"Δεν το παίζουμε ήρωες, αλλά ούτε θα γίνουμε τα εξιλαστήρια θύματα κανενός. Προηγείται το επείγον και η ανθρώπινη ζωή... Οι υγειονομικοί που είναι σε αναστολή πρέπει να επιστρέψουν στα πόστα τους ΧΤΕΣ. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη αδικία, που έγινε ποτέ εις βάρος ανθρώπων. που όχι μόνο δεν κινδυνεύει κανείς εξ αιτίας τους, αλλά έσωσαν και τις ζωές σας..." |Λάμπρος Λιάπης

* Από τις αληθινές ιστορίες θυσίας καθημερινών ανθρώπων, που υποτιμώνται τόσο σκληρά, όσο και κακόγουστα από τους πολλά υποσχόμενους...     Και είναι κάποιες από εκείνες τις στιγμές, που δε θα τις μάθαινες ποτέ, αν δεν υπήρχε κάποιος παρών και ταυτόχρονα αποδεδειγμένα προικισμένος, από τον Θεό, καταγραφέας -και μάλλον όχι "εχθρός"...- της πραγματικότητας ...

  ~ "αμφ."

Καλησπέρα και καλή χρονιά σε όλους.
Παρατηρείται το φαινόμενο της πολύωρης αναμονής 

έξω από το ΤΕΠ του νοσοκομείου μας, 

όπου γίνεται η διενέργεια των μοριακών τεστ.

Ο κόσμος αγανακτεί και με το δίκιο του, 

καθώς αναγκάζεται να περιμένει για μια ή και δυο ώρες έξω, 

με μικρά παιδιά και εγκύους πολλές φορές.

Δεν θα απολογηθώ για τίποτα, 

απλά θα αναφέρω δυο τρία πράγματα, 

για να έχετε μια ιδέα του τι συμβαίνει.

-Τα μοριακά τεστ έχουν αυξηθεί κατακόρυφα 

και από 15-20 την ημέρα, 

διενεργούνται στο νοσοκομείο πάνω απο 100 ημερησίως.

- Αντιστρόφως ανάλογη είναι η δυνατότητα κάλυψης 

των αναγκών από το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό.
Έχουν αποχωρήσει γιατροί, 

έχουν ασθενήσει γιατροι και νοσηλευτές με κορονοϊό.
Καμία αντικατάσταση δεν έγινε 

και γι'αυτό δεν ευθύνεται επ' ουδενί η διοίκηση, 

η οποία έχει προβεί σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες 

αναμένοντας τις ενέργειες άνωθεν.

-Εαν εχετε αντιληφθει σε αλλα νοσοκομεια 

δεν υπαρχουν καν μοριακα τεστ 

και ο κοσμος ειναι αναγκασμενος να πηγαινει εξω 

και να πληρωνει για να τα κανει.
Εμεις τουλαχιστον εχουμε ακομα μοριακα.

-Σημερα ηταν δυο γιατροι στο ΤΕΠ και 3 νοσηλευτες 

με 5 ταυτοχρονα επειγοντα περιστατικα, 

που εφερε το ΕΚΑΒ. 

6 θετικα που περιμεναν να εξεταστουν στο μποξ και 100 μοριακα.
Ειναι ανθρωπινως αδυνατον να εξυπηρετηθειτε ολοι συντομα και ταυτοχρονα.
Προηγειται το επειγον και η ανθρωπινη ζωη.

Δεν ωφελει σε τιποτα λοιπον να καλειτε την αστυνομια 

(αληθεια αυτο δεν το καταλαβα, να ερθει η αστυνομια δλδ να κανει τι;), 

ουτε να φωναζετε σε εμας που ειμαστε ηδη εκει 

και εχουμε αναφερει γραπτως τις ελλειψεις στους αρμοδιους 

για τη στελεχωση του νοσοκομειου 

(αυτο αφορα και το εμβολιαστικο τμημα).

Δεν το παιζουμε ηρωες. 

αλλα ουτε θα γινουμε τα εξιλαστηρια θυματα κανενος.
Δεν το παιζουμε θυματα, 

αλλα ουτε θα τσακωνομαστε με τον κοσμο.

Βιωνουμε πρωτογνωρες καταστασεις, 

κανεις δεν καθεται, 

δουλευουμε περαν των δυνατοτητων μας για να σας εξυπηρετησουμε.

Απο εσας θελουμε στηριξη, υπομονη και κατανοηση.
Ειμαστε στην ιδια πλευρα.
Δεν θα σας αφησουμε ακαλυπτους. 

αλλα βοηθηστε μας τουλαχιστον με την υπομονη σας.

Οι υγειονομικοί που είναι σε αναστολή 

πρέπει να επιστρέψουν στα πόστα τους χτες.
Πρόκειται για τη μεγαλύτερη αδικία, 

που έγινε ποτέ εις βάρος ανθρώπων, 

που όχι μόνο δεν κινδυνεύει κανείς εξ αιτίας τους, 

αλλά έσωσαν και τις ζωές σας...

Λαμπρος Λιαπης

~ Ενδεικτικά, μερικά μόνο από τα σχόλια μετά την ανάρτηση του Λάμπρου στο fb...

- Σ.Κ. :

Αδυνατώ να κατανοήσω γιατί εμμονικά τους κρατούν έξω.

Άκουσα για επιτάξεις πάλι και στο νου μου ήρθαν φυσιογνωμίες που δούλεψαν και δουλεύουν μόνο ΙΚΑ, ΕΦΚΑ ή όπως αλλιώς λέγεται....

Πως να μπουν αυτοί στο πνεύμα μιας εφημερίας ή απλά χώρου νοσοκομείου...

- Κ.Λ. :

Είναι η ώρα που πρέπει ο κόσμος να απαιτήσει να επιστρέψουν πίσω οι 7.000 ανεμβολίαστοι υγειονομικοί, που ειναι σε αναστολή χωρίς λόγο, μόνο και μόνο για το πείσμα κάποιων ...

- Α.Μπ. :

Σ' ευχαριστούμε συνάδελφε για την στήριξη σου!!! 

Επιτέλους όλη αυτή η παράνοια πρέπει να τελειώσει.

Μας έβγαλαν σε αναστολή για να μην μολύνουμε δήθεν τους ασθενείς και τώρα μέσα στα νοσοκομεία γίνεται πανηγύρι!

Κολλάει ο ένας τον άλλο!!! 

Κάντε κάτι και εσείς από μέσα...

Μετά τιμής!

Συνάδελφος σε αναστολή...

* αντί ΥΓ, από δυο ακόμα δημοσιεύσεις του Λάμπρου (σημειωτέον: δεν τον γνωρίζουμε προσωπικά), λίγο πριν τα Χριστούγεννα...:

" Ειναι κι αυτη η νοσηλευτρια που δεν εχει αλλον στο κοσμο,

παρα μονο τα παιδια της.

Και ειναι μανα, πατερας και νοσηλευτρια ταυτοχρονα.

Και παει για βαρδια να φροντισει τους ξενους,

αφηνοντας τα δικα της παιδια μονα πισω.

Και γυρναει απο τη βαρδια και ασχολειται με τα παιδια

και το σπιτι χωρις να εχει καταλαβει αν κουραζεται.

Γιατι δεν το εχει το δικαιωμα αυτο.

Και ειναι τοσο αξιοπρεπης,

που δεν ζητησε ποτε τιποτα απο κανεναν.

Κι ας ειχε το δικαίωμα αυτο..."

" Κοίταξέ την καλά.
Ειναι μια νοσηλευτρια που βγαλανε σε αναστολη χωρις καμια δικαιολογια, 

χωρις καμια σοβαρη και τεκμηριωμενη δικαιολογια.
Και εαν εγω που ακομα εργαζομαι, 

ειμαι ηρωας νοσηλευτης οπως λετε, 

οι νοσηλευτες που ειναι σε αναστολη, 

ειναι εκατο φορες ηρωες.

Και καλα θα κανετε να τους αποδωσετε τιμες.
Ολοι.
Και να τους φερετε πισω.
Λειπουν απο την υγιη οικογενεια των νοσηλευτων.
Εκεινοι εχουν ηθικη.

Εσεις; "

|οι τόνοι, όπου λείπουν, δεν μας α(μ)φορούν.

Ο άνθρωπος που κάθεται και γράφει τον πόνο του,

την ώρα που θα μπορούσε να ξεκουράζεται

και να πίνει ξέγνοιαστος τον καφέ του,

δεν έχει την πολυτέλεια να σκέφτεται

με τους δικούς μας τύπους.

Σήμερα εκείνοι, αύριο εμείς.

Το "καθώς πρέπει" μας μάρανε.

Να΄ταν αυτό το μοναδικό μας πρόβλημα...

Μακάρι...