_0%20(1).jpg)
Εκτός από χαρισματικός ηθοποιός, ο Άρης Σερβετάλης είναι και χαρισματικός συνομιλητής. Καθώς η συζήτησή μας περνά από το «Όνειρο ενός Γελοίου» του Ντοστογιέφσκι, που ανεβάζουν φέτος το καλοκαίρι μαζί με τη σύζυγο και συνεργάτιδά του, Έφη Μπίρμπα, σε όλη την Ελλάδα, στην «Αγέλη Προβάτων», το ενδιαφέρον αστυνομικό «γουέστερν» που βγαίνει σύντομα στα θερινά σινεμά και στο οποίο πρωταγωνιστεί, κι από εκεί στον δύσκολο φετινό θεατρικό χειμώνα, που σημαδεύτηκε από την απόφασή του να αποχωρήσει από την παράσταση «Ρινόκερος», όταν η είσοδος στα θέατρα άρχισε να γίνεται αποκλειστικά και μόνο με την επίδειξη πιστοποιητικού εμβολιασμού για τον κορωνοϊό, και μετά στην πίστη του και στη διάκριση της ζωής του σε «προ Χριστού» και «μετά Χριστόν» εποχή, ο ίδιος παραμένει ήρεμος και συγκεντρωμένος σε όσα μου λέει.
"... Όλο αυτό που έγινε με τον κορωνοϊό και την απόφασή μου να αποσυρθώ από τον «Ρινόκερο» δεν θέλω να το ξεχάσω. Νομίζω ότι ήταν τόσο αποκαλυπτική όλη η διαδικασία για μένα, σε σχέση με αυτά που βίωσα, αυτά που εισέπραξα. Έγινε μια εξέλιξη. Μετακινήθηκα σίγουρα, αποκαλύφθηκαν πρόσωπα, καταστάσεις, εγώ ο ίδιος. Αυτά είναι πολύ δυναμικά πράγματα και έχουν μια άγρια ομορφιά, που αξίζει πολύ. Είναι μια αλήθεια, δεν υποδύεσαι κάτι. Κάποιοι εξοργίστηκαν, κάποιοι ευχαριστήθηκαν, κάποιοι ενισχύθηκαν, κάποιοι απογοητεύτηκαν. Πραγματικά συναισθήματα...
«Πριν ρωτήσεις, καλό είναι να πεις στον εαυτό σου "είσαι έτοιμος να δεχτείς κάποιες απαντήσεις; Έχεις τη δύναμη;".
Αυτό που ζήσαμε αποκάλυψε ότι δεν είμαστε ελεύθεροι. Ο καθένας θέλει αυτό που πιστεύει ο ίδιος. Είμαστε μια κοινωνία με κέντρο το εγώ»
... Αν μιλήσω για τον εαυτό μου για προ Χριστού και μετά Χριστόν, στο προ Χριστού, μέσα στα αδιέξοδα του μηδενισμού, κουβαλούσα αυτές τις ανελέητες ερωτήσεις που δεν είχαν απαντήσεις σε οποιαδήποτε συνθήκη. Στην παρέα, στη δουλειά, είχα μια καμπούρα. Όταν μπαίνεις στη διαδικασία της πίστης όλα τα άλλα καταλαγιάζουν και είναι λυτρωτικό..."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου