Η κοίμηση της απίστευτη!
Όμως αληθινή!
Αφιέρωσε πέντε λεπτά από τη ζωή σου για την Αγία μας Παρασκευή την Επιβατηνή.
Η Οσία Παρασκευή γεννήθηκε στους Επιβάτες,
παραθαλάσσια Κωμόπολη της Προποντίδας της Θράκης.
Στις αρχές του 10ου αιώνα, ανάμεσα στα χρόνια 910 με 930.
Ήταν κατά σάρκα αδελφή του Αγίου Ευθυμίου του Μυροβλήτου επισκόπου της Μαδύτου και καταγόταν από την βυζαντινή οικογένεια Ρετσέλι.
Ο πατέρας της ονομαζόταν Νικήτας.
Ενώ για την μητέρα της δεν γνωρίζουμε το όνομά της.
Από μικρή ηλικία ακολουθώντας το Κάλεσμα του Ευαγγελίου έκανε φιλανθρωπίες.
Ανταλλάσσοντας τα ενδύματα της με τα σκισμένα ενδύματα των ζητιάνων.
Ενώ κάποια άλλη στιγμή, μη μπορώντας να βοηθήσει διαφορετικά κάποια ζητιάνα που βρέθηκε στο δρόμο της, έδωσε τον χρυσό σταυρό της.
Η ομορφιά και η καλοσύνη της προσκάλεσαν το ενδιαφέρον πολλών επιφανών και πλουσίων νέων.
Οι οποίοι την ζητούσαν σε γάμο.
Αλλά εκείνη απέρριπτε όλα τα προξενειά.
Προκειμένου να αποφύγει τον γάμο εγκατέλειψε το σπίτι της και πήγε στην Κωνσταντινούπολη.
Και μετά από προσκύνημα στα μοναστήρια και τις εκκλησίες, έφτασε με τα πόδια μέχρι την Ηράκλεια του Πόντου για να την χάσουν οι γονείς της.
Στην Ηράκλεια έμεινε για μικρό χρονικό διάστημα και κατόπιν επιβιβάστηκε σε πλοίο με προορισμό την Ιερουσαλήμ.
Αφού προσκύνησε τα σημεία από όπου πέρασε ο Ιησούς Χριστός, μπήκε σε ένα γυναικείο μοναστήρι που έλαβε την μοναστική κούρα και μετά από κάποια χρόνια εγκατέλειψε το μοναστήρι για να ζήσει ασκητικό βίο αναχωρητή.
Στην έρημο παρέμεινε επί πέντε χρόνια με νηστεία και προσευχή παρακαλώντας τον Θεό να συγχωρέσει τις αμαρτίες της.
Κάποια μέρα της παρουσιάστηκε Άγγελος κυρίου, ο οποίος την πρόσταξε να εγκαταλείψει την έρημο και να επιστρέψει στην γενέτειρα της.
Ξεκίνησε για τους Επιβάτες και όταν έφτασε, η όψη της είχε αλλοιωθεί τόσο πολύ από τις ταλαιπωρίες της ερήμου, ώστε δεν την αναγνώρισε κανένας.
Αφού προσκύνησε τους τάφους των γονέων της, ξεκίνησε με τα πόδια για την Κωνσταντινούπολη.
Όπου αφού προσκύνησε σε διάφορα μοναστήρια και εκκλησίες ξεκίνησε να επιστρέψει στους Επιβάτες, αλλά σταμάτησε στην Καλλικράτεια δίπλα στο ναό των Αγίων Αποστόλων διακονώντας την εκκλησία.
Έτσι παρέμεινε επί δύο χρόνια, ώσπου ξαφνικά κάποια μέρα αισθάνθηκε ένα μικρό πόνο στο κεφάλι και παρέδωσε έτσι το πνεύμα της ειρηνικά σε ηλικία 27 ετών.
Η φανέρωση του σκηνώματος της στην Καλλικράτεια.
Η άγνωστη υπομονετική καλόγρια θάφτηκε στο κοιμητήριο των Ξένων της Καλλικράτειας.
Ώσπου μετά από χρόνια αποκαλύφθηκε θαυματουργικά το σκήνωμα της μεταξύ των ετών 1028 με 1038.
Μετά από χρόνια η θάλασσα έβγαλε στην παραλία της Καλλικράτεια.
Το νεκρό σώμα ενός ναύτη που ανέδιδε μία ανυπόφορη δυσοσμία.
Όταν άνοιξαν έναν τάφο στο κοιμητήριο των Ξένων να τον θάψουν βρήκαν ένα άφθαρτο σώμα στη γη.
Απόρησαν και καθώς ήταν άπειροι δεν έδωσαν σημασία στο γεγονός και πέταξαν το δύσοσμο σώμα του ναύτη στον ίδιο τάφο σκέπασαν τα δύο σώματα και ξεχάστηκε το συμβάν.
Ένας κάτοικος της Καλλικράτειας ονόματι Γεώργιος είδε στον ύπνο του μία λευκοφορεμένη γυναίκα σαν βασίλισσα καθισμένη σε ένα λαμπρό θρόνο και περικυκλωμένη από πλήθος λαμπρών στρατιωτών με έναν από τους λαμπροφορεμένους στρατιώτες να του λέει.
- Γεώργιε, γιατί περιφρονήσατε το σώμα της Οσίας Παρασκευής;
Πάρτε το γρήγορα και βάλτε το σε κιβώτιο λαμπρό, γιατί ο Βασιλιάς του ουρανού την τίμησε στον ουρανό και θέλει να την δοξάσει στη γη.
Με το ίδιο όνειρο να βλέπει και μία γυναίκα ονόματι Μαρία.
Η λευκοφορεμένη Βασίλισσα του είπε με τη σειρά της.
Άρον τα σάρκας μου μακράν από δω!
Σκότος και δυσωδίαν ΟΥΚ ηνείχομαι ...
Και του αποκαλύπτει τον τόπο που ήταν θαμμένοι το όνομά της και τον τόπο καταγωγής της.
Τότε ο λαός της Καλλικράτειας πήγε με εκκλησιαστική πομπή και μεγάλη συγκίνηση στα κοιμητήρια των Ξένων σαν να επρόκειτο να βρει εκεί ένα μέγιστο θησαυρό.
Και καθώς πλησίαζαν τον τάφο της Οσίας Παρασκευής αισθάνθηκαν μία μεγάλη απίστευτη ευωδία και σκάβοντας στο σημείο βρήκανε το σκήνωμα της Αγίας τόσο άφθαρτο σαν να κοιμότανε.
Οι κάτοικοι με μεγάλη κατάνυξη μετέφεραν το άφθαρτο σκήνωμα της Αγίας μέσα στην εκκλησία των Αγίων Αποστόλων της Καλλικράτειας.
Και το τοποθέτησαν σε μία σκαλιστή Λάρνακα που την είχε φτιάξει κάποιος κάτοικος από το οικονομείο.
Εκεί το σκήνωμα της Αγίας Παρασκευής της νέας Επιβατινής θαυματουργήσε συνεχώς με αποτέλεσμα να προκαλέσει το αμέριστο ενδιαφέρον του αυτοκράτορα.
Ο οποίος ως ένδειξη ευγνωμοσύνης ανακαίνισε την εκκλησία των Αγίων Αποστόλων την Καλλικράτεια.
Στην Καλλικράτεια το σκήνωμα της Οσίας Παρασκευής θαυματουργούσε τόσο ώστε η φήμη της ξεπέρασε γρήγορα τα Βαλκάνια και έφτασε μέχρι και τη Ρωσία.
Μύρια είναι τα θαύματα που τέλεσε ο θεός από τότε που φανερώθηκε το Άγιο λείψανο και τελεί ακόμη μέχρι σήμερα σε όσους επικαλούνται το όνομά της που είναι αδύνατον να γραφτούν.
Και χωλούς.
Και κουφούς.
Και παραλυτικούς.
Και ασθενείς ψυχικά.
Και από κάθε είδος ασθένεια.
Και από κάθε θανάσιμο πάθος θεραπεύει.
Και μόνο που ακουμπάς την Αγία Λάρνακα φεύγει κάθε νόσημα.
Και άφθονα σαν πηγή ανεξάντλητη χύνεται και πλημμυρίζει με ιάματα σε αυτούς που προσέρχονται με πίστη στη χάρη της.
Οι ασθενείς προστρέχουν σε αυτήν με ευλάβεια, ασπάζονται το Άγιο λείψανο της και θεραπεύονται.
Σε καιρό ανομβρίας ή επιδημίας οι χριστιανοί τελούν λειτουργία μαζί με το ιερό λείψανο της οσίας και δεν αποτυγχάνουν την δέηση τους.
Η μνήμη της εορτάζεται στις 14 Οκτωβρίου.
Είναι ημερομηνία αλησμόνητη γιατί αυτήν την ημέρα, 14 Οκτωβρίου το 1922, οι επιβατηνοί έφυγαν οριστικά από την πατρίδα τους...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου