+ Τόλης Βοσκόπουλος – Η ζωή και το καθημερινό ευχαριστώ στο Θεό...

Η καταγωγή μου,

εκτός των μικρασιατών

γονιών μου που ήρθαν πρόσφυγες

μετά τον διωγμό, είναι η γειτονιά μου.

Εκεί όπου μεγάλωσα με αρχές.

Είδα την Αθήνα στα δεκατρία μου.

Μέχρι τότε ήμουν στη λαχαναγορά,

στα λεμονάδικα, εκεί που ο πατέρας μου

κατάφερε να γίνει αφεντικό

με ταμπέλα στο μαγαζί του.

Έβλεπε το όνομά του τα βράδια,

όταν έσβηναν τα φώτα,

και καμάρωνε.

Ήθελε να βάλει εκεί και το γιο του.

Άρχισε να κάνει παιδιά.

Ήταν όλα κορίτσια.

(19 κορίτσια και ο Τόλης...)

Με έταξε στον Άγιο Απόστολο

και ο Άγιος έκανε το θαύμα του.

Όταν γεννήθηκα ο πατέρας μου

έφτιαξε κάρτες για το μαγαζί:

''Χαρ. Ι. Βοσκόπουλος και Υιός''.

Αυτός ήμουν εγώ,

δέκα ημερών παιδί.

Έφτιαξε και νέα ταμπέλα

για το μαγαζί.

Φρόντισε να με στείλει

στο καλύτερο σχολείο,

στο Saint Paul, στον Πειραιά.

Μεγαλώνοντας με έπαιρνε

μαζί του στη Λαχαναγορά,

αλλά και στην επαρχία

για να μάθω τη δουλειά.

Όμως έβλεπα πως

δε μου πήγαινε.

Είχα δει στην Κοκκινιά

μαζί με τους γονείς μου

μια παράσταση,

τα γνωστά

μπουλούκια της εποχής,

και τρελάθηκα.

''Θεέ μου, αυτή τη δουλειά

θέλω να κάνω'', σκέφτηκα.

Γύρω στα δεκαπέντε

δεν άντεξα και του το είπα.

Πίστευα ότι θα με σφάξει.

Θεατρίνος ο γιος

του Λαχαναγορίτη;

Αντίθετα εκείνος, μου ζήτησε

να βάλω τα καλά μου ρούχα

και με πήγε χωρίς να το ξέρω

στο Εθνικό Ωδείο

του Μανώλη Καλομοίρη,

που είχε και θεατρικό τμήμα.

Επιστρέφοντας μου είπε:

''Για να μη μου πεις κάποια μέρα

ότι δε σε άφησα να κάνεις

αυτό που ήθελες.''

Αυτό μου είπε ο πατέρας μου

και τον ευγνωμονώ.

Σας ορκίζομαι ότι ακόμη και τώρα,

που είμαι πια ογδόντα χρονών,

κάθε φορά που βγαίνω στη σκηνή

τον φέρνω στο μυαλό μου

και του λέω:

''Κοίτα τώρα...!''

+ Τόλης Βοσκόπουλος

[19 Ιουλίου 2021 έφυγε από τη ζωή].

...................................................................

Αυτό που πιθανώς δεν γνωρίζουν πολλοί είναι το πόσο μεγάλη ήταν αυτή του η αγάπη και πίστη για τα θεία. 

Ο Τόλης κάθε βράδυ αφότου τελείωνε το πρόγραμμα του αναχωρούσε για το σπίτι του… 

Μόνο που δεν ακολουθούσε την κανονική και σύντομη διαδρομή αλλά επέλεγε να κάνει το διπλό σχεδόν δρόμο προκειμένου κατευθυνόμενος προς το σπίτι του να περάσει από όσες το δυνατόν περισσότερες εκκλησίες. 

Μάλιστα κάθε φορά που έβλεπε μια έκανε το σταυρό του με ευλάβεια. 

Αυτό γινόταν μετά το τέλος κάθε προγράμματος, όσο αργά κι αν είναι, ότι ώρα και αν ήταν...

πηγή: https://www.orthodoxianewsagency.gr/

(Εμείς από τον Θοδωρή Αθ.)

~ "αμφ." ΥΓ:

Όπως και να΄χει...

Ο Θεός μόνο γνωρίζει.

Και για τον Τόλη και για όλους μας.

Μαζί με όλους τους δικούς σου μνημόνευε:

Κύριε Ιησού Χριστέ ανάπαυσον και σώσον την Ψυχή του δούλου του Θεού, Αποστόλου...