Όλοι σου δίνουν συμβουλές για το πως να ζήσεις.
Ψυχολόγοι, life coaches, influencers, άνθρωποι του πνεύματος, των τεχνών και των γραμμάτων.
‘’Πέτυχε τους στόχους σου, ζήσε τη κάθε σου στιγμή, αγάπα, γέλα, δημιούργησε στιγμές, πρόσεξε τον εαυτό σου…’’
Καλά όλα αυτά. Αλλά από μόνα τους δεν φτάνουνε.
Δεν είναι αρκετά.
Γιατί στο τέλος της ημέρας, πάντοτε, καταλήγεις ένας υγιής νεκρός.
Ένας ευτυχισμένος πεθαμένος. Χρειαζόμαστε ανθρώπους να μας μιλήσουν για τον θάνατο.
Για την κοίμηση.
Το πέρασμα.
Χρειαζόμαστε ανθρώπους να μας μιλήσουν για την «προετοιμασία». Ανθρώπους που δε θα μασήσουνε τα λόγια τους.
Ανθρώπους που θα μας βοηθήσουνε να μυριστούμε, έστω κάτι λίγο, το νόημα της ζωής. Χρειαζόμαστε ανθρώπους να μας ταρακουνήσουν… Αυτό χρειαζόμαστε.
Για να έχει νόημα η ζωή, πρέπει να ξέρεις τι παίζει με τον θάνατο. Για να έχει νόημα ο δρόμος, πρέπει να ξέρεις τι παίζει με τον προορισμό σου… ~ Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος Ψυχολόγος M.Sc.
Ανάσταση !
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο εύστοχο...!Κύριε Ελευθεριάδη Πώς μπορώ να επικοινωνήσω μαζί σας;
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://e-psyxologos.gr/epikoinwnia-e-psyxologos/
ΔιαγραφήΔεν το παίζω.. παλικάρι, μα η σκέψη αυτής της φάσης - του χωρισμού της ψυχής από το σώμα - μου προκαλεί συχνά συναισθήματα δέους και έντονης περιέργειας για το μυστήριο αυτό. Και δε μ' αρέσει η λέξη "Θάνατος". Σημαίνει "Τέλος". Απουσία Ζωής.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια να έχει νόημα η Ζωή, πρέπει να ξέρεις πως είναι Αιώνια. Ατελεύτητη. Ακόμα κι όταν το σώμα σου λιώσει στο χώμα.
Για να έχει νόημα ο δρόμος, πρέπει καθ' όλη την πορεία να οδηγείς προσεκτικά, να μην τρέχεις προσπερνώντας με ιλιγγιώδη ταχύτητα τους άλλους, να μη φοβάσαι τα στενά δρομάκια αλλά μάλλον να τα προτιμάς, να μη βιάζεσαι και κυρίως να μη βρίζεις τους άλλους οδηγούς, φταίνε δε φταίνε. Στο Αδιέξοδο, αφήνεις απλά το αμάξι σου.. και πας Απέναντι.. με τα πόδια..
Θα σου ' λεγα να πάρεις μαζί και λίγο Νερό μα αν οδήγησες καλά.. θα βρεις..
"Η σωτηρία της ψυχής είναι πολύ μεγάλο πράγμα.."
Παλικαρίσιο σχόλιο...
Διαγραφή