, ἄρχισαν νὰ τοῦ λένε τὰ προβλήματά τους, κυρίως
αὐτὰ γιὰ τὴν ἀνατροφὴ τῶν παιδιῶν, μάλιστα μὲ τὶς ἀλλαγὲς τότε τῆς
πασοκικῆς λαίλαπας.
"Πῶς θὰ σταθοῦμε ὄρθιοι σ᾿ αὐτὴ τὴ θύελλα τῆς διαφθορᾶς;" τὸν ρώτησαν.
Θυμᾶμαι σὰν τώρα τὴν ἀπάντησή του:
"Παιδιά
μου, καταλαβαίνω τὶς ἀγωνίες σας καὶ τὰ προβλήματά σας. Εἶναι
πραγματικὰ δύσκολες οἱ συνθῆκες στὶς ὁποῖες εἶστε ὑποχρεωμένοι νὰ ζῆτε
καὶ νὰ ἀγωνίζεστε. Ὅμως ἕνα πρᾶγμα σᾶς λέω· οἱ
ἅγιοι Πατέρες θὰ μᾶς ζήλευαν καὶ θὰ ἤθελαν νὰ ζοῦν σὲ μιὰ ἐποχὴ σὰν τὴ
δική μας, γιὰ νὰ ἀγωνιστοῦν περισσότερο γιὰ τὸν Χριστό. Αὐτὴ ἡ δύσκολη ἐποχὴ γιὰ τοὺς ἀγωνιζόμενους πιστοὺς δὲν εἶναι μειονέκτημα ἀλλὰ πλεονέκτημα.Αὐτὰ σήμερα πρὸς τιμὴν τοῦ ἑορτάζοντος σύγχρονου μεγάλου Ἁγίου μας.
Ἅγιε Παΐσιε, πρέσβευε καὶ γιὰ μᾶς καὶ μάλιστα γιὰ κάποιους σὰν καὶ μένα, ποὺ σὲ γνωρίσαμε ἀλλὰ δὲν θελήσαμε νὰ περπατήσουμε στὰ βήματά σου…
12/7/2021
Στ. Μπ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου