Όχι πάτερ, δεν ξέρω τι είναι το Κατηχητικό!

Εχθές, αργά το απόγευμα, βγαίνοντας από το γραφείο του ναού και μπαίνοντας στο ναό, ακούω μια γλυκιά φωνούλα να μου λέει:
- Πάτερ, σας παρακαλώ μπορείτε να με εξομολογήσετε;
Εγώ δεν είχα χρόνο, ούτε ήταν ημέρα Εξομολόγησης. 

Έχω όμως μια αρχή, όσοι έρχονται για πρώτη φορά σε επαφή με το μυστήριο, να τους δέχομαι, διότι δεν ξέρεις καμιά φορά ο διάβολος πώς θα προσπαθήσει να τους αποθαρρύνει.
-Έχεις παιδί μου εξομολογηθεί ξανά;
-Όχι πάτερ, αλλά ήθελα να με συγχωρέσει ο Θεός για κάτι που έκανα. Θέλω η ψυχή μου να είναι καθαρή.

Από το λιγοστό φως που μου επέτρεπαν να διακρίνω τα ακοίμητα καντήλια των Αγίων μας, κατάλαβα πως ήταν μικρό παιδί, παρότι ήταν ψηλό.
- Πόσο χρονών είσαι παιδί μου;
- Πάω έκτη πάτερ.
- Α! Είσαι παιδί του Κατηχητικού μας και έχεις ακούσει για την Εξομολόγηση.
- Όχι, δεν ξέρω τι είναι το κατηχητικό.
- Μα... Τι σε έκανε στα καλά καθούμενα ένα μικρό παιδί να σηκωθείς από τον καναπέ σου, να μπεις σε μια εκκλησία και να ζητήσεις Εξομολόγηση; Κατάλαβα, στο είπαν οι γονείς σου.
- Όχι πάτερ, οι γονείς μου είναι χωρισμένοι, η μαμά μου δουλεύει και μένω πολλές ώρες μόνη. Απλά μια φωνή μου έλεγε πήγαινε παιδί μου στο σπίτι μου για να ηρεμήσει η ψυχή σου...

Μέγας είσαι Κύριε και Πολυεύσπλαχνος. 

Φροντίζεις και μεριμνάς για το φτωχό πλασματάκι σου και αυτό σε υπακούει, την ώρα που μεγάλης ηλικίας άνθρωποι, ακόμη και κληρικοί και των τριών βαθμίδων δεν εξομολογούνται, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει κι ο Αρχιεπίσκοπός μας... υπάρχουν ποιμένες αποίμαντοι.

π. Γεώργιος Χριστοδούλου