* Δος μοι πα στω

 

Το νερό κυλλαριστό τρέχει δίπλα μου κι η ζωή το παίρνει στο κατόπι

Να γευτώ τη δροσιά του σκύβω

Πολύχρωμοι συνδυασμοί από ζέρμπερες, γαρυφαλλιές, ζένιες, πορτούνες αιχμαλωτίζουν αχόρταγα βλέμματα

Κοκκινούρης, σπίνος και αηδόνι - αγγελιοφόροι της Άνοιξης - τρίο μοναδικό σε εκτέλεση και μελωδία.

Τον τρόπο ψάχνω, πώς φυλακίζω τον ήχο σας;

Απρόσκλητη διεισδύει στα ρουθούνια η μυρωδιά των χαμομηλιών και πλημμυρίζει το είναι μου

Τ' αγγίζω απαλά και αφήνονται ολότελα στα χάδια μου

Δε θέλω έναν ακόμα αποχαιρετισμό

Κι ας μου χαμογελά, γνέφοντας στο καλοκαίρι

Κύριε, δος μοι πα στω ίνα την Άνοιξιν ακίνητον ποιήσω...

Ο.Ν.

* Δος μοι πα στω [Δώσε μου τόπο να σταθώ] 

|Αρχιμήδης

(πηγή φωτογραφίας: Χρήστος Βλάχος)