Ένα τάμα ετών ...
Ένα ευλαβικό προσκύνημα στο ταπεινό μνημούρι του Ιεροκήρυκα του Παραδείσου ...
" ...Πάνε σχεδόν 40 χρόνια από τότε που για πρώτη μου φορά γνωρίστηκα με τον μακαριστό Ιεροκήρυκα του Παραδείσου τον μακαριστό Δημήτριο Παναγόπουλο. Σχεδόν δεν είχα πάει ακόμα σχολείο .
Καλοκαίρι ήταν και είχαμε κατέβει στο χωριό στην Μάνη.
Μια νύχτα, ξύπνησα τρομαγμένος !
Γύρεψα την αγκαλιά της μάνας μου . Στο διπλανό δωμάτιο βρισκόταν ο μακαρίτης ο αδελφός του πατέρα μου !
Της προσευχής και της θείας μεταλαβιάς χαρμολυπημένος οδοιπόρος , ο μακαρίτης ο θείος μου ο Παναγιώτης.
Εμένα τότε με ξύπνησε μια φωνή που μιλούσε έντονα, σχεδόν κραύγαζε! Θυμάμαι ακόμα τον πατέρα μου να λέει μες την νύχτα: Βρε Πότη , χαμήλωσέ το, ξύπνησαν τα παιδιά ! και έπειτα …Μην φοβάσαι Νώντα μου ο θείος σου ακούει κήρυγμα …ακούει Παναγόπουλο ! Μεσονυχτικού η ώρα και ο θείος ( που πήγαινε πολύ συχνά και στα εν Αθήναις κηρύγματα του μακαριστού) , είχε βάλει μια από τις περίφημες κασέτες ( κάπου 600 και πλέον) με ομιλία του κυρ Δημήτρη..."
~ Διηγείται ο Νομικός Συγγραφέας και Παραγωγός του Εκκλησιαστικού Ραδιοφώνου Νώντας Σκοπετέας
Ευχαριστίες στον κ.Ηρακλή Σούρσο για την τεχνική υποστήριξη του βίντεο !
Εκ της γης του Αιγίου ιεροκήρυξ ανεβλάστησας, του Ευαγγελίου ο λύχνος και Χριστού δούλος έμπιστος .
Αλίευσας ψυχάς εκ του βυθού, του σκότους και ανύψωσας αυτάς ,
εις λειμώνα Παραδείσου, διαπρυσίοις λόγοις και παραδείγμασι εκ του άμβωνος .
Δόξα Τω ενισχύσαντι ημάς, Δόξα Τω μακροθυμήσαντι,
Δόξα Τω ενεργούντι δια σου σωτήριον διαφώτισιν.
Ποίημα Επαμεινώνδα Σκοπετέα, εις αγαθήν ανάμνησιν του μεγάλου Ιεροκήρυκος του Παραδείσου...~ Σχετικό:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου