Έχω μείνει σε πολυτελή σπίτια και ξενοδοχεία.
Σαν το καλυβάκι του Γερό Παΐσιου δεν βρήκα.
Ήταν τόσο ευλογημένος ο τόπος.
Δεν είχε τίποτε μέσα ούτε μία καρέκλα.
Δεν έχω δει ωραιότερη τράπεζα από την τράπεζά του.
Ήταν πάνω σε έναν βράχο.
Εκεί με έβαλε μία φορά και μου είπε:
Διάκο, να κάνουμε προσευχή για να φάμε.
Τι θα τρώγαμε;
Δυο κρεμμύδια και ένα μαρούλι και ξεροκόμματα που τα είχε σε ένα σακούλι.
Άνοιξε μια πλαστική σακκούλα, την έβαλε κάτω στη γη, άνοιξε τα χέρια του και ξεκίνησε να λέει το "Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς".
Τι να σας πω!
Δεν ξανάκουσα ούτε ξαναείδα άνθρωπο να προσεύχεται έτσι.
Νόμιζα ότι θα άνοιγε ο ουρανός και θα ευλογούσε ο Θεός το φαγητό μας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου