Λοιπόν, προσοχή στους πρώτους λογισμούς μετά τον ύπνο.
Όνειρα, φαντασίες, καλά, άσχημα, ό,τι μας κληροδότησε ο ύπνος, τα σβήνουμε αμέσως.
Και ευθύς αμέσως φέρνουμε το όνομα του Χριστού σαν αναπνοή της ψυχής μας.
Εν τω μεταξύ, αφού ρίξουμε λίγο νερό στο πρόσωπο για να ξυπνήσουμε και αφού πάρουμε έναν καφέ ή κάτι άλλο για τόνωση, εφόσον η αγρυπνία μας αρχίζει πολύ πριν από τα μεσάνυχτα, λέγομε το Τρισάγιο, απαγγέλουμε το Σύμβολο της Πίστεως και το Άξιον Εστί της Υπεραγίας Θεοτόκου και καθήμεθα στον τόπο της προσευχής μας με το όπλο κατά του διαβόλου στο χέρι, το κομποσχοίνι.
"Κάθισες στο σκαμνάκι σου;" έλεγε ο Γέροντας.
Μια στιγμή, μην αρχίσεις να προσεύχεσαι κατά τον ευδιάτακτον τρόπον πριν συγκεντρώσεις την διάνοιάν σου και πριν αδολεσχήσεις ολίγον με τον θάνατον και τα επακόλουθα.
Συλλογίσου ότι αυτή είναι η τελευταία νύχτα της ζωής σου.
Για όλες τις άλλες μέρες και νύχτες είσαι σίγουρος ότι πέρασαν και διαδοχικά σε παρέπεμψαν μέχρις σ’ αυτό το χρονικό όριο του βίου σου.
Για τούτη όμως τη νύχτα που έχεις μπροστά, δεν είσαι σίγουρος αν θα σε παραδώσει στην ημέρα...
Γέροντας Εφραίμ Αριζόνας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου