Πάντα το θαύμαζα.
Όχι στον λαιμό ή στα ενώτια κάποιας «επώνυμης» κυρίας, μα διάσπαρτο στις επίγειες φυσικές του σωληνώσεις.
Όλα του είναι όμορφα.
Πρώτα το περήφανο όνομά του: αδάμας, αυτός που δεν δαμάζεται.
* Ύστερα ...
~ δες ολόκληρο το άρθρο εδώ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου