Οι προφητείες δεν δίνονται για να φοβόμαστε μη χαλάσει η τακτοποιημένη ζωούλα μας.
Μήτε για να τρέξουμε να μαζέψουμε τρόφιμα και φάρμακα για τα επερχόμενα δεινά, τους γενικούς πολέμους, τους λιμούς και τους λοιμούς.
Ας το συνειδητοποιήσουμε πως αυτός ο κόσμος δεν είναι για πάντα.
Κάποτε θα πεθάνουμε και το ζήτημα είναι που θα βρεθούμε μετά.
Σκοπός της προφητείας είναι η παρακίνηση σε μετάνοια.
Το ξύπνημα, η αλλαγή του νου και η προσήλωση του στον Θεό.
Η επιστροφή στην αλήθεια του Ευαγγελίου και η αποστροφή των πονηρών και σκοτεινών έργων. Είναι το κάλεσμα σε διόρθωση πορείας,το σάλπισμα της σωτηρίας, το βάδισμα προς το φως και την αιώνια ζωή και το γύρισμα της πλάτης στο σκοτάδι και τον θάνατο.
Αν δεν ζούμε την κάθε ημέρα με την προσμονή και την προετοιμασία για την αναχώρηση μας από τούτο εδώ τον κόσμο, τότε ναι θα φοβόμαστε και θα τρομάζουμε.
Αν δεν περιμένουμε κάθε στιγμή την τελική μας κρίση από τον Δημιουργό του σύμπαντος, κάθε καινούργια κρίση θα μας ταράζει, όλη την ύπαρξη μας θα πανικοβάλλει.
Μπορεί λοιπόν να νομίζουμε πως προβλέπουμε,
πως ερμηνεύουμε ή και σχεδόν πως ξέρουμε κάθε προφητεία,
το πώς, το πού, το πότε (περίπου),
αλλά αν δεν έχουμε τον Χριστό στην καρδιά μας,
στην κάθε στιγμή,
στην κάθε πνοή μας,
τότε βρισκόμαστε μακριά από τον προορισμό μας.
© Αλέξης Αλεξάνδρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου