Είναι ο αδελφός μου, ο Στάθης!

99 χρόνια μετά!

Ἡ Μαρία βρέθηκε στὸν δρόμο γιὰ τὸν ξεριζωμό, ἀνάμεσα στὶς ὑπόλοιπες Ρωμιές, μὲ τὰ 6 της παιδιὰ καὶ τοὺς γέροντες γονιούς της…

Κρατώντας σφιχτὰ στὴν ἀγκαλιὰ τὸ μωρό της, τὸν Στάθη της, ποὺ ἦταν δὲν ἦταν 2 χρονῶν…

[…]

«Ὅταν ὑπάρχουν τόσες ψυχὲς νὰ περισωθοῦν, οἱ ἀποφάσεις πρέπει νά᾿ ναὶ γρήγορες καὶ γενναῖες. Πρέπει νὰ τὴν πληρώσει ὅποιος καθυστερεῖ τοὺς ὑπόλοιπους. Ὁ πιὸ ἀδύναμος. Τελεία καὶ παύλα», τριβίλιζε ὅλο καὶ πιὸ φωναχτὰ στὸ ταλαίπωρο μυαλό της.
Ἡ καρδιά της πήγαινε νὰ σπάσει.
Ὅλα τὰ ὑπόλοιπα ὅμως γύρω της, τῆς φώναζαν τὸ ἴδιο.
Κοντοστάθηκε γιὰ λίγο.
Τὸ ἔβαλε στὸ στῆθος.
Ρούφηξε ἀχόρταγα ἐκεῖνο.
Τὴν πῆραν τὰ κλάματα.
Ἡ Κλεάνθη της, δίπλα της, τὴν ρώτησε τί ἔχει.
Σκούπισε μὲ τὴν ἀνάστροφη τὰ μάτια της.
«Τίποτα δὲν ἔχω. Προχωρῆστε ἐσεῖς! Νὰ ἀλλάξω τὸ παιδί».
Τοὺς εἶδε ν᾿ἀπομακρύνονται λίγα βήματα.
Βεβαιώθηκε πὼς ὅλοι τους κοιτοῦν μπροστά.
Τὸ ἔσφιξε στὴν ἀγκαλιά της.
Ὄχι πολὺ δυνατά, μὴν τὸ ξυπνήσει.
Τὸ κοίταξε μὲ λατρεία.
Καὶ τὸ φίλησε γλυκά.
Γιὰ τελευταία φορά.
Ἔφτιαξε τὸ ρουχαλάκι του καὶ τὸ ἀκούμπησε μαλακὰ στὴν ἄκρη τοῦ δρόμου.
Σηκώθηκε.
Τὸ σταύρωσε.
Καὶ γύρισε ἀπότομα.
Κι ἄρχισε νὰ περπατάει γρήγορα νὰ προλάβει τοὺς ὑπόλοιπους.
Ἔνιωσε τὰ σώθικά της νὰ ξεριζώνονται.
Τὸ μέσα της ἄρχισε νὰ κραυγάζει.
«Κακούργα! Μάνα εἶσαι ἐσύ; Ποῦ τ᾿ἀφήνεις τὸ παιδὶ μονάχο;»
Τράβηξε δυνατὰ τὰ μαλλιά της.
Μὲ κλειστὸ τὸ στόμα.
Τοὺς ἔφτασε.
Πῆγε δίπλα στὴ μάνα της.
Στὸ σπαρακτικὸ βλέμμα, τῆς ἔτεινε νὰ κάνει τσιμουδιά.
Ἀκούμπησε τὸ κεφάλι της στὸ δικό της καὶ προχωρώντας ἔμπλεξε τὸ κλάμα τους κι ἑνώθηκε σὰν ἕνα.
Δὲν εἶχαν ἀκόμα προχωρήσει πολύ.
Στιγμὲς βαριές, αἰώνιες…
Γύρισε ἡ Μαρία νὰ δεῖ τὸν Στάθη της ἀπὸ μακριὰ γιὰ μία τελευταία, τελευταία φορά.
Πρὶν προλάβει ἡ μάνα της νὰ τὴν γυρίσει πρὸς τὰ ἐμπρός…
Γύρισε πρὸς τὰ πίσω καὶ ἐκείνη.
Ἕνας καβαλάρης φάνηκε ἀπὸ τὸ πουθενά …

(απόσπασμα από την ιστορία «Είναι ο αδελφός μου ο Στάθης» του Σταύρου Γουναρίδη που περιέχεται στο βιβλίο «Όταν ψιθυρίζει ο Θεός», με πρόλογο του Σταμάτη Σπανουδάκη, εκδ. Έαρ)

Ακούστε ολόκληρη την οπτικοποιημένη ιστορία στο βίντεο που ακολουθεί.

Αφήγηση: Κωνσταντίνος Κωνσταντόπουλος,

Μουσική επένδυση: "Η Σμύρνη" του Σταμάτη Σπανουδάκη.

Επεξεργασία ήχου: Studio 19st  Athens / sound &amp, multimedia team, Άγιος Δημήτριος Αττικής.

Δημιουργία βίντεο: amfoterodexios.blogspot.com